محبت خواند گویی سحر ها روت

که سیمش زر شد و زر عین یاقوت

کفنش جامه گشته حسرت قوت

چار دیوار، تختة تابوت

ای زو صفت شده ممتاز صفات جبروت

هست غوغای تو پیوسته به ملک ملکوت

کرده اند از ته دل خسرو و فرهاد ثبوت

لب شیرین تو هم قوت بود هم یاقوت

به جد و حمل خاک او داده قوت

بود مرغآبی او دلو و حوت

از عشق کز اوست بر لبم مهر سکوت

هر دم رسدم بر دل و جان قوت و قوت

من بندهٔ عشق و مذهب و ملت من

عشق است و علی ذالک احیی و اموت

آن گوهر افسر نبوت

دریاکش لجّهٔ فتوّت

دریاکش لجۤهٔ فتوت

سرمایهٔ مردی و مروّت

بود روح را لذت ذکر، قوت

زبانت ندادند بهر سکوت

چنان مهر بر لب مرا زد سکوت

که دل گفت: یا لیتَ انّی اَمُوت

صاحب الکبریاء و الجبروت

خالق الخلق و مالک الملکوت

ای نرگس فتنه های جادوت

باطل کن سحرهای هاروت

یاقوت لبت نسفته کس را

بی قوت و صبر و خون دل قوت

یوسف زنخ تو از ته چاه

[...]

ثامن اکثر حال او باشد سکوت

تاسع او خشنود از صاحب به قوت

خار گلزار جهان آقا فلان

ای که بخلت نیست محتاج ثبوت

ای که کز امساک باشندت عیال

بی نصیب از قوت و محروم از رخوت

از بخیلی معده را دشمن که او

[...]

خواجه آخر با همه باد و بروت

با کمال اینکه حی لایموت

گفت مولینا چرا دارد سکوت

می نبخشد روح ما را هیچ قوت

به آن سرو گلستان نبوت

به آن شمع شبستان فتوت

ای خوش آن کو رفت در حصن سکوت

بست دل در ذکر حی لایموت

متصل با دقایق جبروت

مشتمل بر حقایق ملکوت

نبود جز جمال ایزد قوت

عاشقان را به جنت ملکوت

ای چرخ پیش کاخ تو چون بیت عنکبوت

بیتی از خداست لقب اوهن‌البیوت

بر سقف کاخت از چه تند تار از شعاع

گر مهر سقف کاخ ترا نیست عنکبوت

چون خامه گیری از پی تحریر در بنان

[...]