عطار
»
منطق‌الطیر
»
سیمرغ در پیشگاه سیمرغ
»
گفتهٔ مجنون که دشنام لیلی را بر آفرین همهٔ عالم ترجیح میداد
گفت مجنون گر همه روی زمین
هر زمان بر من کنندی آفرین
من نخواهم آفرین هیچ کس
مدح من دشنام لیلی باد و بس
خوشتراز صد مدح یک دشنام او
بهتر از ملک دو عالم نام او
مذهب خود با توگفتم ای عزیز
گر بود خواری چه خواهد بود نیز
گفت برق عزت آید آشکار
پس برآرد از همه جانها دمار
چون بسوزد جان به صد زاری چه سود
آنگهی از عزت و خواری چه سود
بازگفتند آن گروه سوخته
جان ما و آتش افروخته
کی شود پروانه از آتش نفور
زانک او را هست در آتش حضور
گرچه ما را دست ندهد وصل یار
سوختن ما را دهد دست، اینت کار
گر رسیدن سوی آن دلخواه نیست
پاک پرسیدن جز اینجا راه نیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: مجنون می‌گوید اگر همه دنیا بر من آفرین بگویند، من نیازی به این ستایش‌ها ندارم و تنها دشنام لیلی برای من باارزش‌تر است. او ارزش لیلی را بالاتر از هر مدحی می‌داند. سپس به مذهبش اشاره می‌کند و می‌گوید که اگر انسان‌ها با خواری روبه‌رو شوند، چه اهمیتی دارد. در ادامه، او از عزت و سوختن جان صحبت می‌کند و تأکید دارد سوختن بدون هدف بی‌فایده است. در نهایت، او می‌گوید که اگر به یار نرسیم، تنها راه سؤال کردن و پاک پرسیدن است.
هوش مصنوعی: مجنون گفت: اگر تمام مردم جهان هر لحظه برای من تمجید و ستایش کنند، باز هم برای من کافی نیست.
هوش مصنوعی: من نه به ستایش کسی احتیاجی دارم و نه به بدگویی از لیلی، فقط همین برای من کافیست.
هوش مصنوعی: دوست داشتن و ستایش کسی به مراتب ارزشمندتر از این است که به جای او از دنیا و ثروت‌هایش حرف زده شود. در واقع، حتی اگر یک نفر از او بد بگوید، برای من این دشنام به اندازه‌ی صد ستایش دیگر اهمیت دارد، چرا که نام و شخصیت او برای من بسیار گرانقدرتر از همه‌ی چیزهای دنیا است.
هوش مصنوعی: من با تو در مورد باور خود صحبت کردم، ای عزیز، اگر خواری وجود داشته باشد، چه چیزی باقی خواهد ماند؟
هوش مصنوعی: برق عزت به وضوح ظاهر می‌شود و باعث می‌شود که از دل همه افراد، جانها به در آید یا به تعبیر دیگر، موجب وحشت و نابودی آنها می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی جان انسان با درد و اندوه بسوزد، دیگر چه فایده‌ای دارد اگر در زندگی به عزت و احترام برسد یا در ذلت و خواری به سر ببرد؟
هوش مصنوعی: آن گروهی که از شدت غم و اندوه دچار سوختگی روحی شده‌اند، دوباره داستان ما را روایت کردند و آتش دلی که در دل دارند را شعله‌ور کردند.
هوش مصنوعی: چه زمانی پروانه از آتش می‌گریزد؟ او که همیشه در آتش حضور دارد.
هوش مصنوعی: اگر چه شاید به ما اجازه ندهند که به وصال محبوب برسیم، اما همین که ما در آتش عشق می‌سوزیم، خود نشان‌دهنده‌ی کار عشق و محبت است.
هوش مصنوعی: اگر به آن هدف مطلوب نرسیم، تنها راه برای فهمیدن حقیقت، پرسش و کاوش در همین جاست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.