... به محبی خبر ز محبوب آر

بوی پیراهنی به یعقوب آر

نی که از بیم خوی خودکامش

باد را راه نیست بر بامش

نگذارد رقیب توسن او ...

... ما که شنگولیان و رندانیم

زحمت راه و حشو زندانیم

خار بستان و ورد بتکده ایم ...

... در ره تو که پر ز بوالعجبی است

راه و دعویی عشق بی ادبی است

ای گل و سرو و بوستان از تو ...

... رو شده لفظ چون جریمه من

گم شده شاه راه خیمه من

طبع تو با سباع خو کرده ...

... مشک دادن به گنده روی خطاست

گرچه این راه و رسم اهل خطاست

خلعت مه به اختران دادی ...

... زر کانی تویی مجوی پشیز

راه گم کرده ای و می نازی

مانده در ششدری و می بازی ...

... از ایمنی به خانه شیر اجم کشید

شد راه سایلت چو ره کهکشان ز بس

کاو از عطای تو سوی خانه درم کشید ...

... اختر سعدت از شرف داده وبا وبال را

راه نموده همتت معرفت و علوم را

جاه فزوده خدمتت منفعت و منال را ...

... نیست میان اختران خوبتر اتصال را

ترک شمال را سبک باز نبست راه کس

تا سر آهنین نشد خنجر تو شمال را ...

... تا مه و سال نو شود از حرکات مهر و مه

راه مباد سعی تو آفت ماه و سال را

باد سعادت ازل قسمت نیکخواه تو ...

... کرد یقین که در جهان خاک محیط آب شد

باز نمود دولتش راه صواب خلق را

هر که بگشت از آن نسق بر ره ناصواب شد

... با خرد ناجنس و با جانها قهام

راه غم سوی دلم سهل الالم

راه من سوی طرب صعب المرام

گر مرا خوان مانده بودی در عروق ...

... ز بس نظاره چنان بود بام و در که بجهد

به خانه در بر ما باد را نبودی راه

به خنده گفت که چون روزه رفت و عید آمد ...

... تویی که رای تو از علم غیب شد آگاه

نه راه یافته هرگز به طبع تو مکروه

نه از تو نیز رسیده به طبع کس اکراه

بزرگوار ازین پس نسیم فروردین ...

... همیشه تا زی پی لحن های موسیقی

به کار باید ساز و نوا و پرده و راه

ز چرخ خط موالیت باد نعمت و ناز ...

... موافق تو قرین سعادت و نعمت

مخالف تو اسیر بلا و بادافراه

خجسته بادت عید و رسیدن نوروز ...

دایم در انتظارم بی خواب و بی قرارم

دیده به راه دارم گریان که تا کی آیی

در ظلمت هجرت ای بت آب صفات

گم کرده راه و نیست امید نجات

باشد که چو خضر ناگه اندر ظلمات ...

... از غمزه کشت در مه تیرم ولی ز آب

گمراه تشنه را به مه آب آب داد

ای دوست در جهان چو تو عیار یار نیست ...

... خور گرچه نور بخشد هر ماه ماه را

روبد بدیده پیشش صد راه راه را

شاهان ز تاج و گاه شرف یافتند و او ...

... کام نهنگ و امان صحن بهشت و وبا

سینه مکن به سری در راه فقر که تو

بی سر چو پیرهنی بی سینه همچو قبا ...

... آن روز رست زدن کز درد گشت جدا

گنج گهر چه نهی چون راه کاهکشان

عالم به برگ کهی واکن چو کاهربا ...

... لیکن به وقت سخن جانبخش عقل و ذکا

در راه مرتبه اش عیسی نشسته خجل

با صدق معجزه اش موسی شکسته عصا ...

... در کشتزار جهان گل شد به معجز او

هر قطره خون که ازو در راه گشت جدا

شکرانه قدمش در پای مرکب او ...

... جبریل داده بدو از لود نوت خبر

احمد بدین سببش در راه کرده رها

تنها به مرکب جان بی هیچ واسطه ای ...

... به زلف پرشکن و طره شب رعنا

به شام پاک ده و آفتاب راه نشین

به صبح آینه گردان و ماه مار افسا ...

... ز بیم زحمت بر کوه قاف شد عنقا

بساز توشه تقوی ز بهر راه که تو

رسی ز توشه تقوی به منزل الا ...

... به نردبان قناعت پری برین بالا

چه سود با تو که از راه نطق نشناسی

زبور خواندن داود را ز روی صدا ...

... لب گشادی شکر فغان برداشت

خاک راه توام از آنکه مرا

عشقت از خاک رایگان برداشت ...

... سپر ماه را به نوک سنان

جوجو از راه کهکشان برداشت

تیغ او که ش یکی ست آهن و پشم ...

... چون برانی سوار گوید عقل

روستم راه سیستان برداشت

چون بگیری پیاله گوید بزم ...

... جان خاصان خاک این شب باد چون یک دم در او

راه رحمت بر دل خاصان سراسر بسته اند

کار آن رندان خاک انداز به کز آب خشک ...

... بزم را از جام زر ده جای زیور بسته اند

راه شکر خنده بگشادند بر لبها چو صبح

شاهدانی کز دو لب تبها به شکر بسته اند ...

... از دو دست او که آب آسمان بر بسته اند

از برای صفه یارب ز راه کهکشان

بر سپهر طاقدیس این هفت معبر بسته اند ...

... همچو اشترشان سزای گه کشی دان در هنر

وآن مبین کایشان چو راه کهکشان در زیورند

شیشه سان بر سنگ از آن زد گنبد نارنج رنگ ...

... با زنی چشم و جسم الا جنب در نگذرند

دین ابراهیمشان در دیده مسمارست از آنک

هم دروگر هم دروع آور بسان آزرند ...

... مشتی او باش و قلندر بهم آیند و همه

پرده نیستی و راه قلندر گیرند

چون بد و نیک جهان جمله فراموش کنند ...

... نفحه عدل ورا بوی ز غزنین یابند

صدمه تیغ ورا راه به کشمر گیرند

سلطنت را جز ازو واسطة العقد کجاست ...

... عقل و روح از فزع آیینه مثال

راه این دایره آینه پیکر گیرند

از طرب صف شکنان لون طبر خون یابند ...