... با چنین بد خوییم مادر چرا زاد ای دریغ

راه باریک است و شب تاریک و همره دیو و دد

مانده زیر بار عصیان زار و ناشاد ای دریغ ...

... رمزی ز داغهای دلم قرچه داغ یافت

اما چو دید راه وصال است وصل را

وهم آن خیال کرد و ز داغش فراغ یافت

... بهاالدین و الدنیا محمد

که این راه هدی زو شد ممهد

به بی نقشی چو کردی سر بلندش ...

... کن حدا نعمانی گردون فراز برق سیر

بیخبر زآب و علف کار آزمای راهوار

بی تأمل برگشا بند عقال از زانوش ...

... تا نهم یکباره خواب و خورد و راحت بر کنار

کرده ده منزل یکی تا سر نهم در راه دوست

تا کشم در دیده خاک آستانش سرمه وار ...

... کردگارا خستگان را مرهم کافور بخش

تشنگان را سوی آب زندگی راهی نمای

نشأة لطف الهی یابی از باد هواش ...

... السلام ای آنکه برتر پایة هر برتری

صد هزاران ساله راه از ساحت قربت فزود

السلام ای آنکه بر ظلمت نشینان عدم ...

... زادره بردن به درگاه کریمان ناسزاست

شادم ار رو بر درت بی زاد راه آورده ام

کوه بر دوش از گناه و رخ زخجلت همچو کاه ...

... روزه دارانی به جهد از صبح تا هنگام شام

یافته نانی و در راه خدا بخشوده اند

خالد دلداده را آیینة دل ده جلا ...

... در شمار آن کسانش آر کز روی نیاز

سالها راه وصالت را به جان پیموده اند

بو که از لطف تو ای سرچشمة انعام عام ...

... جز جاده کوی تو نه دانم نه شناسم

راهی به خدا ملک خدا گرچه وسیع است

سی سال تمرع نه توان کرد فراموش ...

... کافتاب فلک امروز به بیت الشرف است

یا ازین راه که آرایش بزم نوروز

یادگاری است که از عهد ملوک سلف است ...

... لیک از آن سبک و سیاق و لفظ و معنی یافتم

کان دل نازک ز ما بی موجبی اکراه یافت

ان بعض الظن ایم ای برادر جان چرا

در میان ما و تو بد خواه و بدگو راه یافت

گر شکایت داری از اقران خود آسوده باش ...

... چاره ندید او جز آن که باز به مسقو

راند و به حیلت ز راه صلح در آمد

لشکر تفلیس و گنجه نیز به ناچار ...

... جمله به عذر از خطای خویش که ما را

دیو بدین کار زشت راه بر آمد

ورنه کفی خاک و مشتی از خس و خاشاک ...

... چون طلبد زینهار مغتفر آمد

لیک قضا و قدر چو چشم به راهند

تا چه صلاح ملیک مقتدر آمد ...

... آسیمه به هر لانه و هر لاخ گریزد

بی چاره چوزین باغ به در راه ندارد

ناچار ازین شاخ به آن شاخ گریزد

... مانند تو یک یار وفادار نباشد

چون است که این بار که باز آمدی از راه

رفتار و سلوک تو چو هر بار نباشد ...

... که نه بد دیده ز فراش و زجلاد بود

راه این سیل بگردان که به معموره ملک

رخنه فاحش اگر باز نه استاد بود ...

... هم در آن دم جامه رومی به تن پوشید و رفت

تا در آن کسوت شود پور چچن را راه بر

پیر گم ره چون نپذرفت از جوان ره نمای ...

... هر چه شیخ معتمد بود و فقیه معتبر

راهبان عیسوی با صاحبان مولوی

پیش تخت خسروی بر خاک بنهادند سر ...

... بر حصون سامیه بارید باران شرر

تا به راهی بس دراز و پرنشیب و پرفراز

ترک تاز از خالیاز آمد به کلی سوله مر ...

... و آن همه خیل و بغال و ثروت و مال و حشر

ناگه آمد پیش شاه و بوسه زد بر خاک راه

کای غلامان ترا بر خان و قیصر فخر و فر ...

... کاروارون کن به دشمن از شیون نفع و ضر

دیده فکر دوربینش در ازل راه هدی

جسته رای نکنه دانش از قضا سر قدر ...

... رفت و والی را کشان آورد از قلعه به در

دولت آن دم بوالفضولی کرد و راه دز گرفت

تا بیارد حمل های نقد و جنس و سیم و زر ...

... او از آن سو شد روان و شهریار خسروان

راند لشکر سر به سر از راه ارجیش و تتر

از دگر سو صفدر غازی حسن خان رفت و بست

بر سپاه دشمنان از هر طرف راه مفر

جیش شه منصور و خیل دشمنان محصور ماست ...

... بس هوش پیمبر بگرفتند به نخجیر

تدبیر چنین است که شد بوالبشر از راه

جرمی به جوان نیست چو گم راه شود پیر

زآشفتگی عشق تو گر دوش ز من رفت ...

... نه درغم دنیا رو نه درهم در هم باش

نه راه به شیطان بند به دیو به زندان بند

نه دل به سلیمان بند نه در غم خاتم باش ...

... رودیو هوای خود زندان کن و خود جم باش

راه طمع و تشویش بر نفس خیانت کیش

بر بسته و بنشسته مردانه و محکم باش ...

... عرضه گردد بطون اوراقم

نه در عدل شه نه راه عراق

بسته اند و نه بنده دستاقم ...

... سجن است زمانه و تو سجانم

از روز ازل تویی تو هم راهم

تا شام ابد تویی تو هم شانم ...

... جز من که ذوی الحقوق دیوانم

دانم که ز راه تربیت خواهد

باریک میان به سان یکرانم ...

... بیمارم و دردمند و او داند

تدبیر علاج و راه درمانم

گر تب تب امتلا بود لاشک ...

... من هر دو جهان بداده بگرفته

یک کف ز غبار راه سلطانم

آن یک کف اگر ز کف رود بالله ...

... گاهی به فلان و گه به بهمانم

چون راه وفا به راستی رفتم

شایسته صد هزار چندانم ...

... در کار جهان چو طفل نادانم

نه سالک راه و رسم تزویرم

نه عالم افترا و بهتانم ...

... شاید که شنیده باشی از خارج

اوضاع مزارع فراهانم

وان قصه دستجان و ساروقم ...

... پیوسته ز دستان دهد آرایش بستان

هر آدمیی را دو ملک باشد هم راه

نه هر ملکی باشد هم سر به دو شیطان ...

... لحنی که بود نغمه گر حنجر داوود

نوری که بود راه بر موسی عمران

چون ماه بران منظر شاه است به خرگاه ...

... کای همه سر کردگان جیش که داری

اسم خوانین و راه و رسم خواتین

آینه بگرفته با انامل مخضوب ...

... خیانت پیشه کردی با من و خوش داشتی زیرا

چو مدبر را مدبر راه زن را رای زن بینی

محق را مبطل انگاری و محسن را مسی آن گه ...

... اگر خواهی که اطفال بدخشان و یمن بینی

مرا پیراهن جان چاک اگر گردد به تن زان به

که طفلان مرا چون گل به تن یک پیرهن بینی ...

... ژاژ احمق را قیاس از راز احمد می کنی

خود ترا با راه و بخت دیگران آخر چه کار

راه حلق خویش را می کن اگر سد می کنی

هر خطایی را خطایی فاش تر آری دلیل ...

... تعجب کرده و خندیده بسیار

جلایر جان دهد در راه آقا

چه پروا دارد از سرما و گرما ...