ای دل! بیا که ناله و آه و فغان کنیم
سیلاب اشک، از مژه بر رخ روان کنیم
گاهی زنیم بر سر و،گه جامه بردریم
گه آشکار گریه و، گاهی نهان کنیم
یاد آوریم واقعهٔ دشت کربلا
شوری بپا چو حشر، در این خاکدان کنیم
آریم در نظر چو لب تشنهٔ حسین
قطع نظر، ز خوردن آب روان کنیم
هر گه ز آب سرد گلویی کنیم تر
یاد از گلوی خشک شه انس و جان کنیم
سوزیم بهر اکبر و عباس نامدار
گریه گهی بر این و، گهی بهر آن کنیم
نالیم بر اسیری زن های داغدار
افغان به دستگیری آن بی کسان کنیم
لب تشنه، کودکان حسین از جفای خصم
یکدم بیا که گریه بر آن کودکان کنیم
این گریه چون معامله با سبط مصطفی ست
حاشادر این معامله گر ما زیان کنیم
در این جهان دو دانهٔ اشکی که میدهیم
شاید که توشهٔ سفر آن جهان کنیم
رو آوریم جانب در گاه بی نیاز
دست دعا بلند سوی آسمان کنیم
«ترکی» ز بعد گریهٔ بر سبط مصطفی
آن به دعا به قاطبهٔ شیعیان کنیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دل و جان می‌خواهد که به یاد شهیدان کربلا و به خصوص امام حسین (ع) ناله و گریه کنند. او اشک‌ها را به عنوان وسیله‌ای برای ابراز غم و یادآوری حوادث تلخ عاشورا مطرح می‌کند. با اشاره به تشنگی امام حسین و کودکان او، به این موضوع می‌پردازد که باید در سوگ آنها، یاد آن روزهای سخت را زنده کنیم و به خاطر عزیزان از دست رفته، برای خودمان توشه‌ای برای سفر آخرت فراهم کنیم. در نهایت، شاعر دعا و طلب رحمت برای شیعیان را نیز در این گریه‌ها گنجانده است.
هوش مصنوعی: ای دل! بیایید با هم ناله و شیون کنیم و اشکهایمان را به مانند سیلابی از چشمانمان بر روی صورت بریزیم.
هوش مصنوعی: گاهی به خودمان آسیب می‌زنیم و گاهی لباس‌هایمان را درمی‌آوریم. گاهی به طور آشکار گریه می‌کنیم و گاهی هم اشکهایمان را پنهان می‌کنیم.
هوش مصنوعی: ما در اینجا به یاد حادثهٔ عاشورا و واقعهٔ کربلا، شور و حال و هیجانی ایجاد کنیم، مانند روز قیامت، در این سرزمین.
هوش مصنوعی: ما در نظر داریم که همچون کسی که تشنه‌ی حسین است، حتی اگر آب زلالی در دسترس باشد، از نوشیدن آن صرف نظر کنیم.
هوش مصنوعی: هر بار که با آب سرد گلویمان را تر می‌کنیم، به یاد گلوی خشک محبوب و عزیزمان هستیم و دلمان برای او تنگ می‌شود.
هوش مصنوعی: ما برای بزرگانی چون اکبر و عباس می‌سوزیم و در فراق آنها گاهی برای یکی و گاهی برای دیگری اشک می‌ریزیم.
هوش مصنوعی: از درد و رنج زنان افغان که در اسارت به سر می‌برند، شکایت می‌کنیم و هدف‌مان کمک به آن‌هایی است که یاری‌گری ندارند.
هوش مصنوعی: کودکان حسین به شدت تشنه هستند و به خاطر ظلم و ستم دشمن، دلشان از درد پر شده است. بیایید لحظه‌ای برای این کودکان گریه کنیم و غم آنها را شریک شویم.
هوش مصنوعی: این اشک، مانند معامله‌ای با نسل پیامبر است، پس مواظب باشیم که در این معامله ضرر نکنیم.
هوش مصنوعی: در این دنیا، اگر دو قطره اشک بریزیم، شاید بتوانیم از آن برای سفر به دنیای دیگر استفاده کنیم.
هوش مصنوعی: به سمت کعبه‌ای که هیچ نیازی ندارد، روی می‌آوریم و دست‌های خود را به سوی آسمان بلند می‌کنیم و دعا می‌خوانیم.
هوش مصنوعی: پس از گریه بر سبط پیامبر، دعا می‌کنیم برای تمام شیعیان.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.