جملهٔ پرندگان روزگار
قصهٔ پروانه کردند آشکار
جمله با پروانه گفتند ای ضعیف
تا به کی در بازی این جان شریف
چون نخواهد بود از شمعت وصال
جان مده بر جهل، تا کی زین محال
زین سخن پروانه شد مست و خراب
داد حالی آن سلیمان را جواب
گفت اینم بس که من بی‌دل مدام
گر درو نرسم درو برسم تمام
چون همه در عشق او مرد آمدند
پای تا سر غرقهٔ درد آمدند
گرچه استغنی برون ز اندازه بود
لطف او را نیز رویی تازه بود
حاجب لطف آمد و در برگشاد
هر نفس صد پردهٔ دیگر گشاد
شد جهان بی او حجابی آشکار
پس ز نور النور در پیوست کار
جمله را در مسند قربت نشاند
بر سریر عزت و هیبت نشاند
رقعهٔ بنهاد پیش آن همه
گفت بر خوانید تا پایان همه
رقعهٔ آن قوم از راه مثال
می‌شود معلوم این شوریده حال
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره پروانه‌ای است که به عشق محبوبش دچار گمگشتگی و شیدایی شده است. پروانه خطاب به دوستان خود می‌گوید که نباید در تنگنای محبت بمانند و از جهل خود رنج ببرند. او با شجاعت بیان می‌کند که حتی اگر به محبوبش نرسد، باز هم عاشق است و در دلش عشق تمام و کمال وجود دارد. همه عاشقانی که به عشق او آمدند دچار درد و رنج شده‌اند و در حقیقت این عشق آنها را به عرش می‌برد. در نهایت، در دربار عشق، همه به مقام و جایگاه ویژه‌ای نائل می‌شوند و از نور محبت بهره‌مند می‌گردند. این داستان در واقع جلوه‌ای از عشق و حقیقت ناب آن است.
هوش مصنوعی: پرندگان زمان، داستان پروانه را برملا کردند.
هوش مصنوعی: پروانه به تمامی موجودات گفت: ای ضعیفان، تا کی قرار است در این بازی بی‌پایان جان گرامی خودتان را از دست بدهید؟
هوش مصنوعی: اگر به وصال تو دست نیابم، دیگر چرا خود را در جهل و نادانی نگه دارم؟ تا چه زمانی باید به امیدی که محال است، زندگی کنم؟
هوش مصنوعی: از این گفته، پروانه شاد و دیوانه شد و حال خود را به سلیمان بازگو کرد.
هوش مصنوعی: می‌گوید همین که من بی‌دل و خسته هستم، کافیست. حتی اگر به معشوق نرسم، دلم همیشه با اوست و در این وضعیت، همه چیز برای من تمام است.
هوش مصنوعی: وقتی همه به عشق او دل بستند، به طور کامل در درد و اندوه غوطه‌ور شدند.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه نعمت‌های او بسیار فراوان و بی‌پایان است، اما لطف و محبت او همیشه تازه و نو است.
هوش مصنوعی: مراتب رحمت و لطف الهی یکی پس از دیگری آشکار می‌شود و با هر لحظه، پرده‌های جدیدی از آن برداشته می‌شود.
هوش مصنوعی: جهان بدون او مانند پرده‌ای است که کنار رفته و کاملاً روشن شده است؛ از نور خاصی که به همه چیز تعلق دارد، امور به هم پیوسته است.
هوش مصنوعی: همه چیز را در جایگاه نزدیکی قرار داد و بر تخت افتخار و عظمت نشاند.
هوش مصنوعی: این متن می‌گوید که نامه یا نوشته‌ای ارائه شده و از همه خواسته شده تا این نوشته را با دقت بخوانند و تا پایان آن را دنبال کنند.
هوش مصنوعی: به وسیلهٔ نمونه‌ای که از آن قوم ارائه می‌شود، حال و وضعیت این فرد شیدا به وضوح مشخص می‌گردد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.