... سرما خورند بر سر دستار خوان برف

از بسکه تیغ موج هوا را برندگی است

بر خاک ریزه ریزه فتاد استخوان برف ...

... باغ مستغنی از احسان سحاب است امروز

موج گل داده طراوت به ریاحین یک یک

زر ازان جمع کند غنچه که شاید روزی ...

... شیشه را در دل ها را نرسد آفت سنگ

آشنایی مکن ای موج به بحری که منم

مأمنی نیست درین ورطه به جز کان نهنگ

خسرو عشق خدیوی است که شایسته اوست

موج خون لشکر و دل مملکت و داغ اورنگ

نکهت سنبل و گل گرد رهم می زیبد ...

... کرده از جوش نمو تا ریشه اشجار گل

هر سحر موج هوا می پاشد از شبنم گلاب

تا ز خواب ناز گردد در چمن بیدار گل ...

... با خواص زهر آمیزد مزاج انگبین

آنکه همچون موج سوهان از نهیبش در مصاف

خشک برجا مانده است اعداش را بر جبهه چین ...

... که نتواند گشودن عقده از کار گهر ناخن

گره موج هوا کی واکند از طره آهم

گشودن چون تواند عقده از کار شرر ناخن ...

... مه نو را کند نی رشک ابروی تو در ناخن

ز شوخی موج اشکم دیده را دلتنگ کی سازد

نمی رنجد زند چون طفل بر روی پدر ناخن ...

... چو آن موری که محکم کرده در تنگ شکر ناخن

به رنگ غنچه کز موج هوا در باغ بگشاید

دلم بگشود بر زخمش فلک زد هر قدر ناخن ...

... برای دشمنش جویا شب و روز از خدا خواهم

که افشارد چو شاهین موج خونش در جگر ناخن

... عیان بود چو رگ برگ گل ز جوش صفا

سحرگه از لب او موج باده دوشین

به خون بیگنهان کرده است چشم سیاه ...

... اگر به عمان ته جرعه ای بیفشانی

ز موج برح شود سر بسر لب شیرین

چو آینه همه تن می روم به روزن چشم ...

... شکفت غنچه رسانید تا بگوش دلش

زبان موج هوا لااله الا الله

چو صبح مطلع انوار گردی ار گویی ...

... گه ز لبخندی به داغ دل نمکدان ریختی

همچو جوش لاله موج خون به روی هم ز درد

از دل خون گشته ام تا نوک مژگان ریختی ...

... شبی که بی تو هماغوش غم به خواب روم

کند به جسمم موج حصیر سوهانی

ز سرد مهری دوران چه غم مرا که بس است ...

... جا گرفتی تا چو دل در پهلوی غیر از حسد

می کند هر موج خون در جسم زارم خنجری

از پی آرام دل چون قطره خود را جمع ساز ...

... قیمت نازش به بالا رفته است از قتل من

موج خونم می کند شمشیر او را جوهری

چون چنار آزاده از دست تهی شد سربلند ...

... که توانش گل این نه چمن خضرا گفت

باطن و ظاهرش از ماهی و موج است زبان

تا تواند صفت گوهر او دریا گفت ...

... ز بوی آن دو جعد مشک افشان

شده موج هوا زلف پریشان

نمود از بوی جعد آن سرافراز

هوا از موج صندل سایی آغاز

هوا زان موی از بس فیض بو برد ...

... به دریای کف آن پاک گوهر

انامل شد ز مویش موج عنبر

مکرم ساخت حق این خاندان را ...

... زلف پری موی سر شانه اش

کاکلش آشفته ز موج نسیم

جیب هوا زو شده عنبر شمیم ...

... عیان شد هر طرف بر سطح آبش

هلال و انجم از موج و حبابش

صفای دل ز عکس شمع کافور ...

... چو تن از ته نما پیراهن یار

بود هر موجش از عکس چراغان

جبین های مقیش کار خوبان ...

... کباب دل نمکسود صباحت

گلش در موج سیرابی نمودار

چو در آب روان عکس رخ یار ...

... پری در شیشه دارد هر حبابش

بود از موج دایم بر سر شور

ز معشوق خوش ابرو چشم بد دور

چنان در سبزه موجش گشته پنهان

که زیر و سمه ابروی نکویان ...

... چنان سردی در آبش کرد تأثیر

که موجش بسته یخ مانند شمشیر

بیا ساقی که فصل دی سرآمد ...

... بود مرغابی این آب بلبل

شود موجی چو از آبش نمایان

بود تحریر صوت عندلیبان ...

... همیشه عکس ماه از چرخ والا

فتد در دام موجش ماهی آسا

به این تالای از فیض الهی ...

... در آبش کرد سردی بسکه طوفان

بود یخ بسته موجش همچو سوهان

سخن از آبشارش چون طرازم ...

... کند تا پولکش را زر کماهی

چو موج آید به روی آب ماهی

به دستش تیغ باشد روز میدان ...

... در بستن لب دیده دلم فتح الباب

هر جا که بود زان درازی چون موج

لبریز خموشی است دهانم چو جناب

... در آمدن و رفتش الله بس است

از موج نفس شیشه زهم می پاشد

با آنکه بنای صنعتش بر نفس است

... نسیمی کز سرکویش سحر در اهتزاز آید

بنای طاقتم را موج سیلاب است پنداری

شبی کز داغ حرمانش دلم چون لاله درگیرد ...