... ای که تو موری بنیازرده ای

در سفر ای شاه سبک روح من

زیر قدم چشم و دل اسپرده ای ...

... از خویش حذر کردم وز دور قمر جستم

بر عرش سفر کردم شکلی عجبی بستم

بازآمدم از سلطان با طبل و علم فرمان ...

... من عوض و نایب هر چارمش

من به سفر یار و قلاووزمش

من به سحر ساقی و خمارمش ...

... پس سیر سایهاش در افلاک دیگرند

مردان سفر کنند در آفاق همچو دل

نی بسته منازل و پالان و استرند ...

... می تاز گرم و روشن و خوش آفتاب وار

تقلید چون عصاست بدستت در این سفر

وز فر ره عصات شود تیغ ذوالفقار ...

گر دلت گیرد و گر گردی ملول

زین سفر چاره نداری ای فضول

دل بنه گردن مپیچان چپ و راست ...

... چونک ز آسمان رسد تاج و سریر و مهتری

به که سفر کنی دلا رخت به آسمان بری

بین همه بحریان به کف گوهر خویش یافته ...

... که سیاه آبه نباریدش ازین چرخ کبود

از برای کشش ما و سفر کردن ما

پیک بر پیک همی آید از آن اصل وجود ...

... گندم که مغز دارد فارغ ز کهرباست

هرکو سفر به بحر کند در سفینه اش

او ساکن و رونده و همراه انبیاست ...

... چو درون کوزه چیزی بود از برون تلابد

به جناب غیب یاری به سفر دوید باری

ز فخ زمانه مرغی سره برپرید باری ...

... خونبهای خویش را خلعت شناخت

ای شده اندر سفر با صد رضا

خود به پای خویش تا سوء القضا ...

... نی صفا می ماندش نی لطف و فر

نی بسوی آسمان راه سفر

خفته آن باشد که او از هر خیال ...

... ای سلیمان بهر لشگرگاه را

در سفر می دار این آگاه را

پس سلیمان گفت ای نیکو رفیق ...

... در قفس محبوس زیبا طوطیی

چونک بازرگان سفر را ساز کرد

سوی هندستان شدن آغاز کرد ...

... مست این صحرا و غیبی لاله زار

بی پر و بی پا سفر می کردمی

بی لب و دندان شکر می خوردمی ...

... غافل از گنجی که در وی بد دفین

چون سفر فرمود ما را زان مقام

تلخ شد ما را از آن تحویل کام ...

... پس سبو برداشت آن مرد عرب

در سفر شد می کشیدش روز و شب

بر سبو لرزان بد از آفات دهر ...

... چونک واگردد سوی دجله ش برید

از ره خشک آمده ست و از سفر

از ره دجله ش بود نزدیک تر ...

... خاصه آن خمری که باشد من لدن

پیر را بگزین که بی پیر این سفر

هست بس پر آفت و خوف و خطر ...

... کی پزد کی وا رهاند از نفاق

رفت آن مسکین و سالی در سفر

در فراق دوست سوزید از شرر ...

... حسرتا یا لیتنی کنت تراب

کاش از خاکی سفر نگزیدمی

همچو خاکی دانه ای می چیدمی

چون سفر کردم مرا راه آزمود

زین سفرکردن ره آوردم چه بود

زان همه میلش سوی خاک است کو

در سفر سودی نبیند پیش رو

روی واپس کردنش آن حرص و آز ...