... کس اگر جا همه در کعبه کند چون که ز دید

سیل می موج زن آید دلش از جا ببرد

خاطر نازک آن شوخ نرنجد فانی ...

... بر جگر داغ وفای تو نشان ما را بس

چه غم آلودگی می چو درآید در موج

بهر غفران تو یک قطره ازان ما را بس ...

... چین برویی افکند شدت که شخصش راست حلم

موج از آبی ناورد صرصر که نامش مرمرست

نیش تر دامن بود هر موی مرد گرم رو ...

... اگر قطار فلک جمله بگسلند از هم

غریق را ز خس موج رو کجا پرواست

شهود بین که ز زخمش کشند پیکان را ...

... اگر داری بود آن هم برای صرفه نانی

کجا نان ریزه ات موجود گردد ذره سان گر خود

گه افطار باشد قرص مهرت گرده خوانی ...

... در آن خرمن چو بحر قهر آتش زد نیارد کشت

اگر ظاهر کند سیل سرشکت موج طوفانی

فرشته فی المثل در شکل انسان گر شود ظاهر ...

... عجب نبود که صد چندین گنه را پاک شوید گر

شود ظاهر بروی بحر رحمت موج غفرانی

خداوندا منم آن بنده ظالم به نفس خود ...

تخم هوس مکارید در خاکدان دنیا

نتوان عمارتی ساخت بر روی موج دریا

عالم همه سرابست بودی ندارد از خود ...

... در جان نگاه میدار سودای دلبران را

دریای وحدت حق موج و حباب دارد

انسان حباب میدان در بحر مردمان را

... نقش غیر و خیال باطل رفت

نیست در بحر صاف موج و حباب

از لب لعل ساقی باقی ...

... تا مرا سوختی ز آب و تراب

تو محیطی و هر چه موجودند

غرقه در موج بحر بی پایاب

خاک در کاه تست هر دو جهان ...

موج دریا نیست دریا عین ما است

همچو خورشیدیکه عین ذره ها است ...

... بحر وحدت را نمی باشد گران

نه فلک با هر دو عالم موج ها است

کل شییی هالک الا وجهه ...

... آری جنید و شبلی معروف بایزیدند

بحر محیط وحدت موج و حباب دارد

امواج بحر بودند در بحر آرمیدند ...

... بشکست او چو پرده ایست دقیق

بحر دل موج خون باوج رساند

که دو عالم در او شدند غریق ...

... چشم کوتاه نظر همت ما پست گرفت

موج بحر کرم افکند مرادم به کنار

ورنه این صید نشاید به دو صد شست گرفت ...

... کان نمکی هر چه تو داری نمکین است

گر بحر بلا موج زند باک ندارم

بیمی اگرم هست از آن چین جبین است ...

... شادم بوصل و هجر که کشتی بخت هم

در موج عشق تن بفراز و نشیب داد

من خود سگ که ام که بر آن کوی بگذرم ...

سرا پای تنم هر دم ز موج دیده تر گردد

بغرقاب غمم زین بحر یارب زود برگردد ...

... گر تو روی از من بتابی نامسلمانی بود

مردم چشمم بخون غرقند از موج سرشک

وای بر مردم چو موج بحر طوفانی بود

پاکدامانی چو شمع و نور بارد از رخت ...

... مژدگانی که خزان رفت و بهار آمد باز

دیده ام بسکه بخون موج زد از گریه چو بحر

گوهری کز نظرم شد بکنار آمد باز ...

... گرد غم و محنت ز جهان پاک بشویم

گر بحر سرشکم به فلک موج بر آرد

نقش ستم از صفحه افلاک بشویم ...

... گر سایه سرو تو شود مایل خاکم

ای بحر کرم باز بیک موج عنایت

برهان ز جگر تشنگی ساحل خاکم ...