ای شعشعه نور فلق در قبه مینای تو

پیمانه خون شفق پنگان خون پیمای تو

ای میل‌ها در میل‌ها وی سیل‌ها در سیل‌ها

رقصان و غلطان آمده تا ساحل دریای تو

با رفعت و آهنگ مه مه را فتد از سر کله

[...]

جان و سر تو ای پسر نیست کسی به پای تو

آینه بین به خود نگر کیست دگر ورای تو

بوسه بده به روی خود راز بگو به گوش خود

هم تو ببین جمال خود هم تو بگو ثنای تو

نیست مجاز راز تو نیست گزاف ناز تو

[...]

سنگ شکاف می‌کند در هوس لقای تو

جان پر و بال می‌زند در طرب هوای تو

آتش آب می‌شود عقل خراب می‌شود

دشمن خواب می‌شود دیده من برای تو

جامه صبر می‌درد عقل ز خویش می‌رود

[...]

من که ستیزه روترم در طلب لقای تو

بدهم جان بی‌وفا از جهت وفای تو

در دل من نهاده‌ای آنچ دلم گشاده‌ای

از دو هزار یک بود آنچ کنم به جای تو

گلشکر مقویم هست سپاس و شکر تو

[...]

چو شیرینتر نمود ای جان مها شور و بلای تو

بهشتم جان شیرین را که می‌سوزد برای تو

روان از تو خجل باشد دلم را پا به گل باشد

مرا چه جای دل باشد چو دل گشته‌ست جای تو

تو خورشیدی و دل در چه بتاب از چه به دل گه گه

[...]

ای جهان برهم زده سودای تو سودای تو

چاشنی عمرم از حلوای تو حلوای تو

دامن گردون پر از در است و مروارید و لعل

می‌دوانند جانب دریای تو دریای تو

جان‌های عاشقان چون سیل‌ها غلطان شده

[...]

جانا توی کلیم و منم چون عصای تو

گه تکیه گاه خلقم و گه اژدهای تو

در دست فضل و رحمت تو یارم و عصا

ماری شوم چو افکندم اصطفای تو

ای باقی و بقای تو بی‌روز و روزگار

[...]

من ز رحمت می‌کشانم پای تو

کز طرب خود نیستم پروای تو

گفت گفتم آن شکایت‌های تو

با گروهی طوطیان‌، همتای‌ِ تو

نام حقم بست، نی آن رای تو

نام حق را دام کردی وای تو

ای ضیاء الحق بحذق رای تو

حلق بخشد سنگ را حلوای تو

حیله‌ها و چاره‌جوییهای تو

جذب ما بود و گشاد این پای تو

گر بگوید زان بلغزد پای تو

ور نگوید هیچ از آن ای وای تو

وعدهٔ فردا و پس‌فردای تو

انتظار حشرت آمد وای تو

آن سمیعی تو وان اصغای تو

و آن تبسمهای جان‌افزای تو

چون یقین دیدم عنایتهای تو

بر وی او دریست از دریای تو

نوگیاهی هر دم ز سودای تو

می‌دمد در مسجد اقصای تو

کیمیایی بود صحبتهای تو

کم مباد از خانهٔ دل پای تو

گشته گرگان یک به یک خوهای تو

می‌درانند از غضب اعضای تو

کل توی و جملگان اجزای تو

بر گشا که هست پاشان پای تو