... جای در زندان و دایم در سرور

پای در دامان و دایم در سفر

جنت و طوبی از ایشان سرفراز ...

رفتم بر آن نگار سیمین غبغب

گفتم به سفر می روم ای مه امشب

رویی چو قمر زلف چو عقرب بنمود ...

... دریغ رخش فروماند و روز بی گه شد

درین سفر که به هر گام رهزنی ست مرا

کدام می که پس از مستیم خمار نداد ...

... چو حسن تو به کسی در جهان نمی مانم

غریب در وطنم با سفر چه کار مرا

نه رحم مانده نه شفقت نه دوستی نه وفا ...

... فصل ها شد در تباهی برنیامد عمر ما

کشتی ما را سفر از سیر سال و ماه نیست

شست دل صد ره گشودم بر هدف کاری نکرد ...

... ز شهر خویش مرا شهرت تو دور انداخت

به اختیار کسی جانب سفر نرود

چه می شود چو کریمان ره غریب زنند ...

... در گوشه نقابت سیر گل است و نسرین

زین خوبتر نظر را هرگز سفر نباشد

هرجا رود مسافر حرف تو ارمغانست ...

... گریبانی ندارم تا کسی از دست من گیرد

چه راحت از وطن آن را که یارش در سفر باشد

کجا بی روی گل آرام بلبل در چمن گیرد ...

... خطرگهی است که مشغول خویشتن باشد

سفر گزین که نهال اول ار ملول شود

زمین غربتش آخر به از وطن باشد ...

... در خانه بی رواج بود مذهبم هنوز

صد ره مسافر همه کس از سفر رسید

پیدا نمی شود اثر از یاربم هنوز ...

... صاف شد می ها ولی من دردی آشامم هنوز

گوش و لب بر مژده دیدار و قاصد در سفر

خانه پر شادی و در راهست پیغامم هنوز ...

درهای بسته واشد ز آه سحر مبارک

بانگ طلب برآمد دل را سفر مبارک

بالین ارجمندان خشت در مغان است ...

... غایب نگشته از نظر از پا درآمدم

من آن نیم که رنج فراق سفر کشم

آن بلبل ندیده بهارم که انتظار ...

نه مقامی که در آن زاد سفر تازه کنیم

نه غباری که از آن سرمه نظر تازه کنیم ...

... خود لب خشک به خوناب مگر تازه کنیم

کی بود یار سفر کرده ما بازآید

جان مشتاق از آن سینه و بر تازه کنیم ...

... شکست خاطری کز بزم آن پیمان شکن بردم

فراغ خاطر از سیر و سفر جستم نشد حاصل

غم غربت فراهم کردم و سوی وطن بردم ...

... عشق را فایده در کوی زیانکارانست

هر که زین کوی سفر کرده خسارت برده

عشق در سینه و طاعت به جزا کرده بدل ...

... شکر لله شد نظیری یار در غربت دچار

زین سفر نازم که سودست آنچه نقصان آمده

... من از فراق تو مردم تو را چه حاصل شد

به غیر از اینکه گل شهرت از سفر چیدی

همیشه جلوه طراز رقیب بی روشی ...

... کاسمان با طالع او بسته عقد آفتاب

یافته چون ابر از یمن سفر در ثمین

دیده همچون آفتاب از فیض گشتن لعل ناب ...

... همه به حرب و جدل لیک بر سبیل صلاح

همه به سیر و سفر لیک بر طریق رشاد

همیشه رخش وغا زیر ران به تیغ زدن ...

... به بزم مملکتش عامل گرسنه قلم

به گرد سفره نگردد چو گربه زهاد

به صحن بارگهش شحنه و رییس و عسس ...