... هر خبر کان از تعجب خلق را باور نبود

گشت باور زین سفر کز شاه گیتی شد عیان

پیش ازین ما را حدیث هفت خوان آمد عجب ...

... اینت دانا داوری کشور ده و کشور ستان

خسروا شاها تو اندر یک سفر دیدی یقین

هر ظفر کز صد سفر ناید کسی را در گمان

هست واجب بر زمین و آسمان دایم دو سیر ...

... تا کواکب را قران باشد تویی صاحبقران

زین سفر کامسال کردی شد مخالف سوگوار

زین ظفر کامسال دیدی شد موافق شادمان ...

... چو در حضر بود او پرطرب بود گیتی

چو در سفر بود او پرظفر بود کیهان

سریر او به حضر با طرب کند بیعت

حسام او به سفر با ظفر کند پیمان

ببین رکاب و عنانش چو کرد عزم سفر

اگر هوای سبک خواهی و زمین گران ...

... هنوز گرد سپاه تو بر لب جیحون

درین خجسته سفر بر ظفر بس است تو را

خدای عزوجل یار و بخت راهنمون ...

... گر دارد آفتاب قبا و کلاه تو

هر گه که در شکار و سفر باشی ای ملک

آب رونده گرد بشوید ز راه تو ...

... هست در رزم تو هر سال دگرگون ظفری

بارها عزم سفر کرده ای از بهر ظفر

و آمدستی به حضر با ظفر از هر سفری

گر به فغفور فرستی ز غلامان سپهی ...

... جفت باید که بود رای تو بارایت شاه

تا زجزوی سفرش خیزد کلی حضری

مدد از ایزد و نصرت بود آن دولت را ...

... نشود رنجه ز دیدار تو هرگز بصری

رمضان شد چو غریبان ز بر ما به سفر

ا ینت فرخ شدن و اینت مبارک سفری

شدنش بود به هنگام که از آمدنش ...

ای رفته ز خانه مدتی سوی سفر

باز آمده سوی خانه با فتح و ظفر

هرگز سفری چنین که کردست دگر

افروخته روی ملک و افراخته سر

... تا کی کمر و کلاه و موزه

تا کی سفر و نشاط صحرا

امروز زمانه خوش گذاریم ...

... یکی از سر لطف بر ما نگر

سفر داد ما را چو تو تحفه ای

زهی ما بر تو غلام سفر

نظرمان مباد از خدای ار به تو ...

... از عین و شین و قاف تبه شد قوام عشق

چندین هزار جان مقیمان سفر گزید

جانی هنوز تکیه نزد در مقام عشق ...

... قالت دموع عینی لم تکف بالعلامه

گفتا که می چه سازی گفتم که مر سفر را

قالت فمر صحیحا بالخیر و السلامه ...

... فاسقان را زحمتی هم در خلا هم در ملا

عاشقان را رحمتی هم در سفر هم در حضر

عالمی را در حضر دلشاد کردی زین حضور

کشوری را زان سفر آزاد کردی از سقر

آنچه بر صورت پرستان هری کردی عیان ...

... راکبش گر سوی مشرق تازد از مغرب بر او

گرچه در روزه ست مفتی کی نهد حکم سفر

سم او سنبد حجر را در زمان الماس وار ...

... تا تو اندر بند عشق خویش باشی استوار

باطن تو کی کند بر مرکب شاهان سفر

تا نگردد رای تو بر مرکب همت سوار ...

... چون قطب تو اندر وطن خویش به نیکی

آوازه نام تو چو انجم به سفر بر

خور جود تو جوینده چو انجم به فلک بر ...

... بند پای و سر شمر تاج و سریر اردشیر

دیو هم کاسه بود بر سفره تا وهم و خیال

در میان دین و عقلت در سفر باشد سفیر

جان به دین و عقل ده تا پاک ماند بهر آنک ...

... بسان مرد رسن تاب باز پی سپرم

سفر نکردمی از بهر بیشی و پیشی

اگر بسنده بدی در حضر به ما حضرم ...

... عجبتر آنکه ز بهر دو روزه مستقرم

به طوع و رغبت خود سال و ماه در سفرم

ز سیر هفت مشعبد اسیر ششدره ام ...

... این شرف ما را نه بس کز تیغ او قربان شویم

این سفر بستان عیاران راه ایزدست

ما ز روی استقامت سرو این بستان شویم ...

ای قوم ازین سرای حوادث گذر کنید

خیزید و سوی عالم علوی سفر کنید

یک سر بپر همت ازین دامگاه دیو ...

... و آتش زده ز مرگ خود اندر تبار خویش

کرده سفر بجای مقیمان و پس به ما

داده فراق و حسرت و غم یادگار خویش ...

... نیستی زین چارگوهر پس تو پنجم گوهری

از برای چه کنی چون ابر هرجایی سفر

چون ز هر معنی پر از گوهر چو بحر اخضری ...