اگر در خواب مهر من گزینی

به بیداری چرا با من به کینی

بنال ای دل که ارزانی بدینی

که هم در این جهان دوزخ ببینی

چه بر خاک و چه بر دیبا نشینی

ز نادانی پسندی هرچه بینی

گر اینجایم تو خود با من چنینی

که همچون دشمنان با من به کینی

تو نیز آهوی خود را می‌نبینی

همیشه یار بی آهو گزینی

اگر تو بر وفایم نه یقینی

بیا تا این گواهان را ببینی

اگر خواهی که رویم بازبینی

نه آسایی نه خسپی نه نشینی

ای آفتاب شاهان شاهی و بی قرینی

پاک از همه بلائی چون گیتی آفرینی

با راستی رفیقی با مردمی قرینی

رایند جمله شاهان تو رای آفرینی

گرچه مه زمانی ورچه شه زمینی

[...]

از شیرینی چون به سخن بنشینی

از دو لب خود شکر به دامن چینی

در بوسه لب تو گویدم می بینی

هرگز شکر سرخ بدین شیرینی

از شیرینی چون به سخن بنشینی

وز دو لب خود شکر به دامن چینی

در بوسه مرا لب تو گوید بینی

هرگز شکر لعل بدین شیرینی

تو آفت عقل و جان و دینی

تو رشک پری و حور عینی

تا چشم تو روی تو نبیند

تو نیز چو خویشتن نبینی

ای در دل و جان من نشسته

[...]

دلم بربود شیرینی نگاری سرو سیمینی

شگرفی چابکی چستی وفاداری به‌آیینی

جهانسوزی دل‌افروزی که دارد از پی فتنه

ز شکّر بر قمر میمی ز سنبل بر سمن سینی

به نزد زلف چون مشکش نباشد مشک را قدری

[...]

گفتی که نخواهیم تو را گر بت چینی

ظنم نه چنان بود که با ما تو چنینی

بر آتش تیزم بنشانی بنشینم

بر دیدهٔ خویشت بنشانم ننشینی

ای بس که بجویی تو مرا باز نیابی

[...]

بر بساط جلال بنشینی

آنچه بینی به چشم دل بینی

گر تو مرد شریعت و دینی

یک زمان دور شو ز خود بینی

گر نخوانی نصیحتی دینی

به فضیحت سزای خود بینی

زانکه از روی حقد و پر کینی

راه چون پشت آینهٔ چینی

پنداشتم ای مهتر من سایه دینی

نه نه که نه ای سایه دین مایه کینی

قدرت معبود پایدت که ببینی

سوی چمن شوبخانه درچه نشینی

که طفلیْ خرد با آن نازنینی

کند در کار از این‌سان خرده‌بینی