... زهی خجلت که گردیدی زمین گیراز گرانجانی

در آن دریا که خار و خس به ساحل می تواند شد

بقا شرط است در دلبستگی ارباب بینش را ...

زدل طرفی نبستی در جهان گل چه خواهی شد

نگردیدی گهر در بحر در ساحل چه خواهی شد

تو کز خواب گران در عین ره سنگ نشان گشتی ...

... به نان خشک تا قانع شدم از نعمت الوان

به ساحل کشتی من سالم از دریای خون آمد

گشایش در جهات عالم امکان نمی باشد ...

... عجب رسمی است در دریای بی پایان نومیدی

که هر کس دل به دریا کرد از ساحل برون آید

گرفتم سهل کار عشقبازی را ندانستم ...

... تلاش خاکساری می کنم در عشق تا دیدم

که تیغ موج را دریا به ساحل کار فرماید

ندارد بر گرفتاران ترحم عشق سنگین دل ...

... ناف دریاست چو گرداب مرا لنگرگاه

نیستم موج که سعیم پی ساحل گردد

مرغ روح شهدا پر به پر هم بسته است ...

... که سر دار ز منصور به سامان گردد

بوسه آن روز توانی به لب ساحل زد

که خس و خار تو بازیچه طوفان گردد ...

رهرو عشق کی اندیشه منزل دارد

کشتی بیجگران چشم به ساحل دارد

موج سد ره طوفان نشود دریا را ...

... کاش می ماند بجا تخته ای از کشتی ما

که ازین ورطه به ساحل خبر ما ببرد

می تواند کلف از آینه ماه زدود ...

... تازه گرداندن احرام سفر مطلب بود

روی در ساحل اگر موج ز دریا می کرد

گر ز افتادگی این راه نمی شد کوتاه ...

... عشق در پرده زنگار تماشا می کرد

از نفس سوختگی خال لب ساحل شد

گوهر ما که تلاش دل دریا می کرد ...

... داشت تا گوهر من در دل این دریا جای

ساحل از آب گهر جلوه دریا می کرد

صایب این آن غزل حافظ شیراز که گفت ...

... لاله شمعی است که در دامن صحرا سوزد

جلوه ساحل اگر سلسله جنبان گردد

کشتی از گرمروی در دل دریا سوزد ...

... دل دریایی ما تشنه طوفان بلاست

لنگر کشتی ما دوری ساحل باشد

مرگ سیماب سبکسیر بود آسایش ...

... هر کناری ندهد کشتی ما را آرام

دست شستن ز جهان ساحل مردان باشد

هرکه از پرده ناموس نیاید بیرون ...

... نشود پنجه تدبیر عنانگیر قضا

خار و خس کی ره امواج به ساحل بستند

رو مگردان ز دم تیغ که بسمل شدگان ...

... هرکه را خانه برانداختگان معمارند

پیش جمعی که رسیدند ز ساحل به محیط

کوهها کبک صفت جمله سبکرفتارند ...

... نرسیدیم به جایی که ز پا بنشینیم

ساحل خار و خس ما کف این دریا بود

در فضایی که دل از تنگی جا می نالید ...

یاد آن جلوه مستانه کی از دل برود

این نه موجی است که از خاطر ساحل برود

خط سبز تو محال است که از دل برود ...

... ساده لوحی که شکایت کند از شورش بحر

واگذارش که چو خاشاک به ساحل برود

صید ما گرچه زبون است ولی بیرحمی ...

... همتی از دم گیرای سحر می باید

ساغر بحر ز یاد از دهن ساحل نیست

من دل سوخته را جام دگر می باید ...