کلّ ما فی الوجود لیس سواه

وحده لا اله الّا الله

دیده گر مغز بیند و گر پوست

رقم آفریدگاری اوست

شجر طور هستی، انسان شد

[...]

ای رخت در نقاب اسمایی

عین پنهان و محض پیدایی

ای ظهورت منزّه از تأویل

وی بطونت مقدس از تعطیل

من و ما شبهه های تحصیل است

[...]

جبهه با سجده داشت عهد درست

نفس ناکشیده، صبح نخست

شده محرابم آستان شهی

که ندارم جز او امیدگهی

فیض اول خدایگان آمد

[...]

آنکه بعد از نبی، وصیّ و ولی ست

نایب آفریدگار، علی ست

سجده ها وقف آستانهٔ اوست

خم از آن، پشت آسمان دو توست

بحر علمش محیط هستی شد

[...]

چون ز من پیش، خواجهٔ عارف

آن به اسرار سالکان واقف

مرد معنی حکیم ربانی

باده پیمای فیض یزدانی

آن کهن مست جرعه های ازل

[...]

حق ز ادراک خلق مستور است

از مقام مقربان دور است

خلق یک ذره است از ایجادش

متقوّم به فیض امدادش

ذره کی ظرف انبساط شود؟

[...]

ﭼﻮﻥ ﺗﻔﮑﺮ ﺑﻪ ﺫﺍﺕ ﺍﻭ ﻧﺮﺳﺪ

هم به کُنهِ صفات او نرسد

ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻭﺻﺎﻑ، ﻋﯿﻦ ﺫﺍﺕ ﺑﻮﺩ

گرچه مفهوم آن صفات بود

در حقیقت، صفت هویت اوست

[...]

بر حقایق در وجود گشود

یافت اعیان خارجیه وجود

معنیش گرچه هست وجدانی

من عبارت کنم که برخوانی

باشدش گر نصیبی از ادراک

[...]

صورت از عارض است بر مرآت

نیست تبدیلی از جمیع جهات

در بر آیینه راکه صورت اوست

حس گمان می برد که عارض روست

لیک داند خرد که عارض نیست

[...]

هستی بر مقیدات از حق

بی مقیّد نمی شود مطلق

از دو جانب فتاده استلزام

حاجت از یک طرف بود به دوام

واجب از ممکن است مستغنی

[...]

گر به هستی نظر کند عارف

چون به علم الیقین بود واقف

بیند اول فراخور حالش

ذات حق و صفات افعالش

چون به عین الیقین رسد زان پس

[...]

بسته بودم زبان ولی ناچار

وحدتش را همی کنم اظهار

خامشی نیست بی سبب ما را

حرف، تبخاله شد به لب ما را

بحر معنی ست نیک تازه و ژرف

[...]

می نیارد عدم شود موجود

این عیان است پیش اهل شهود

عقل در کشوری که هست حکم

نتواند شدن وجود عدم

عالم آنجا که صورت علمی ست

[...]

هر حقیقت که برگشود جمال

باشدش پایه را ز نقص وکمال

آن کمال از وجود او باشد

تابع و فرع بود او باشد

نیست شرحی کمال را حاجت

[...]

در مراتب اصول موجودات

از حد جسم تا به حضرت ذات

همگی منحصر بود در پنج

می گشایم به مستمع در گنج

آن نخستین که حضرت ذات است

[...]

هستی از غیب خویش و از اطلاق

نگذارد چو آفتاب اشراق

متزلزل شود به سوی بعید

یفعل اللّه ما یشا و یرید

متنزل شود علی الترتیب

[...]

پس نماید عروج را آهنگ

آن نخستین که می پذیرد رنگ

اسم و نامش ز جمع اسما شد

جامع صورت و هیولا شد

می شود، چون سترد داغ کلف

[...]

نور ارواح و عالم اجساد

بی نهایت چو داشتند تضاد

حق به ارواح منصب تدبیر

داده بود و نبود ربط پذیر

جامعی در میانه می بایست

[...]

ای خدای بلندی و پستی

شاهد هوشیاری و مستی

مطرب ناله های سیر آهنگ

نفس بی خروش سینهٔ چنگ

زخمهٔ تار آه دردآلود

[...]

عارفان چون دم از لقا زده اند

نقش معنی به مدعا زده اند

آن سخن چون به گوش عامه رسید

هرکسی بر مراد خود فهمید

کار بینا و کور یکسان نیست

[...]