... که با اندوه عشقت خویش باشد

هر آن کو صحبت سیمرغ جوید

به هر حالی محال اندیش باشد ...

... یک جهان آرزو و تو ز جهان

همه سیمرغ و کیمیا خواهی

عمر چون خرج کرده شد عوضش ...

... گل از ملامت باد شمال نندیشد

مرا به وصل چو سیمرغ تو امیدی نیست

هرآنکه عاقل باشد محال نندیشد ...

... مسکین چه کند زبان ندارد

هر چند چو سیمرغ وصالت

نامیست که خود نشان ندارد ...

... مرگ زلزالت بس ار قاف بقا را قوتی

مرگ تحسیرت بس ار سیمرغ دولت را پری

شیرمردان کز حمیت گرد زن گشته نیند ...

... چون کنندش منکسف باشد تنورت را ز گال

آورند از بیشه اندیشه سیمرغان عقل

در تنور خاطرت هیزم به منقار مقال ...

... به هنگام گنه کردن چو خورشید به پیدایی

به وقت توبه آوردن چو سیمرغی به پنهانی

نداند مفسد بدبخت چون مصلح نکو گویی ...

... در صحن هیچ کان ننهد گوهر آفتاب

سیمرغ صبح را ندهد مژده صباح

تا نام تو نبندد بر شهپر آفتاب ...

... پویه و جولان ز رخش راهوارت

بسکه بر سیمرغ و رستم بذله گفتی

گر بدیدی در مصاف اسفندیارت ...

... کین در روزی گشاد وان در خیبر شکست

سده قدرت کجاست وای که سیمرغ وهم

در پی بوسیدنش جمله شهپر شکست ...

... از جوف چرخ پر نشود دست همتت

سیمرغ همت تو نه چو مرغان ارزنست

آن ابر دست تست که خاشاک سیل او ...

... سزد ز پیکر خورشید چتر آنرا طوق

رسد ز شهپر سیمرغ تیر این را پر

سخای این شده ایام عدل را قانون ...

... بر فلک دیدم رخشان شده انجم کردار

من درین دمدمه کار که سیمرغ سحر

به یکی جوی پر از شیر فرو زد منقار ...

... تا نباشد همچو شاهین خاصه در قدرت کرک

جان خصم از تیر سیمرغ افکنت بر شاخ عمر

باد لرزان در برش چون جان گنجشک از پفک ...

... همه آن باشد اختیار جهان

رو که سیمرغ همت تو نشد

به فریب امل شکار جهان ...

... بیش از این عشوه شین باشد شین

ای چو سیمرغ جفت استغنا

بیش از این باش با غراب البین

ای همای همتت سر بر سپهر افراخته

کس چو سیمرغت نظیری در جهان نشناخته

دور بین چون کرکس و خصم افکنی همچون عقاب ...

... از نکته طوطی لب تو

سیمرغ گزید پارسایی

جایی که زلب حیات بخشی ...

... تو چو قرص آفتا و برج حوت

صعوه ما مرد سیمرغ تو نیست

تو قوی بازو به فضلی ما به قوت ...

... خردم گفت اننا من این

نزد سیمرغ تب از آن خوشتر

کش عیادت کند غراب البین