اگر مرد کاری در دوست باز است

وگر قصه جویی، حکایت دراز است

بود کار آزادگان ترک هستی

به ابحاث محمود و نقل ایاز است

گر آزاد خواهی شدن، بندگی کن

[...]

ای داوری که خاک درت دیده را جلاست

صد جم بر آستان جلالت کمین گداست

با وجود مدرکی و عموم عوایدت

حاتم بخیل و آصف نادان و خورسهاست

از سایه تو تا به سرم پرتوی فتاد

[...]

امامانی کز ایشان زیب دین است

به ترتیب اسمشان میدان چنین است

علی، سبطین و جعفر با محمد

دو موسی باز زین العابدین است

پس از باقر علی و عسگری دان

[...]

داد از تظلم فلک حقه باز داد

چندین هزار خرمن هستی به باد داد

در گلشن وجود شکفته نشد گلی

کآخر ورق ورق نه به خاک فنا فتاد

این معدن مروت و این کان عقل و هوش

[...]

آنکه صد فضل بر روان دارد

هر که سودای نام آن دارد

نام نامی او به بیت اخیر

همچو در در صدف مکان دارد

گنج فضل است و معدن عرفان

[...]

هزبر بیشه مردی سلیم بن محمود آنکه

به نوک نیزه اش بس عقده واناشده، واشد

ز کینش رزمگه شد دشت چین از بس تن بی جان

تو می گوئی ز جبهه ش قابض الارواح هویدا شد

تمنا داشت پیش شیر شیران داور اعظم

[...]

این چه خاک است کزو رایحه جان آمد

خس و خارش به نظر سنبل و ریحان آمد

همچو مرغی که پس از هجر به گلزار رسد

دلم از شادی او سخت به افغان آمد

شوره خاکی است کزو سر نزده شاخ گیاه

[...]

برد گل رشک از روی محمد (صلعم)

خویش خون گشته از روی محمد

سپر شد پیش پیکان غم آنکو

نظر دارد بر ابروی محمد

دهد شیرافکنان را خواب خرگوش

[...]

آرام رفت از دل و آرام جان ندید

جان بر لب آمد و رخ آن مهربان ندید

بر گلشن خزان رسیده رویم ز اشک سرخ

بس جویبار خون شد و سرو و روان ندید

شد دامنم چمن ز گل اشک ای دریغ

[...]

یارب به حق تربت سلطان بایزید

یارب به قاطعیت برهان بایزید

یارب به آشیانه شهباز لامکان

یارب به قرب و منزلت جان بایزید

یارب به حق وسعت آن مشرب کریم

[...]

موسم عید است و ما نومید از دیدار یار

عالمی در عیش و نوش و ما و چشم اشکبار

هر کسی با یار در گشت گلستان است و من

زاشک سرخم شد کنار از داغ هجران لاله زار

جان نثار مقدم جانان نکرده، دم به دم

[...]

ای ملک شیوه فرخنده شعار

وی فلک پایه عالی مقدار

کان فضل و هنر و مهر و وفا

منبع شرم و ادب، کوه وقار

مفخر زمره دانشمندان

[...]

ای سراسیمه قهر تو سپهر دوار

گرنه طاقی، ز چه نه طاق فلک رای مدار؟

توامان وار کنی جمع به هم آتش و آب

شاهد حال بود فی الشجر الاخضر نار

هست با حکم تو آسان تر هر کار که هست

[...]

دوشم خرد به طعنه بگفت ای تباه کار

نیکو شدی ز فعل بد خویش شرمسار

بگداخت از خجالتم از بس که یاد کرد

نا اهلی من و نعم و لطف شهریار

تا صبح درمیان من و او نبرد بود

[...]

اندر ره عشق خسته جانی بهتر

وز شرح غم تو بی زبانی بهتر

بیمارئی کاو موجب دیدار تو بود

صد بار ز صحت جوانی بهتر

با وصل توام ز شربت مرگ چه باک

[...]

نبی صدیق و سلمان، قاسم است و جعفر و طیفور

که بعد از بوالحسن شد بوعلی و یوسفش گنجور

ز عبدالخالق آمد عارف و محمود را بهره

کز ایشان شد شد دیار ماوراءالنهر کوه طور

علی، بابا، کلال و نقشبند است و علاءالدین

[...]

ای رام ترا ابلق چرخ سرکش

از یمن شه عادل افریدون وش

شاهی که سرا سیمه شود زال فلک

چون رستم اگر پای نهد بر برش

این نامه مرسوله برش عرضه بدار

[...]

ای گشته من فگار بی تو

نومید ز زندگانی خویش

زارم چو کشی به درد هجران

می ترس از نوجوانی خویش

تا چند فراشم گذاری

[...]

ای جلوه‌گاه ایزد دادار الوداع

ای قبله‌گاه احمد مختار الوداع

ای شافع گروه گنهکار روز حشر

وی واضع شکوه ستمکار الوداع

ای مخزن جواهر الطاف کردگار

[...]

از روم تا به هند گرفتیم جان به کف

بهر نثار مرقد شه بوعلی شرف

بر وی قسم به جان عزیز مبارزش

کاندر وفاش کرد جوانی خود تلف

هست این غلام را به درش حاجت عظیم

[...]