... طاهربن المظفر آنکه ظفر

جز پی رایتش نداند راه

آنکه در زیر سایه عدلش ...

... ای غلامت به طبع بی اجبار

وی مطیعت به طوع بی اکراه

هرچه در زیر دور چرخ کبود ...

... دست عدلی دراز کردستی

هم به پاداش و هم به بادافراه

که نه بس روزگار می باید ...

... ساحت عرشست خاک حضرتت

کاندرو جز کبریا را نیست راه

روز بارت خاک بوسان ره دهند ...

... بر در ملکت کرا آید شگفت

گر کمر بندد نشابور و هراه

صادقان از خدمتت فارغ نیند ...

... ستر میمونت حریم ایزدست

کاندرو جز کبریا را نیست راه

از سیاست آسمان بندد تتق ...

... پیش مهدت چاوشان بیرون کنند

آفتاب و سایه را از شاهراه

بر امید آنکه از روی قبول ...

... ور ز توزیع ز توزیع تو یافه مدرای

چون بفرمود برو راه تنعم برگیر

بنشین فارغ و دم درکش و زحمت مفزای ...

... بلبل بستان دین کز وجد مجلسهای او

صبح را چون گل طبیعت گشت پیراهن دری

توبه کردندی اگر دریافتندی مجلسش ...

... آنکه در احشای زنبوری کمال رافتش

نوش را با نیش داد از راه صحبت صابری

آنکه از تجویف نالی ساقی احسان او ...

... یک حکایت بشنوی هم از زبان شهر خویش

تا در این اندیشه باری راه باطل نسپری

دی کسی در نقص من گفت او غریب شهر ماست ...

... گرچه در انشی نظمی که در ایشان گویی

راه بر قافیه می گم شود از حیرانی

مصطفی سیرتی و هردو بدان آوردت ...

ای برده ز شاهان سبق شاهی

با تو همه در راه هواخواهی

هم فتح ترا بر عدد افزونی ...

... قادر نبود فکرت و زین معنی

در هرچه کنی خالی از اکراهی

تا خارج حفظت نبود شخصی ...

... این حال که در بلخ کنون دارم

از خوف پریشانی و گمراهی

زین پیش اگرم وهم گمان بردی ...

... به ز عبره جیحون نه به آموزش

چون بط به طبیعت شدمی راهی

تا در کنف حفظ تو چون یونس ...

... بردی ز پری و آدمی هوش

یک راه بگوی تا کرایی

در خانه صبر فرقت تو ...

انوری چون خدای راه نمود

مصطفی را به نور لوشینا ...

خطابی با فلک کردم که از راه جفا کشتی

شهان عالم آرای و جوانمردان برمک را ...

... بساط بارگه کبریاش نبسودست

ز راه حکمت و رحمت عموم اشیا را

طریق کسب کمالات خاص بنمودست ...

... گفتم چه دهند از این فسوست

در پرده راست راه دانم

وانگاه به خانه عروست

... رخساره کاه رنگم از اشک

در هجر تو راه کهکشانست

روزم سیهست از آنکه چشمم ...

... همتی را که در جناب منست

زین قدم راه رجعتم بستست

آنکه او مرجع و مب منست ...

... نه سزاوار آن چنان جاهست

راه آن هیچ گونه می نروی

کین جوان مرد بر سر راهست

تا نگویی که اینت طالب سیم ...

... بر آستان چرخ به منت قدم نهد

گردی که مایه و مددش خاک راه اوست

انصاف اگر گواه دوام است لاجرم ...

... که کلاهی ببایدش زد و برد

خیز پیرا که راه ما غلط است

به سر راه باز گرد چو کرد

آن جوان بخت را بپرس و بگوی ...

... واقعه از سر بشنو تا به پای

پای براین راه جه باید فشرد

سوی فلک می شدم الحق نه زانک ...

... حلم مرا باز برو دل بسوخت

راه نکو عهدی ویاری سپرد

از فلکم باز عنان باز تافت ...

... تا برت آفتاب ناز رسد

باری از راه خویشتن برخیز

چون که کارت به احتراز رسد ...

... دوستان از تواتر کرمت

خانه چون راه کهکشان دارند

دشمنان از تراکم سخطت ...