... در پیش تو شاه رخ نهادم ببساط

از اسب پیاده ماندنم زین سببست

... گر دشمنت ای شاه بود رستم گرد

یک خر ز هزار اسب نتواند برد

... عنان ز طاعت حق تافتیم و بر باطل

بر اسب معصیت آورده پای را برکاب

اگر خدای تعالی حساب خواهد و بس ...

... همه سلامت آنروی چون نگار تو باد

چو فتح دید کشن اسب تو باسب تو گفت

همه سعادت آن زلف مشکبار تو باد ...

... از برای زین رخش خویش کمیخت و بفند

بسکه در میدان فکندی اسب تا خصم افکنی

خصم را پا در رکاب تو زاسب اندر فکند

گر تو در میدان خویشتن گوی افکنی ...

... قیصر و خاقان و خان و رای در کاخ تواند

پاسبان و پرده دار و آب پاش و خاک رند

تار و پود مفرش کاخ تو از عدلست و فضل ...

... شاه شطرنج کفایت را یک بیدق او

لعب کمتر زد و اسب و رخ و فرزین نکند

هر دلی کز قبل شادی او شاد بود ...

... خنجرت را آب و افسان حنجر بدخواه تست

خو بر این کرد و نخواهد اسب و افسان دگر

چون سوار آیی به میدان در زمان آید پدید ...

... هر شاعری که بوسه دهد بر رکاب تو

گردد بدولت تو بر اسب سخن سوار

من بوسه داده ام دگران بوسه می دهند ...

... جز کلک تو نبودی زرین سخن سوار

چون تو سوار اسب فصاحت شدی اگر

سحبان بود پیاده دود از پس غبار ...

... ز هیبت تو عدو نقش شاهنامه شود

کز او نه مرد بکار آید و نه اسب و نه ساز

همیشه تا که نبرد آزمای شاهانرا ...

... ناید اندر دل ملال و در زبان ناید خرس

سوزنی اسب قوافی راند در میدان تنگ

تا خر خمخانه بیهوده بجنباند جرس ...

... سرکش توران مسعود که دارد زشرف

مشتری غاشیه اسب مرادش بر دوش

هر شب و روز که بر وی بسلامت گذرد ...

... فرعون شوم خر کس بازار خربزه

بر اسب جهل و فتنه فرو بسته تنگ تنگ

شد میر رود نیل چو در نیل غرق شد ...

... کز دست دیو خورده بود کوکنار و بنگ

ای سوزنی بر اسب انابت سوار شو

بستان ز دست دیو فریبنده پالهنگ ...

... چو باب توبه نشد بسته توبه بتوانم

بر اسب توبه سواره شوم مبارزوار

بس است رحمت ایزد فراخ می دانم ...

... که تو راندی نه پیچد بر الف لام

چو نعل اسب تو باشد مه نو

ز نور روی تو گردد مه تام ...

... عنصری از خسرو غازی شه ز اول بشعر

پیلوار زر گرفت و دیبه و اسب و سیام

هر ورق یابی ز دیوانش چو میدانی در او ...

... دهر در عهد غلامی است که در خدمت تو

بستر از اسب نمد سازد و از زین بالین

تا فلک لشگر خصمت شکند شب تا روز ...

... کنار گیر و وداعی هلاکه رابایی

ببر گرفت مرا تنگ و تنگ و اسب فراق

ببست و گفت که یارا تو بر چه سودایی ...

... اینک دل و جانم تو خوهی ساز و خوهی سوز

خوه اسب وفا زین کن و زی مهر رهی تاز

خوه تیغ جفا آخته کن کین زرهی توز ...

... مه بهر ماهی دوره چون نعل زرین پیکر است

بر امید نعل اسب تو گردد لعل

ای یگانه مهتر فرزانه راد بی مثیل ...