... که با نگاه بود گفتن و شنیدن چشم

خبر ز گردش پرگار می دهد مرکز

دلیل رفتن دلهاست آرمیدن چشم ...

... چون آسیا به باد فنا داد هستیم

از گردش زمانه دواری که داشتم

بی آب کرد گوهر دریا دل مرا ...

... آورده ام ز هردو جهان روی خود به دل

در نقطه سیر گردش پرگار می کنم

سنگین کند ز گوش گران بار درد من ...

... شیرازه جمعیت روشن گهرانم

غافل نیم از گردش پرگار چو مرکز

هر چند که در دایره بیخبرانم ...

... در ظاهر اگر روی به محراب نداریم

فریاد که از گردش بیهوده درین بحر

جز خار و خسی چند چو گرداب نداریم ...

... پرده آه است چون حباب وجودم

گردش چشمی است دور زندگی من

مد نگاهی است چون شهاب وجودم ...

... نیستم نومید از آه رسای خویشتن

می کند گردش فلک بر مدعای من مدام

تا فشاندم آستین بر مدعای خویشتن ...

... تا ز نیرنگ جهان دیگر چها خواهم شدن

غافل از مرکز نگردد گردش پرگار من

ساکن آن آستانم هر کجا خواهم شدن ...

... تشنه ای سیراب می گردید اگر از آب من

همچو پیکان در تن از بی طاقتی در گردش است

از کجا تا سر برون آرد دل بی تاب من ...

... با خمار کلفت و تنهایی خلوت خوشم

نیست در گردش شراب الفتی در انجمن

در گذر از شهر بند کثرت و وحدت که نیست ...

... این سزای آن پری کز کوه قاف آید برون

عیش صافی در بساط گردش افلاک نیست

چون می از مینای بر هم خورده صاف آید برون ...

... نیستم پرگار و چون پرگار از سرگشتگی

هست در گردش مرا یک پا و یک پا بر زمین

همت سرشار بی ریزش نمی گیرد قرار ...

... مهیای شکستن همچو فرد انتخابم من

هوای گردش چشمی ربوده است اختیارم را

ازان گه مست و گه مخمور و گاهی مست خرابم من ...

... چون جرس چند به تحریک زبان نالیدن

چند از گردش ناساز فلک تاب خوری

رشته عمر تو کوتاه شد از پیچیدن ...

... شمع سرگرم ز بی تابی من می گردد

گردش جام بود گردش پروانه من

چرخ سنگین دل اگر تیغ به فرقم بارد ...

... شد ذره ذره ساغر زرین آفتاب

در عین گردش است همان جام عاشقان

یاقوت رنگ باخت ز سرمای حادثات ...

... از دورباش ناز تو تار نگاه من

کم نیست فیض گردش تسبیح من ز جام

مخمور مست می رود از خانقاه من ...

... از برگ گل که هر طرفی باد می برد

در گردش است ساغر صهبا درین چمن

از لاله نوبهار سبکدست کرده است ...

... دوران عیش بسته به آرامش دل است

بر گرد نقطه گردش پرگار را ببین

باریک شو چو رشته درین بوته گداز ...

... نامه واکرده بود رنگ من

گردش چشمت به فلاخن گذاشت

عقل من و دانش و فرهنگ من ...