... زآنکه هیچ از مال می نایافتند

تا کنند ایشان تدارک بر سفر

بودشان هر لحظه انده بیشتر ...

... زود بر سوگند آیند از نیاز

مر شما را چه از سفر گردید باز

تا کنید اعراض از تقبیحشان ...

... چند تن بودند ز اهل دین دگر

که تخلف کرده بودند از سفر

نادم و خایف شدند از فعل خویش ...

... یعنی اندر جنگها بودند یار

این سفر گشتند ساکن در دیار

شاید از فرط عنایت ذوالکرم ...

... نصب هم یعنی که رنج و منقصه

از متاعب آنچه هست اندر سفر

نیستشان در راه حق اندر نظر ...

... نفستان جاه و ریاست طالبست

ای اسیران قضا در این سفر

غیر تسلیم و رضا این المفر ...

دی قاصد دلبر ز در حجره درآمد

وآورد مرا مژده که آن نو سفر آمد

هی گفت چه گفتا بده زین مژده مراجان ...

... کت باز به من دیده حسرت نگر آمد

آخر نه من اینک ز سفر تازه رسیدم

شکرانه این کت چو منی جان ببر آمد ...

... بدین تجمل شایان و این تجلل نغز

سفر نمود به عالم همی به فال و به فر

سپرد عرصه عالم همی چه شرق و چه غرب ...

... هزار شکر که ایدون ز بعد چندین رنج

زدود گرد ره از رخ گشود رخت سفر

کنون به شادی این مژده گر ننوشم می ...

... ما بی تو چسان زیست توانیم در این شهر

اکنون که تو بر بسته ای از بهر سفر بار

دارای جهاندار علی ای که نهم چرخ ...

... شکسته بر سر خورشید طبله زنگار

سفر نمود بناگاه و رفت از بر من

مرا ز رفتن او مانده دل حزین و فکار

شنیده بود که مه را سفر فزاید قدر

سفر نمود مهم تا فزایدش مقدار

سپهر بین که به آیین همسران حریف ...

... خون جگر آویزه چشمان تر ما

عزم سفر کوی تو داریم و نباشد

جز لخت جگر توشه راه سفر ما

ماییم همان نخل که در دامن اطفال ...

... دل را گله از ما که کند حوصله بسیار

پوییم به سر در سفر عشق تو ره را

پای دل ما کرده اگر آبله بسیار ...

... بلبل شنیده ای که بود واله زغن

عزم سفر به خطه چین و ختن خطاست

مار است چین زلف تو هم چین و هم ختن

ز آن جوهر گل شمیم رخ بیجاده

کز کام به دل سفر کند بی جاده

اندک خور و اندکی مرا ده ساقی ...

... ولی خوفم همه از پاسبان است

به امیدی که آیی از سفر باز

دو گوشم بر درای کاروان است ...

... عجبی نیست که این از اثر آه من است

سفر کوی خرابات مرا در پیش است

همت پیر مغان بدرقه راه من است ...

... که نتوانم برون آمد ز منزل

به صد حسرت سفر کرد از برم یار

تحمل از فراقش هست مشکل

به امیدی که آید از سفر باز

دو گوشم هست بر صوت جلاجل ...

... تا سایه تو جانا باشد به سر عاشق

ترکی ز سر کویت گر بار سفر بندد

کو غیر پشیمانی زاد سفر عاشق

... بر حالت عباس علمدار بنالد

در طی سفر از غم جانسوز برادر

زینب سر هر کوچه و بازار بنالد ...

دلم ز ماریه عزم سفر نکرده هنوز

هوای شهر و دیار دگر نکرد هنوز ...

... تنور خانه خولی ست بزم مهمانی

مگر حسین از آن جا سفر نکرده هنوز

فلک به عترت اطهار در خرابه شام ...

... در این جهان دو دانه اشکی که میدهیم

شاید که توشه سفر آن جهان کنیم

رو آوریم جانب در گاه بی نیاز ...

... هنوز شعله او تا فلک زبانه کشیده

فغان که زینب محنت رسیده در سفر شام

چه شهر ها که نرفته چه کوچه ها که ندیده ...