می شود از دم زدن خراب وجودم
پرده آه است چون حباب وجودم
گردش چشمی است دور زندگی من
مد نگاهی است چون شهاب وجودم
هیچ نبسته است در طلسم حیاتم
جلوه خشکی است چون سراب وجودم
ذره من زندگی ز خویش ندارد
بسته به دامان آفتاب وجودم
حاصل من نیست غیر تهمت هستی
برفکند چون زرخ نقاب وجودم
همچو حبابم که در طلسم تعین
نیست به جز پرده حجاب وجودم
جلوه دو دست در نظر نفسم را
بس که به رفتن کند شتاب وجودم
حاصل من نیست جز خیال پریشان
پرده غفلت بود چو خواب وجودم
نیست به جز تار و پود آه ندامت
همچو کتان پیش ماهتاب وجودم
موج سرابم کز این بساط ندارد
هیچ به کف غیرپیچ و تاب وجودم
همچو هلال است یک اشاره ابرو
بس که بود پای در رکاب وجودم
عمر شکر خنده ام چو گل دو سه روزست
گریه تلخ است چون گلاب وجودم
خانه جدا می کنم ز ساده دلیها
گرچه ز دریاست چون حباب وجودم
ز آتش و خاک است و باد و آب سرشتم
چون شود ایمن ز انقلاب وجودم؟
کاش در آنجا ز من حساب نگیرند
نیست در اینجا چو در حساب وجودم
سوخت دلم را سپهر صائب و نگذاشت
تا شنود بوی این کباب وجودم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به ناپایداری و بی‌ثباتی وجود خود اشاره می‌کند. او خود را مانند حبابی توصیف می‌کند که به راحتی می‌شکند و در حالتی از سراب و خواب به سر می‌برد. زندگی‌اش را تحت تأثیر ناملایمات و خیال‌های پریشان می‌بیند و احساس می‌کند که هیچ چیز به جز آه و اندوه برایش باقی نمانده است. او از تغییرات و انقلاب‌های زندگی می‌ترسد و آرزو می‌کند در جایی که از او حساب کشیده نشود، زندگی کند. در نهایت، او به تلخی وجودش و سوختن دلش از فشارهای زندگی اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: از عمیق بودن وضعیت ناپایدار وجودم، تنها می‌توان زبانی به نام آه برداشت کرد، چون وجودم همچون حبابی است که به سادگی می‌تواند بترکد.
هوش مصنوعی: زندگی من مانند چشمی است که در دوردست‌ها می‌چرخد و نگاهی که به آن می‌اندازم، مانند یک شهاب در وجودم می‌درخشد.
هوش مصنوعی: در زندگی‌ام هیچ چیز حقیقی و ثابت نیست، مانند نمای خشک و فریبنده‌ای که در سراب وجود دارد.
هوش مصنوعی: ذره‌ای که از زندگی‌ام باقی مانده، به خودی خود ارزش یا نشانی ندارد و تمام وجودم به نور و گرمای آفتاب وابسته است.
هوش مصنوعی: وجود من تنها به تهمت‌ها و شایعاتی که به من نسبت داده می‌شود، محدود شده است و چون نقاب زیبایی، در واقعیت خودم پنهان هستم.
هوش مصنوعی: مانند حبابی هستم که در جادو و راز مادیات هیچ تعیینی ندارم و تنها چیزی که مانع از دیده شدن وجود واقعی‌ام است، پرده حجاب وجودم است.
هوش مصنوعی: منظور این بیت این است که زیبایی و جلوه دو دست کسی به اندازه‌ای در ذهن من تأثیر می‌گذارد که وقتی آن را می‌بینم، وجودم بی‌تاب می‌شود و به رفتن و درک بیشتر شتاب می‌گیرد.
هوش مصنوعی: من جز خیال‌های آشفته چیزی به دست نیاورده‌ام. زندگی‌ام تحت تأثیر غفلت است و مانند خوابی ناپایدار می‌باشد.
هوش مصنوعی: وجود من همچون پارچه‌ای نرم و لطیف است که تنها از تار و پود ندامت و پشیمانی ساخته شده است، درست مانند کتان که در برابر نور ماه می‌درخشد.
هوش مصنوعی: من مانند یک موج سراب هستم که از این دنیای فریبنده هیچ چیز واقعی در دست ندارم، جز پیچ و تاب وجود خودم.
هوش مصنوعی: مانند یک هلال، فقط یک حرکت از ابرو کافی است تا مرا در حالت آمادگی قرار دهد.
هوش مصنوعی: عمر شادابی و خوشحالی من مانند گل تنها دو یا سه روز است، اما غم و اندوهی که دارم مانند گلابی تلخ است که در وجودم جایی دارد.
هوش مصنوعی: من از سادگی و بی‌پروایی خود، از هر چیزی که دلی پاک و ساده دارد کناره‌گیری می‌کنم، هرچند که وجودم مانند حبابی از دریا بسیار زودگذر و ناپایدار است.
هوش مصنوعی: من از آتش و خاک و باد و آب ساخته شده‌ام؛ چگونه می‌توانم از تغییرات و ناپایداری وجودم در امان باشم؟
هوش مصنوعی: ای کاش آنجا که من هستم، مرا قضاوت نکنند، چون در اینجا، وجودم را حسابی نمی‌گذارم.
هوش مصنوعی: دل من در آتش سوخت و آسمان خواسته‌ام اجازه نداد که دیگران بوی کباب وجودم را متوجه شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.