یک شبی معشوق طوس، آن بحر راز
با مریدی گفت دایم در گداز
تا چو اندر عشق بگدازی تمام
پس شوی از ضعف چون مویی مدام
چون شود شخص تو چون مویی نزار
جایگاهی سازدت در زلف یار
هرک چون مویی شود در کوی او
بی شک او مویی شود در موی او
گر تو هستی راه بین و دیده ور
موی در موی این چنین بین درنگر
گر سر مویی بماند از خودیت
هفت دوزخ سر برآید از بدیت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، معشوق طوس با یکی از مریدان خود درباره عشق و فناء در گفته‌ها صحبت می‌کند. او بیان می‌کند که وقتی شخصی تمام وجود خود را در عشق دیگران ذوب کند، به مانند مویی نازک و ضعیف می‌شود. این حالت ضعیف بودن به او امکان می‌دهد که در دنیای عشق، جایی در کنار معشوقش پیدا کند. هر کس که به این حالت برسد، به نوعی به همانی و پیوستگی با معشوق دست پیدا می‌کند. بنابراین، اگر کسی بر روی خودیت و خودخواهی خود پا بگذارد، عذاب‌های زیادی بر او نازل خواهد شد. در واقع، این شعر به انتقال از خودمحوری به عشق واقعی و فناء در محبوب اشاره دارد.
هوش مصنوعی: یک شب معشوق طوس با یکی از پیروانش گفت که همیشه در حال ذوب شدن و تغییر است.
هوش مصنوعی: وقتی که در عشق به شدت احساساتی شوی، همواره ضعیف و آسیب‌پذیر خواهی بود، مانند مویی که همیشه نازک و لطیف است.
هوش مصنوعی: وقتی که تو مانند مویی ضعیف و نازک می‌شوی، جایی در زلف محبوبت برایت فراهم می‌شود.
هوش مصنوعی: هر کس که به عشق خداوند وارد شود، به یقین در آنجا مانند مویی در بافت موها می‌شود و تمام وجودش در آن عشق محو می‌گردد.
هوش مصنوعی: اگر تو اهل بصیرت و بینش هستی، در اینجا به جزئیات دقت کن و چشم خود را به این نکته روشن و عمیق باز کن.
هوش مصنوعی: اگر کمی از خودخواهی و خودپسندی در وجودت باقی بماند، هفت دوزخ از بدی‌ها و ناپسندهای تو ظهور خواهد کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.