شام هجران است ای دل دیده امید دار

ای جگر خون شو ز جوی دیده خونبار بار

گریه کن ای چشم چون ابر بهاران زار زار ...

... یا شبی در کلبه ام از مهر چون مهتاب تاب

یا مرا از مرحمت در ده در آن دربار بار

روزگاری بد دلم از لطف ای دلشاد شاد ...

... از کف دریا نوالش در جهان موجود بود

هر کجا تیغ شرربارش شرر افزود زود

شد بلد از جسم و جان دشمن مردود دود ...

... مقصود ز ایجاد بهشت و غرض نار

قندیل ملک را همه در بارگهش بار

جبریل امین را در او منزل و مهبط ...

... کدورت فصل دی نهاد رو بربهی

چمان شد اندر چمن دوباره سرو سهی

بشیر فرورد داد به بلبلان آگهی

که گل بسر بر نهاد دوباره تاج شهی

فغان و آشوب را کنید از سریله ...

... زمین شود مستقر زمان شود برقرار

نهال توحید را عیان کند برگ و بار

شد از وجود علی مشیتش حامله ...

... شود هبوطش صعود سوانح نازله

تبارک الله از آن خدای کت آفرید

که کارت از بندگی کنون به جایی رسید

که تفعل و ماتشاء و تحکیم ما ترید

چه از صغار و کبار چه از سیاه و سفید

به درک اوصاف او کسی نیارد رسید ...

... سنبل بویا پریش کرده کلاله

شاخه گل زیر بار غنچه خمیده

کرده ز کلک بدیع مبدع اشیا ...

... سرمه به چشم سیاه خویش کشیده

تاج تبارک نهاد مرغ سلیمان

کبک چو در اج در ترانه و افغان ...

... گر که شده جبرنییل و هم طلبکار

راه نبرده به سوی بارگه داد

بال و پرویر فتد ز کار به یک باز ...

... عزیز زهرا حسین تجمل و جاه داشت

ز مکه چونبست بار جلال دلخواه داشت

جنیبت خاص در جلو به همراه داشت ...

... بن سعد را چو نمرود در جنگ با خدا دید

خود را مصاحب خوف هر لحظه بار جادید

اصل بنای دنیا در معرض فنا دید ...

... با عقل در سخن بود با جهل گفتگو داشت

ز آن آتشی که در دل از بار آرزو داشت

آخر به خاک افشاند آبی که در سبو داشت ...

... در حق خود ظلومست در کار خود جهولست

دریای رحمت حق آثار لطف باری

چون سوی حر نظر کرد با اشک های جاری ...

... بگشود باب احسان بر روی وی ز یاری

آری صفات باری دایم ز برد باری

اشفاق را مهیا الطاف را شمولست ...

... از خاک ره سروی بگرفت در کنارش

وز صفحه جبین ساخت پاک از وفا غبارش

مرهم به زخم بنهاد از چشم اشکبارش

حر گشت آخر کار بخت خجسته یارش ...

... گفت کی پروده دوش نبی محبوب ذوالمن

جدت از باران نگه می داشت جسمت را ولیکن

با خبرگ گویا نبود از حال امروزت که بر تن ...

... برنمی دارد دل از جسم شریفت دختر تو

هرچه برمی دارم او را بار دیگر می نشیند

گشته آل عترتت در این بیابان جمله ویلان ...

... حلقه ماتم زدند از گریه در اطراف آن سر

عرش و فرش افتاد از نور در تزلزل بار دیگر

از فلک آمد خدیجه بر سر آن راس انوار

شد زمین از اشک وی چون بر سر دریا حبابی

ناگهان آمدند ابر گوش آن راهب دوباره

می رسد زهرای اطهر چشم بر بند از نظاره ...

... نزد آن سر گفت و در عین ادب استاد برپا

ایهاالراس المبارک ای عزیز فرد یکتا

تو کدامین سرفرازی سرور عالی جنابی ...

... بنهاد او ز شرف پا بسر منبر تاج

شد رسول عربی بار دیگر در معراج

آن کلام الله ناطق سپس حمد و ثنا ...

بشنو اگرت هست به سر شور تولی

کز لطف خداوند تبارک و تعالی

بر آل کسا داده چنین رتبه والا ...

... شد هادی وی فاطمه برسید ابرار

بگرفت از آن کعبه تحقیق حسن بار

با ختم رسل زیر کسا آمده همدم ...

شیعیان بار دگر نخل عزا می بندند

باز بار سفر کرب و بلا می بندند

یا مگر حجله قاسم به مبلا می بندند ...

... تا آتش محبت زد شعله بر نهادم

در کربلای عشقش بار بلا گشادم

در جلوه گاه جانان جان را به شوق دادم

درروز تیر باران مردانه ایستادم

هر تیر کز مخالف بر لوح سینه خوردم ...

... ساقی دوران نموده ساغر پردرد و نقمت

گفتمش یا بار محنت بر دلم نه یا محبت

گفت از اول بار گفتم بار من سر بار دارد

از شکست کار خود در دل الم بسیار دارم ...

... حقا که از هزار شب قدر بهتر است

آن را که بار منت یاری به دوش نیست

در نزد عقل صاحب ادراک و هوش نیست ...

... حاجت به مشک و عنبر و عنبر فروش نیست

از زلف مشک بار تو عالم معطر است

ای طره نو فتنه و بالای تو بلا ...

... از تنگی دل هر چه زدم داد فروغی

یک بار نداد آن مه بی باک جوابم

... رونق منزل ما را به جنان زد برهم

بار کردیم سوی ملک جهان با آدم

رهرو منزل عشقیم وز سر حد عدم ...

... تخم نهال و هستی ذرات کشته است

بنیاد جمله را به فنا بار هشته است

بر کنج خشت قصر خورنق نوشته است ...

... دست امید کوته و پای طلب فکار تو

قافله رفت صامتا خیز که وقت بار شد

هر که بدیدم او حدی رهرو کوی یار شد ...

... تا چشم بد ز مانه شور است

از یک سر پا غبار راه است

این کاسه سر که پرغرور است ...

... از یاد محبت زر و سیم

پیوسته به دوش بار داری

ای مست شراب خودپسندی ...

... بگشا سوی کاروان این حی

گر دیده اعتبار داری

رفتند و تو همچنان به خوابی ...

... صف بسته ز سرکشان دو صد صف

در بارگه سلام ما بود

بس جم خدم و ملک حشم ها ...

... هر دمی آرزویی در دل و در سر هوسی

ترسم از این همه بار به منزل نرسی

تا تو در کشور تن ترک تمنا نکنی ...