... خفته ای را مگر کنم بیدار

خیرخواهیست مقصد و نیت

پاک نیت چه باکش از تهمت ...

مقصد از گردیدن شیب و فرازم سیر نیست

کافرام اما مراد و مقصد من دیر نیست

کشتن خود را روا دارم که در کوی حبیب ...

... خاک بر فرق سر دیو محن خواهیم کرد

چون زلیخا صاحب مقصد سعیدا نیستم

دیده را بینا به بوی پیرهن خواهیم کرد

... غبار جاده کویش به چشمم توتیا باشد

دلا از ناتوانی دل مزن در جاده مقصد

مگر سنگ ره مطلوب سنگ کهربا باشد ...

... گوهر شو آبروی خود آب بقا شناس

چندین هزار مقصد و مطلب که خلق راست

در جنب فضل دوست تو یک مدعا شناس ...

... بیداد کردم و نرسیدم به داد خویش

هرگز به آن نشانه مقصد نمی رسی

داری چو تیر تا کجیی در نهاد خویش ...

... کی شود شیرین مذاق عاشق از آن سنگدل

کوهکن گر مقصد خود را کند حاصل ز سنگ

کام از آن دل یافتن مشکل سعیدا شد که کوه ...

... گرچه دورم از تو در فکر جدایی نیستم

نیست جز معنی سعیدا مقصد من از سخن

همچو بلبل در پی دستان سرایی نیستم

... رفته به صد هوس یکی آمده دسترس یکی

مقصد و ملتمس یکی یار یکی سخن یکی

گلشن و خار و خس یکی ناکس و دون و کس یکی ...

... تا که بگوید به خدا رونما

این دو جهان مقصد و مقصود توست

این همه غوغا به سر بود توست ...

... غرض از خلق ماه تا خورشید

مقصد از کون تیر تا بهرام

غیر ابداع تو نبود مراد ...

... سوی فارس قصد ار بود از عراقت

فیا خیر قصد و یا خیر مقصد

در آن خاک شیراز شهری است شهره ...

... جهان تیره و آنجاست روشن چراغی

که هر قاصیدی را رساند بمقصد

چراغش مزاری که چون مهد شاهان ...

... به پیش همت خود کوه را کاهی نمی دانم

به سوی مقصد ای خضرم خدا را رهنمایی کن

غریب و بی کس و سرگشته ام راهی نمی دانم ...

... چه غم ز سختی و سستی که دوست همراهست

چو کعبه مقصد کس شد غم مغیلان چیست

بجای پا رود از سر کسیکه در راهست ...

... آتش افروز بخاری نخرد بستان را

ره چو مقصد بود آن به نبود پایانش

عاشق آن نیست که اندیشه کند پایان را ...

... بر من و واپسیم عیب مکن

همه جا مقصد من همراه است

چاه با راه در این پرده یکیست ...

... آرزوی سر از آن پا بقدومی طلبیم

مقصد دیده از آن در بغباری گیریم

چند بیهوده توان برد بسر عمر عزیز ...

... بی طاعتی به بستر راحت غنوده ایم

گامی نرفته دامن مقصد گرفته ایم

تخمی نکشته حاصل مطلب دروده ایم ...

... فرش راه از اطلس افلاک کرد

مقصد او عشق و هم مقصود عشق

رهبر او عشق و هم ره بود عشق ...

... راه او راه دیار خویش بود

مقصد او کوی یار خویش بود

نه همین یک شب که دانی رفته بود ...

... دامن مقصود از کف داده ای

پشت بر مقصد به راه افتاده ای

جز تو کس از یار خود دوری نکرد ...