به نام پادشاه پادشاهان

سرافرازی ده صاحب کلاهان

خداوندی که زیب کن فکان داد

جهان را زینت از شاه جهان داد

چراغ سلطنت از رویش افروخت

[...]

الهی بلبل این بوستانم

مکن عاجز ز وصف گل زبانم

درین گلشن که هم گل هست و هم خار

مرا هم جای ده، یک آشیان وار

ثنای گل نیاید گر ز دستم

[...]

خوشا کشمیر و خاک پاک کشمیر

که سر بر زد بهشت از خاک کشمیر

چه کشمیر، آبروی هفت کشور

نگاه از دیدن او تازه و تر

چه کشمیر، آب و رنگ باغ و بستان

[...]

چرا افسرده‌ای قدسی و دل‌گیر؟

نظر بگشای، کشمیرست، کشمیر!

تماشا کن که هنگام تماشاست

خریدار متاع عین، اینجاست

زند مرغ چمن هر سو منادی

[...]

به کشمیر اعتقاد ما درست است

ولی ایمان به راهش سخت سست است

بود قطع ره کشمیر، مشکل

به حق نتوان رسید از راه باطل

مگر زین راه باریکت خبر نیست؟

[...]

اگر این است نزهت‌گاه کشمیر

هزاران جان فدای راه کشمیر!

چمن جوید زکات از کوهسارش

که باشد بر کمر نقد بهارش

سراسر کوه در سرو و صنوبر

[...]

مرا باغ فرح‌بخش است منظور

ندارم آرزوی روضه حور

گرفته سروش از آزادگان باج

رسانده سرفرازی را به معراج

ز هر برگش گلستانی نمایان

[...]

ز باغ فیض‌بخشم دل بود شاد

کز ایام جوانی می‌دهد یاد

حصاری گرد این گلشن کشیدند

ز گوهر، مهره دیوار چیدند

چو محراب درش را سرو دیده

[...]

بود برجی به باغ شاهزاده

که با قردش بود گردون پیاده

نه برج است این به گردون سرکشیده

عروس ملک، گردن برکشیده

فضای عالم قدس از هوایش

[...]

دلت را گر هوای انبساط است

نشاط عمر در باغ نشاط است

به پهلویش زمردفام کوهی

چه کوهی، بلکه خضر باشکوهی

پرست این کوه را از سبزه دامان

[...]

ندارد دهر، جای دل فروگیر

به از باغ جهان‌آرای کشمیر

درین گلشن به کس ننمود گل رو

نشد تا غنچه‌اش تعویذ بازو

ندارد دل جدا از سنبلش تاب

[...]

صفای بوستان صادق‌آباد

ز فیض صبح صادق می‌دهد یاد

درین باغ مبارک هرچه کشتند

به مهر جعفر صادق سرشتند

نهال جعفری با سرو هم‌دوش

[...]

بود باغ جنان باغ الهی

بچین زو کام دل چندان که خواهی

بنای این چمن چون می‌نهادند

در فیض الهی را گشادند

اگر خواهی که رضوان را کنی داغ

[...]

بهشت جاودانی نورباغ است

که این معموره را چشم و چراغ است

چنارش دست بر دل می‌گذارد

دماغ ناز سرو و گل ندارد

نباشد لاله را پیش گل آن حال

[...]

ز دریا باغ بحرآرا نمایان

چو از آیینه، عکس روی جانان

درین باغ از هوای تازه و تر

درختان را گذشته آب از سر

به بادش عطر گل را شوق پیوند

[...]

بود جام جهان‌بین گرچه پرنور

ندارد نور تالاب صفاپور

ز آبش عکس کشتی‌ها نمودار

چو از آیینه عکس ابروی یار

ز عکس گل در آب آتش فتاده

[...]

کند طاووس کشتی بر هما ناز

که جا در زیر چترش کرده شهباز

چو طبعش مایل خشکی شد از آب

فرو شد از الم دریا به گرداب

صبا رفت و گلستان را خبر کرد

[...]

اگر عمر ابد خواهی در ایام

ز آب چشمه اچول طلب، کام

سکندر آب اگر زین چشمه می‌خورد

برای چشمه حیوان نمی‌مرد

ندارد قدر این آب، آب حیوان

[...]

چو آمد سوی باغ بیگم‌آباد

صبا در رعشه جاوید افتاد

ز بس دهشت، درین پاکیزه گلشن

نگیرد یاسمن را خار، دامن

گل آن باغ را از بس حیا بود

[...]

چو آمد سوی باغ آصف‌آباد

سلیمان ملک خود را رونما داد

به آبش، آب زمزم چون ستیزد؟

که این از چشمه، آن از چاه خیزد

قرین می‌گشت با این چشمه، زمزم

[...]