گفت لقمان سرخسی کای اله

پیرم و سرگشته و گم کرده راه

بنده ای کو پیر شد شادش کنند ...

... بود روی عالم از پیل و سپاه

همچو از مور و ملخ بگرفته راه

چشم عالم آن چنان لشگر ندید ...

... گفت هست این را موافق دو جواب

یک جواب آنست کین بی روی و راه

گر کند خدمت به پیش پادشاه ...

... از حیای آفتاب فر شاه

پاک برمی خیزم آن ساعت ز راه

چون نمی ماند ز من نام وجود ...

... مرد حیران چون رسد این جایگاه

در تحیر مانده و گم کرده راه

هرچ زد توحید بر جانش رقم ...

مادری بر خاک دختر می گریست

راه بینی سوی آن زن بنگریست

گفت این زن برد از مردان سبق ...

... که کلیدی یافتست این جایگاه

زانک دربستست این بر خاک راه

گر در من بسته ماند چون کنم ...

... اهل دل را از تو بدنامی بود

وین کدامین شیخ کرد این راه کیست

می ندانی این که آتش گاه کیست ...

... بی شک او مویی شود در موی او

گر تو هستی راه بین و دیده ور

موی در موی این چنین بین درنگر ...

... هرک سوی آن پسر کردی نگاه

برگرفتندیش در ساعت ز راه

بود درویشی گدایی بی خبر ...

... پادشاها بنده حاجت خواه تست

عاشقست و کشته این راه تست

هستم از جان بنده این در هنوز ...

... حاجت من کن روا کارم برآر

چون بخواست این حاجت آن مظلوم راه

تیر او آمد مگر بر جایگاه ...

... لیک بسیاری ز دورش دیده بود

چون گدا برداشت روی از خاک راه

در برابر دید روی پادشاه ...

... گفت ما را هر دو دریا نار و نور

می بباید رفت راه دور دور

چون کنی این هفت دریا باز پس ...

... وان همه مرغان همه آن جایگاه

سر نهادند از سر حسرت به راه

سالها رفتند در شیب و فراز

صرف شد در راهشان عمری دراز

آنچ ایشان را درین ره رخ نمود

کی تواند شرح آن پاسخ نمود

گر تو هم روزی فروآیی به راه

عقبه آن ره کنی یک یک نگاه ...

... گشت پرها سوخته دلها کباب

باز بعضی را پلنگ و شیر راه

کرد در یک دم به رسوایی تباه ...

... باز پس ماندند و مهجور آمدند

باز بعضی در عجایب های راه

باز استادند هم بر جایگاه ...

... بیش نرسیدند آنجا اندکی

عالمی پر مرغ می بردند راه

بیش نرسیدند سی آن جایگاه ...

... کی پدید آییم ما این جایگاه

ای دریغا رنج برد ما به راه

دل به کل از خویشتن برداشتیم ...

... بی دلان و بی قراران رهیم

مدتی شد تا درین راه آمدیم

از هزاران سی به درگاه آمدیم

بر امیدی آمدیم از راه دور

تا بود ما را درین حضرت حضور ...

... جمله گفتند این معظم پادشاه

گر دهد ما را بخواری سر به راه

زو کسی را خواریی هرگز نبود ...

... گر رسیدن سوی آن دلخواه نیست

پاک پرسیدن جز اینجا راه نیست

... گفت بر خوانید تا پایان همه

رقعه آن قوم از راه مثال

می شود معلوم این شوریده حال

... لاجرم اینجا سخن کوتاه شد

ره رو و ره برنماند و راه شد

... شرح این دورست از شرح و خبر

لیکن از راه مثال اصحابنا

شرح جستند از بقا بعد الفنا ...

... زان همه عزت درافکنده بذل

باز گردانیده او را خاک راه

باز کرده فانی او را چندگاه ...

... تا ببستند آن پسر را استوار

سیم خام او میان خاک راه

کرد همچون نیل خام از چوب شاه ...

... در پشیمانی فروشد پادشاه

دیده پر خون کرد و سر بر خاک راه

جامه نیلی کرد و در برخود ببست ...

... در دو عالم داروی جان درد تست

در کتاب من مکن ای مرد راه

از سر شعر و سر کبری نگاه ...

چون بمرد اسکندر اندر راه دین

ارسطاطالیس گفت ای شاه دین ...

... کی شوی در حکمت دین مرد تو

هرک نام آن برد در راه عشق

نیست در دیوان دین آگاه عشق ...

... نیست گشتی تاج فرق هر کسی

تو فنا شو تا همه مرغان راه

ره دهندت در بقا در پیشگاه ...

... درس بی کاران غفلت گفته ام

گر مرا گویند ای گم کرده راه

هم به خود عذر گناه من بخواه ...

... یا توانم عذر این صد عمر خواست

گر دمی بر راه او در کارمی

کی چنین مستغرق اشعارمی

گر مرا در راه او بودی مقام

شین شعرم شین شرگشتی مدام ...

راه بینی وقت پیچاپیچ مرگ

گفت چون ره را ندارم زاد و برگ ...

... آنک از بیرون کند در تن نگاه

کی بود هرگز درون سینه راه

در خم چوگان چه گویی هیچ جای ...