... گل نامه غم به دست گیرد

بر فرق چمن کلاله خاک

پیچیده شود چو مار ضحاک ...

... گرمای تموز ژاله را برد

باد آمد و برگ لاله را برد

تب لرزه شکست پیکرش را ...

... پیچید چنانکه مار بر گنج

از بس که سرشک لاله گون ریخت

لاله ز گیاه گورش انگیخت

خوناب جگر چو شمع پالود ...

... سروت به کدام جویبار است

بزمت به کدام لاله زار است

چونی ز گزندهای این خار ...

... هفت قفلی و چاربند ی چند

لاله را بین که باد رخت ربود

از پی یک دو قلب خون آلود ...

... لعل که او دیر زاد دیر بقا ست

لاله کآمد سبک سبک برخاست

چند چون شمع مجلس افروز ی ...

... من که سرسبزی ام نماند چو بید

لاله زرد و بنفشه گشت سپید

باز ماندم ز نا تنومند ی ...

... کس فرستاد و خواند نعمان را

لاله لعل داد بستان را

تا چو نعمان کند گل افشانی

گردد آن برگ لاله نعمانی

آلت خسروی ش بر دوزد ...

... گرد بر گرد آن رواق بهشت

سرخی لاله دید و سبزی کشت

همه صحرا بساط شوشتر ی ...

... سرو را رنگ ارغوانی داد

لاله را قد خیزرانی داد

در بر آمود سرو سیمین را ...

... ظلمتی کشته از نواله نور

لاله ای رسته از گلاله حور

ترکی از اصل رومیان نسبش ...

... همه در دست ها گرفته نگار

لب لعلی چو لاله در بستان

لعل شان خون بهای خوزستان ...

... سر نهادم خمار می در سر

بر گل خشک با گلاله تر

خفتم از وقت صبح تا گه شام ...

... به طبرزد شکر برامیزد

به طبرخون ز لاله خون ریزد

ناگه آورد فتنه غوغایی ...

... غنچه های نو از شکوفه شاخ

کرده لؤلؤ چو برگ لاله فراخ

سوسن از بهر تاج نرگس مست ...

... بهی چهره باغ چندان بود

که شمشاد با لاله خندان بود

چو باد خزانی درآید به باغ ...

... که روشن به شستن شود لاجورد

دل لاله را کامد از خون به جوش

فرو مال و خونی به خاکی بپوش ...

... به جنبش درآمد دو دریای خون

شد از موج آتش زمین لاله گون

زمین کو بساطی شد آراسته ...

... سنان در سنان رسته چون نوک خار

سپر بر سپر بسته چون لاله زار

گریزندگان را در آن رستخیز ...

... زدندش یکی تیغ پهلو گذار

که از خون زمین گشت چون لاله زار

درافتاد دارا بدان زخم تیز ...

... نه چون خار زردشتی آتش پرست

به مشکین زکال آتش لاله رنگ

درافتاده چون عکس گوهر به سنگ ...

... بهاری پدید آمد از زیر ترک

بسی نغز و نازکتر از لاله برگ

سرش خواست کندن که نرم آمدش ...

... گل سرخ چیند بهار سپید

گهی لاله بیند گهی مشک بید

مگر شه ندارد فراغت به باغ ...

... سر افشانی تیغ گردن گذار

برآورده از جوی خون لاله زار

چو سوزن سنان سینه را دوخته ...

... نشسته به کردار سرو جوان

که گه لاله ریزد گهی ارغوان

ز عنبر خطی بر گل انگیخته ...

... گیا دانه بگشاد و بنوشت برگ

به لاله ستان اندر افتاد مرگ

بجوشید در کوه و صحرا بخار ...

... که جولان زدی در جهان ماه وسال

به پژمرد لاله بیفتاد سرو

به چنگال شاهین تبه شد تذرو ...

... تا به گریبان به گل آموده کرد

من چو لب لاله شده خنده ناک

جامه به صد جای چو گل کرده چاک

لاله دل خویش به جانم سپرد

گل کمر خود به میانم سپرد ...

... ماهچه خیمه به ثریا زده

لاله به آتشگه راز آمده

چون مغ هندو به نماز آمده

هندوک لاله و ترک سمن

سهل عرب بود و سهیل یمن ...

... سحر زده بید به لرزه تنش

مجمر لاله شده دود افکنش

خواست پریدن چمن از چابکی ...

... ساخته کیمخت زمین را ادیم

لاله ز تعجیل که بشتافته

از تپش دل خفقان یافته

سایه شمشاد شمایل پرست

سوی دل لاله فرو برده دست

ناخن سیمین سمن صبح فام ...