... ز نزدیکی آشنایان نفور

ز حنای کس بر کفش رنگ نی

چو طفلان به هر رنگش آهنگ نی ...

... نکرده به جز چرخ گردنده جای

ز تاب کفش رشته خیط الشعاع

ز آواز چرخش فلک در سماع ...

... سلیمان کجا خفت و کو آصفش

چرا خاتم ملک رفت از کفش

کلیم و عصا کو و آن طور و نور ...

... جایی نپرد جز به در و بام سرایت

سایم به ته کفش تو رخ بهر تسلی

چون دسترسم نیست که بوسم کف پایت ...

... چون به صف نعال تو از پی سجده سر نهم

کفشم اگر به سر زنی افسر جاه سازمش

از چه سیم اگر دهد رخصت آبم آن ذقن ...

... رخش آیینه دل ها لبش حلال مشکل ها

کفش دریا و ساحلها ز موجش قلزم احسان

ز باغ جاه او برگی ست این زنگارگون گلشن ...

... چارده ساله مهی پنجه جامی برتافت

کرد بیرون ز کفش حاصل پنجه ساله

... جهات عالم اگر عالی است اگر سافل

به غور جود کفش چون رسم که دریایی ست

محیط وار نه قعرش پدید نی ساحل ...

... روزی که با خصم دغا شد لطف او برهان نما

الزام حجت را حصا شد در کفش تسبیح خوان

حنانه آمد در حنین از فرقت آن نازنین ...

ای خاک ته کفش تو کحل بصر ما

کفشی که زنی بر سر ما تاج سرما

می کن به خبر پرسی ما رنجه لب خویش ...

گدای کوی خرابات پل برهنه چراست

اگر نه کفش زده فقر او به فرق غناست

به پشت پای زده راحت دو عالم را ...

... ادب آنست که کوتاه کنم

کفش زن از سر خواری به سرم

تا کلاه شرف و جاه کنم ...

... چه دم زنم ز خراسان و اهل احسانش

که هستم از کفشان غرق بحر بر و نوال

فضایلی که شمردم درین قصیده خویش ...

... روشن است اسرار گیتی بر ضمیر او بلی

ساغر می بر کفش آیینه گیتی نماست

ساقی بزم وی آمد آسمان کز آفتاب ...

... هرکه در صف نعالش پا نهاد از بس علو

ماه نو بر آسمان چو نعل کفشش زیر پاست

چون صریر فتح ابوابش همی آید بگوش ...

... بر وی لباس خوبی چست است چون قبایت

بر فرق تاجداران کفش تو تاج و هر یک

بنهاده تاج از سر چون کفش پیش پایت

سرهای سربلندان در حلقه کمندت ...

... زان فسونگر پری خبر که دهد

کفش او تاج ماست شاهان را

زین بلند افسری خبر که دهد ...

... مانع دولت آمده بخت سیاه من نگر

پای بر آستانه زد کفش به سر چو جامیم

بر سر تخت سلطنت افسر جاه من نگر

... یک کمر بسته پی خدمت تو نیشکر است

کفش تو تاج سرم باد که این افسر جاه

برسر تخت نشینان نه کم از تاج زر است ...

... اینکه بینی که زمین زیر و فلک بر زبر است

کفش ان لجه جود است که با بخشش آن

هفت دریا که شنیدی به مثل یک شمر است ...

... گفتا که تو را زبان بدین جنبان چیست

سگ داند و کفشگر که در انبان چیست

... تو راست دوست زر و سیم خصم صاحب آن

که گیری از کفش آن را به ظلم و حیله گری

نه مقتضای خرد باشد و نتیجه عقل ...

... سرو سوی بوستان آید همی

چنان در نفس وی تأثیر کرد که با شقه خاص و کفش سوار شد و یک منزل برفت و در بعضی تواریخ این حکایت را به سلطان سنجر و امیر معزی نسبت کرده اند والله تعالی اعلم