زین دودناک خانه گشادند روزنی

شد دود و، اندر آمد خورشید روشنی

آن خانه چیست؟ سینه و آن، دود چیست؟ فکر

ز اندیشه گشت عیش تو اشکسته گردنی

بیدار شو، خلاص شو از فکر و از خیال

[...]

گر مه و گر زهره و گر فرقدی

از همه سعدان فلک اسعدی

نیستی از چرخ و از این آسمان

سخت لطیفی، ز کجا آمدی؟

چونک به صورت تو ممثل شوی

[...]

غریبان را دل از بهر تو خونست

دل خویشان نمی‌دانم که چونست

عنان گریه چون شاید گرفتن

که از دست شکیبایی برونست

مگر شاهنشه اندر قلب لشکر

[...]

ای سرو بلندِ قامت دوست

وه وه که شمایلت چه نیکوست

در پای لطافت تو میراد

هر سرو سهی که بر لب جوست

نازک بدنی که می‌نگنجد

[...]

ای دل ز بلا مکن تحاشی

جان بر سر دل چرا نباشی

در آتش و آب حرص و آزی

تا طالب نان و دیگ باشی

ایام لویشه کرده بودست

[...]

تا به کنون پرده‌نشین بود یار

هیچ در آن پرده نمی‌داد بار

خود به طلب دیدم و راهی نبود

راه طلب داشتم از پرده دار

یار من از پرده همی کرد زور

[...]

در خرابات عاشقان کوییست

وندر آن خانه یک پری‌روییست

طوقداران چشم آن ماهند

هر کجا بسته طاق ابروییست

در خم زلف همچو چوگانش

[...]

ای غمت مرغ آشیانه‌ی دل

زلف و خال تو دام و دانه‌ی دل

نرگس نیمه مست مخمورت

باده‌نوش شرابخانه‌ی دل

با سر زلف تست پیوندش

[...]

وقت سحرست و نوبت بام

آمد گَهِ عیش و نوبت جام

ای لعبت سیمبر بیاور

از ساغر زر شراب زرفام

آن باده ی پخته ده که حیفست

[...]

حاجیان روی صفا در کعبه جان کرده‌اند

عاشقان عزم طواف کوی جانان کرده‌اند

نفس کافر کیش را در راه او روحی فداه

هر نفس چون کیش اسماعیل قربان کرده‌اند

می‌دمد بوی وفا زین صبح خیزان چون صبا

[...]

ما مریدان کوی خماریم

سر به مسجد فرو نمی‌آریم

زده در دامن مغنی چنگ

دامنش را ز چنگ نگذاریم

سالک رهنمای مشتاقیم

[...]

ماییم کشیده داغ شاهی

مستان شراب صبحگاهی

ز‌ آیینه دل به می زدوده

زنگار سپیدی و سیاهی

بر لوح جبین یار خوانده

[...]

وقت آن شد که کار دریابیم

در شتاب است عمر بشتابیم

دیدهٔ حرص و آز بر دوزیم

پنجهٔ زهد و زرق برتابیم

ما گدایان کوی میکده‌ایم

[...]

ای روی تو آفتاب انور

ذرات جهان ز تو منور

رخسار تو روز و زلف تو شب

روزی و شبی که دیده هم‌بر

چشم و دهان تو قند و بادام

[...]

ای فلک همچو گرد در کویت

گشته و ره نیافته سویت

مهر می‌خواند سورهٔ والشمس

صبحدم می‌دمید بر رویت

سایه‌بانی‌ست بر سر خورشید

[...]

ای رخت آفتاب کشور دل

تاب مهرت مه منور دل

نقش رویت می و صراحی چشم

سوز عشق تو عود مجمر دل

زلف تو برده آب از رخ عقل

[...]

ای باده چو یافتی تو بویش

بر خیز شبی به جست و جویش

هرسو چو سگان به بوی او دود

باشد که گذر کنی به سویش

چون گرد برآمد از وجودم

[...]

ای وصل تو اصل زندگانی

وی روی تو مایهٔ جوانی

رحم آر به حال ناتوانان

ای دوست کنون که می‌توانی

چون حلقه سر از درت نپیچم

[...]

تا لوای حیدری بر طارم خضرا زدند

کوس غرّش بر فراز عالم اعلا زدند

تا که در خلوت سرای لی مع الله شد مقیم

ساکنان درگهش زان دم ز او ادنی زدند

جود او مفتاح موجودات کردند آنگهی

[...]

در موج و حباب و آب دریاب

آن آب در این حباب دریاب

ما را به کف آر عارفانه

خوش ساغر پرشراب دریاب

بر دیدهٔ ما نشین زمانی

[...]