تعالی الله ازین بزم دل افروز
کز و شب طعنه زن گردیده بر روز
ازین بزم چراغان چشم بد دور
که شد چون صبحدم صادق مشرق نور
وفور نورش از فیض الهی
ز داغ لاله بزدوده سیاهی
چنین شب سال و مه را یاد ناید
که یادش تیرگی از دل زداید
تهی کرده است شب زین بزم پهلو
چو خط روی خوبان رفته یک سو
نهان در گوشه ای شب زین چراغان
چو خال کنج لعل خوبرویان
شب ظلمت سرشت از چشم مردم
چو دود شمع شد در روشنی گم
ز رشک پرتو این بزم روشن
فتاده مار را آتش به خرمن
نهان از رشک شد در رنگ گاهی
مه امشب همچو شمع صبحگاهی
چو بر تالاب دل از فیض ذوالمن
بشد عکس چراغان پرتو افکن
عیان شد هر طرف بر سطح آبش
هلال و انجم از موج و حبابش
صفای دل ز عکس شمع کافور
شده آئینهٔ نور علی نور
فتاده عکس شمع از بس در آبش
پری در شیشه دارد هر حبابش
درین تالاب عکس شمع شب تاب
نموده امتزاج آتش و آب
زعکس شمع کافتاده به دریا
شده کیفیت سیرش دو بالا
صفای شمع از آبش نمودار
چو تن از ته نما پیراهن یار
بود هر موجش از عکس چراغان
جبین های مقیش کار خوبان
حباب او ز شمع عکس کافور
شده فانوس سان گردآور نور
چو آتش پرتو افکن شد در آبش
نگین لعل را ماند حبابش
زبس در قصر این دریای بیغش
گهر یاقوت شد از تاب آتش
شده گردالها هر سو نمودار
بلورین کاسه های ته نشان کار
فزود از بس زعکس شعله تابش
سمندر گشته مرغابی در آبش
نماید زین چراغان در ته آب
بعینه چشم ماهی در شب تاب
که تصویر وصف این چراغان
که شد از مشرق طبعم درخشان
قلم شد در نهان کلک مذهب
نقط بر صفحه تابان چون کواکب
زعکس شمع کافتاده است در آب
مرصع شد بلورین جام گرداب
سوادش زین چراغان گشته روشن
فتاده قرص مه را نان به روغن
به روی آب کشتیها منور
بود چون ماه نو بر چرخ اخضر
به دریا شعله چون شد پرتو افکن
به ارباب بصیرت گشت روشن
که از فیض عدالتهای نواب
به یکجا جمع گشته آتش و آب
فلک تالاب دل انجم چراغان
در او نواب چون ماه درخشان
مهین استاد مکتب خانهٔ فضل
کزو آباد شد کاشانهٔ فضل
بهین دستور قانون وزارت
از او روشن چراغ دین و دولت
ادب آموز نحریر خردمند
کز او بگرفته استاد خرد، پند
جواد و معصیت پوش و خطابخش
جهانرا نور عرفانش ضیابخش
جمالش نور پرورد الهی
غلام خلقش از مه تا به ماهی
شده دلها ز عدلش فارغ از رنج
زجودش گشته ویران خانهٔ گنج
تهی کیسه بود کان از سخایش
تنگ مایه است دریا از عطایش
چو مهر و ماه با اقبال و دولت
چراغش باد روشن تا قیامت
وجودش باد دایم سایه افکن
عموما بر خلایق خاصه بر من
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان زیبایی‌های الهی و نورانیت وجود انسان‌ها می‌پردازد. بزم دل‌افروز و چراغانی شب را به تصویر می‌کشد، که نور الهی از آن می‌جوشد و تیرگی‌ها را محو می‌کند. اشاره به شمع و بازی نور و آب، نمودار عشق و زیبایی طبیعی است. در نهایت، شاعر به ویژگی‌های انسانی چون علم و ادب و نقش آنها در روشنایی دنیا اشاره می‌کند و از وجود شخصیت‌های بزرگ و فضیلت‌های آنها تمجید می‌کند. این شعر به نوعی دعوت به نور و هدایت از طریق علم و دیانت است.
هوش مصنوعی: خداوند بزرگتر و برتر از این جشن و نشاط دل‌انگیز است که شب به روز طعنه می‌زند.
هوش مصنوعی: این مراسم پرنور و شاداب از چشم نظر بد دور باشد، چرا که مانند صبح صادق، روشنایی و حقیقت را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: نور زیادش ناشی از رحمت خداوند است که با گل لاله، سیاهی را از بین برده است.
هوش مصنوعی: این شب و این ماه را نمی‌توان فراموش کرد که یادآوری‌اش تیرگی‌ها و غم‌ها را از دل می‌زداید.
هوش مصنوعی: شب به اندازه‌ای پر از زیبایی و شادی است که حالا انگار به خاطر این بزم، از همه چیز خالی شده است، مانند اینکه نقشی زیبا از چهره‌های خوش‌ساخت تنها در یک سمت قرار گرفته باشد.
هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از شب، همچون نقطه‌ای درخشان بر روی چهره‌ی زیبارویان، نور این چراغ روشن است.
هوش مصنوعی: در تاریکی شب، وقتی که ظلمت به وجود می‌آید، مردم همچون دودی که از شمع برمی‌خیزد، در نور و روشنی ناپدید می‌شوند.
هوش مصنوعی: به خاطر حسادت نور این مهمانی روشن، مارها به آتش در آمده‌اند و خسارت می‌بینند.
هوش مصنوعی: امشب ماه چون شمع صبح درخشان است و در رنگ و جلوه‌اش، حسادت و حرکتی پنهان به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: زمانی که نور و روشنی از نعمت ذوالمن بر دل مانند آبی در تالاب پخش می‌شود، تصویری روشن و درخشان به وجود می‌آورد.
هوش مصنوعی: هر سمت آب، هلال ماه و ستاره‌ها به صورت موج و حباب نمایان شده‌اند.
هوش مصنوعی: دل پاک و صمیمی همچون آینه‌ای است که نورهای مختلف را منعکس می‌کند و زیبایی خاصی به خود گرفته است، شبیه به درخشندگی شمعی که از عطر کافور بهره‌مند است و از این طریق روشنایی بیشتری به محیط می‌بخشد.
هوش مصنوعی: از شدت آب، تصویر شمع درونش افتاده و هر حبابی که در شیشه وجود دارد، دختری پری‌چهره را در خود جای داده است.
هوش مصنوعی: در این دریاچه، نمایی از شمعی که در شب می‌درخشد، به تصویر کشیده شده که آتش و آب را در هم آمیخته است.
هوش مصنوعی: شمعی که به دریا افتاده، کیفیت نورش تغییر کرده و به دو حالت مختلف تبدیل شده است.
هوش مصنوعی: روشنی و زیبایی شمع به شفافیت آب آن است، همان‌طور که تن انسان از پیراهن محبوبش نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: هر موجی که به وجود می‌آید، نمایانگر تصویری از نور و درخشش صورت‌های زیبایی است که کارهای نیکو انجام می‌دهند.
هوش مصنوعی: حبابی که از شمع تشکیل شده، مانند روشنایی فانوس است و نور را به خوبی جمع‌آوری می‌کند.
هوش مصنوعی: وقتی که آتش به آب می‌تابد، حالتی شبیه به درخشش یک نگین قرمز به وجود می‌آید که شبیه به حباب است.
هوش مصنوعی: به خاطر حرارت آتش، در دریای بی‌نظیر قصر، گوهر یاقوت مانند شده است.
هوش مصنوعی: در هر طرف، شکلی شفاف و درخشان از کاسه‌هایی که تهشان نشان‌دهنده‌ی کار و تلاش است، به چشم می‌خورد.
هوش مصنوعی: به خاطر شدت نور شعله، مرغابی در آب به حالت آتشین و درخشان درآمده است.
هوش مصنوعی: در زیر نور این چراغ‌ها، در عمق آب، تصویر چشم ماهی به وضوح دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: تصویری که از این روشنایی و زیبایی به وجود آمده است، به سبب درخشش و روشنی که از درون وجودم می‌آید، شکل گرفته است.
هوش مصنوعی: قلم در خلوتی به حساب مذهب، نقطه‌ای را بر صفحه‌ای درخشان نقش می‌زند، همچنان که ستاره‌ها در آسمان می‌درخشند.
هوش مصنوعی: شمعی که در آب افتاده، نورش در آب منعکس شده و جامی زیبا و درخشان شکل گرفته است.
هوش مصنوعی: نور آن چراغ باعث شده که روشنی‌اش بیشتر شود و در نتیجه، ماه که مانند نانی چرب و خوشمزه به نظر می‌رسد، به‌خوبی دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: کشتیها بر روی آب روشنایی داشتند، مانند ماه نو که بر آسمان آبی می‌درخشد.
هوش مصنوعی: زمانی که شعله‌ی آتش به دریا می‌تابد، نور آن به کسانی که بصیرت و دید روشنی دارند، فهم و درک بیشتری می‌بخشد.
هوش مصنوعی: به دلیل برکات و عدالتهای حاکمان، دو عنصر متضاد یعنی آتش و آب در کنار هم جمع شده‌اند.
هوش مصنوعی: آسمان مانند دریاچه‌ی دل ستاره‌ها روشن است و در آن، بزرگان همچون ماه درخشندگی دارند.
هوش مصنوعی: این بیت به تمجید از استاد بزرگی می‌پردازد که با علم و دانشی که دارد، موجب رونق و آبادانی مکتب و خانهٔ علم و فضل شده است. به عبارتی دیگر، وجود این استاد باعث شکوفایی و پیشرفت دانش در آن مکان شده است.
هوش مصنوعی: بهترین راه و روش قانون از سوی او روشن کننده راه دین و حکومت است.
هوش مصنوعی: آداب و رفتار را از فردی روشنفکر و خردمند بیاموز که استاد خرد از او درس می‌گیرد و نصیحت می‌کند.
هوش مصنوعی: جواد با خوبی‌ها و پرهیز از گناه، دنیای اطرافش را با نور دانش و معرفت روشن می‌سازد.
هوش مصنوعی: زیبایی او نور الهی است و خدمتگزارانش از ماه تا زمین هستند.
هوش مصنوعی: دلها به خاطر عدالت او از رنج و زحمت آزاد شده‌اند و به همین دلیل، خانهٔ ثروت و گنجینه‌ها ویران شده است.
هوش مصنوعی: کیسه‌ای که خالی باشد، نشانه‌ی بخل و بی‌رحمی است، چون دریایی از لطف و بخشش همیشه پر از نعمت است.
هوش مصنوعی: به مانند خورشید و ماه، امید و خوشبختی‌اش همیشه روشن و پایدار باشد تا همیشه.
هوش مصنوعی: وجود او همواره بر روی مردم سایه می‌افکند، به ویژه بر من.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.