لاله افیون در شراب انداختست

نرگس و گل را خراب انداختست ...

... ناله چنگ و رباب انداختست

شرم بادا لاله را تا از چه روی

پیش ترک من نقاب انداختست ...

آن فروغ لاله یا برگ سمن یا روی تست

آن بهشت عدن یا باغ ارم یا کوی تست ...

... با سوز دل ز دست تو ای روزگار مست

ای باد صبح راز دل لاله عرضه دار

روزی که باشد آن بت سوسن عذار مست ...

... ای اوحدی گرت هوس جنگ و فتنه نیست

ما رای به کوی لاله رخان در می آرمست

... فراغتی ز گل و باغ و بوستان دارد

کدام لاله به روی تو ماند ای دلبند

کدام سرو چنین قد دلستان دارد ...

... در جگرش نهان کنم تیر کزان کمان رسد

گر ز تو لاله رخ دلم ناله کند روا بود

دل چو شود ز غصه پر هم به سر زبان رسد ...

... ای باغ مشو غلط ز رویش

کین لاله در آن چمن نباشد

ای باد مده به زلف او دل ...

... ورنه هم بر گریهای زار من بخشیده باشد

نی چه باک از ناله من لاله رویی را که صد پی

همچو گل برگریه شبگیر من خندیده باشد ...

عرق چو از رخت ای سرو دلستان بچکد

ز خاک لاله برآید ز لاله جان بچکد

هزار سال پس از مرگ زنده شاید بود ...

بید بشکفت و گل به بار آمد

لاله بر طرف جویبار آمد

گربه بید بر دریچه شاخ ...

... یزک لشکر بهار آمد

زان طرف لالهای سرخ برست

زین طرف نالهای زار آمد ...

نقش لب تو از شکر و پسته بسته اند

زلف و رخت ز نسترن و لاله رسته اند

چشمان ناتوان تو از بس خمار و خواب ...

... از خاک بر گرفته و در بر کشیده اند

بر لوح خاک صورت کرسی لاله را

گویی که عرشیان به قلم بر کشیده اند ...

... ترکان گل ز راوق شبنم شراب صرف

در جام لاله کرده و اندر کشیده اند

بر روی سوسن از خط رنگین نگاه کن ...

... شاهدان سوسن از بهر تماشا در چمن

لاله را با سنبل اندر کارزار انداختند

بلبل شیرین سخن شکر فشانی پیشه کرد ...

آنرا که چون تو لاله رخی در سرا بود

میلش به دیدن گل و سوسن چرا بود ...

... منتهای وصال یار این بود

روی او لاله بهارم بود

عمر آن لاله بهار این بود

هست از اندیشه در کنارم خون ...

... ورنه به جایی دگر کار کجا کرده بود

گر چه به هر باغ بس لاله و گل ریخته

ورچه به هر خانه پر برگ و نوا کرده بود ...

... مانند آنکه بر رخ زیبا عرق چکد

بر روی سرخ لاله ز شبنم فتاده رش

آشفته ایم و دلشده یا مطرب السماع ...

... نرگس جادو فریبش سحر پاش

سنبل هاروت بندش لاله پوش

چون مگس برسر نهد هر لحظه دست ...

... که جز کافری نیست توفیر عشق

درین باغ اگر لاله چینی و گل

نخواهی شدن مرغ انجیر عشق ...

... بر سر سبزهای تر در بن شاخ نارون

لاله به موکب صبا گفت هزار مرحبا

غنچه خزید در قبا گل بدرید پیرهن ...

... که عندلیب ز مرغول او برد دستان

ز دست لاله جبینی شراب گیر به دست

که عقل سر بنهد چون برون کند دستان ...