... همیشه دست و لب گرم است مهمان تجلی را

بحمدالله نمردیم آنقدر کز گردش دوران

قدح در دست و مینا در بغل دیدیم تقوی را ...

... مکن زنهار منع ما ز سیر و دور ای ناصح

که از گردش به پرگارست چون گرداب عیش ما

سبب جویند بهر عیش ما احباب ازین غافل ...

... مرا بر اختر اقبال ساغر رشک می آید

که در هر گردشی جان دگر می گیرد از مینا

نمی ماند ز گردش آسیا تا آب می آید

ز دور افتد چو ساغر بال و پر می گیرد از مینا ...

... در دل بحر گهر طالب آب است اینجا

فارغ از گردش چرخند ز خود بی خبران

موج شمشیر حوادث رگ خواب است اینجا ...

... عارفان تلخ لب خود به شکایت نکنند

کجروی های فلک گردش جام است اینجا

تلخکامی نبود در شکرستان وصال ...

... آیم از خاک به محشر چو سبو دست به دوش

گر چنین گردش چشم تو کند مست مرا

چون میان من و او دست دهد جمعیت ...

... هر که قد راست کند تیر و سنان است مرا

گردش چرخ محال است مرا پیر کند

همت پیر مغان بخت جوان است مرا ...

... تا سرم گرم ز میخانه وحدت شده است

گردش جام بود گردش افلاک مرا

... آشنایی به جز از معنی بیگانه مرا

گره از خاطر من گردش ساغر نگشود

چه گشادی شود از سبحه صد دانه مرا ...

... که شکست است کلید در گنجینه ما

جای شکرست که امسال شد از گردش چرخ

چون می کهنه گوارا غم دیرینه ما ...

... نظر به دانه کس نیست سیر چشمان را

به آب خشک بود گردش آسیای مرا

یکی هزار شد از وصل بی قراری دل ...

... چه لذت است ز عمر دراز نادان را

فلک ز گردش چشمت چنان گریزان شد

که از ستاره به دندان گرفت دامان را ...

... که دل سیاه کند بی شراب ناب هوا

به گردش آر می پرده سوز را ساقی

که شد ز ابر سیه عنبرین نقاب هوا ...

در گردش آورید می لعل فام را

زین بیش خشک لب مپسندید جام را ...

... ساقی چنان خوش است که گر می کمی کند

پر می کند به گردش چشمی پیاله را

اشک است غمگسار دل داغدیدگان ...

... غافل کند نمکچشی از استخوان ما

گردش ز بس که فاخته پر در پر همند

خاکستری است جامه سرو روان ما

دستی که شد به گردش پیمانه آشنا

دیگر نشد به سبحه صد دانه آشنا ...

وقت است سربرآورد از خاک لاله ها

آید ز زور باده به گردش پیاله ها

گردید تازه داغ فرورفتگان خاک ...

... از جنبش مهدست گرانخوابی اطفال

از گردش افلاک به خواب است دل ما

چون تیغ برهنه است چو افتد به سرش کار ...

... از زخم زبان بوته خارست دل ما

هر چند ز پرگار فتد گردش دوران

چون نقطه مرکز به قرارست دل ما ...