... وین شاه کله دار به درویش کند ناز

بیگانه در آن خانه محالست برد راه

کو خویش پرست آمد و بر خویش کند ناز ...

سه شنبه خواند مرا آن صنم به خانه خویش

که مرهمی نهد از راه مهر بر دل ریش

سه شنبه گشت دوشنبه دوشنبه آدینه ...

... با سپاه اشک و فوج آه این کشور گرفتم

همت مردان راه حق ازین صد ره فزون شد

هر چه گویی بیش از این همتت باور گرفتم ...

... خام بودم در محبت پختم از غم سوختم

راه دولت را در آیین گدایی یافتم

درس شاهی را ز لوح بندگی آموختم ...

تا رخ شمس السعاده تافت در ایوان

سر زد ایوان ز راه فخر به کیوان

بود شب جمعه و چهارم شعبان ...

... گر نصیبت شد دو عالم برخی یکتار مو کن

هرچه هست از خشک و تر در راه وی آتش بجان زن

هرچه بود از نیک وبد قربان آنروی نکو کن ...

... از خاوران در باختر با شاه ما شد در سفر

همراه وی در بحر و بر فضل خداوند آمده

گویی ز نو روح الامین آمده ز بالا بر زمین ...

... ملک از قدومش تازه چون مغز خردمند آمده

میری که گردون جاه او دولت رفیق راه او

غم در دل بدخواه او چون کوه الوند آمده ...

... در دام مهرت گردنم همواره در بند آمده

از خاک راهت شد گلم زین ره بکامت مایلم

در حضرتت جان و دلم بس آرزومند آمده ...

... با من به زبان آمده گفتند که ای طفل

مادر ز چه افکند زبونت به سر راه

اکنون ز سر خاک برندت سوی افلاک ...

... برخیز و جامی نوش کن از لعل شیرینم همی

نشناختم آن ماه را شمع و چراغ راه را

نادید چشمم شاه را از اشک خونینم همی

... آن ترک قندهاری و آن لعبت طرازی

اندر مقام محمود چون راه نمیدهندت

در معرض حریفان دعوی مکن ایازی ...

... بسپار به زودی شتر سبط کنانه

برگرد از این راه و مجو عذر و بهانه

بنویس به نجاشی اوضاع شبانه ...

... آن را که خبر نیست فکار است ز افکار

زی کشور قسطنطین یک راه بپویید

وز طاق ایاصوفیه آثار بجویید ...

... و آن اهرمن شوم به خرگاه پری شد

پیراهن نسرین تن گلبرگ طری شد

آلوده به خون دل و چاک از ستم خار ...

... بر لوح مه و مهر فروغی و ضیایی

در کشور تجرید مهین راهنمایی

بر لشکر توحید امیرالامرایی ...

... آن را که به کار تو بگوید چه و چون بر

ایزد شودش سوی فنا راهنمون بر

کاندر دو جهان نیست ترا جز به خدا کار ...

... بسایه دولتش آسوده زین شبرنگ آهن سم

معاذالله اگر فرزند سازد راه دانش گم

نفرساید پدر جانش بزخم مار یا گژدم ...

... درون سنگ بشکافی روان کوه بگدازی

گهی راه زمین پویی گهی زی چرخ پروازی

به پهنای زمین گردی به بالای فلک تازی ...

... به ماه و خور هم آغوشی و با گردون هم آوازی

به طالع گشته همراهی به دولت برده انبازی

به هر کاری سوی انجام پی برده ز آغازی ...

... کشتی بادی و باب المندب

راه باریکتر از رشته موی

روز تاریکتر از نیمه شب ...

... نیست یکتن که به قرپوس نماند

غیر خون دل و پیراهن عار

بهر ما مشرب و ملبوس نماند ...

... نفس این چو دم حداد است

ای قوی پنجه که در راه نفاق

ستمت راحله جورت زاد است ...

... ای ستمدیده ازین ملک خراب

راه تونی بسپر یا طبسی

نرسی جانب مقصد ز طریق ...

... مگس انگبین و مور ضعیف

ندهد راه غیر در لانه

تو ازین هر دو بی خیال تری ...

... ای ساربان به کعبه مقصود محملم

گر می بری بران شتر از راه کربلا

وی رهنمای قافله این کاروان بکش ...

... آمد میان معرکه گفت ای گروه دون

کز راه حق شدید بیک بارگی برون

از جورتان طپید بخون اکبر جوان ...

... در طره کدبانو زیر بغل درویش

هان ای کنه ی لاغر بین چشم به راه خویش

موی سگ و بال مرغ کرک بز و پشم میش

ای کارتنه بر تن تاری دو چو جولاهه

وز طاق به گنبد کش صد پرده ز بیراهه

هان ای عجل بیمار بگریز ز بوی مشک ...

... نه نیوشنده صوت و نه سراینده قول

نه نماینده راه و نه گشاینده باب

آدمی اینجا چون آدمیت شد نایاب ...

... زین ره به هوشمندان پیمود جام مستی

تا یکسره گرفتند راه هوا پرستی

منا لغیرنا شد آمد لنا علینا ...

... اندر حجاز شد یار و اندر عراق نشناخت

در راه همسفر بود و اندر وثاق نشناخت

محبوب سیمتن را سینه ز ساق نشناخت ...

... در دلم جز غم و در سینه بجز آه نماند

عیش و شادی را در خلوت من راه نماند

عزت و ثروت و ناز و شرف و جاه نماند ...