... هوایش ز مشک تتاری معطر

در او لاله ها ساقیان قدح ده

دراو بلبلان مطربان نواگر ...

... که شخص مرده را زود افکند دریا به ساحل ها

نه لاله ست آن دمیده گرد کویت ز اشک محرومان

حبابی چند گویی خاست از خونابه دل ها ...

... بهر ایوان حشمت تو خو است

آنچه دارم ز لاله زار رخت

بر دلم داغهای نو به نو است ...

بود بهار من آن روز اگرچه فصل دی است

که گل در او رخ ساقی و لاله جام می است

جهانیان همه در جست و جوی می بینم ...

... گرد رویت جعد مشکین حلقه زد

شاخ سنبل لاله را در بر گرفت

سبزه نو از لب لعلت دمید ...

... هرجا نهاده طره ژولیده بر عذار

پهلوی لاله سنبل و ریحان برآمده ست

در هر چمن که سایه فکنده ست قامتش ...

... شد خرامان سوی صحرا اثر دامن اوست

هر گل و لاله که از دامن صحرا برخاست

وعده ای از لبش امروز به میخانه رسید ...

... آفتابیست که گشته ست یکی نیزه بلند

گریه ام کم نشد از لاله و نسرین بی تو

راه سیل از خس و خاشاک کجا گردد بند ...

... رخت در حسن ازو افزون برآمد

چو لاله داغ لیلی داشت بر دل

گلی کز تربت مجنون برآمد ...

به بزم گل ز لبت جام را چو کام بر آمد

ز خاک لاله چو نرگس به شکل جام برآمد

مه از خیال جبینت چو نیم آینه سرزد

چو دید دایره روی تو تمام برآمد

به عزم گشت گذشتی به کوه لاله خرامان

ز ذوق قهقهه از کبک خوشخرام برآمد ...

به باغ لاله و گل رونق بهارانند

ولی برآمده سرخ از تو شرمسارانند ...

... بهار عیش چو در دی فتد خوش آن که در او

ز روی یار گل از جام باده لاله کنند

به ژاله نسبت دندانت ار کنم چه عجب ...

زان شست و شو که در چمن از ژاله می رود

داغ جفای دی ز دل لاله می رود

ساقی بیار باده که از یک دو روزه عیش ...

... طوق در گردنم از حلقه فتراک انداز

رخ فروزان به تماشای گل و لاله خرام

آتش از رشک به مشتی خس و خاشاک انداز ...

... بزم عشرت به سر سبزه و گل کش که شوند

جام بزم تو یکی لاله و دیگر نرگس

چون به بالای تو ماند به هزاران سوزن ...

... شد از اشارت دست منت نشان عارض

ز گل خجل شود از لاله منفعل گردد

به باغ اگر بنمایی به باغبان عارض ...

... چون شود آه من بلند آهنگ

لاله های دورنگ بین گشته

همه در داغداریت یکرنگ ...

... سزد که سلک گهر را به هیچ نشمارم

بر آسمان مه و خور بر زمین گل و لاله

نگاه می کنم و روی توست پندارم ...

دانی که چیست بر رخم این اشک لاله گون

عشقت چکاند از دل من قطره های خون ...

... هست برگی چند گل بر روی آب انداخته

کرده مهد از لاله و گل نرگس رعنای تو

زیر مشکین سایه بان خود را به خواب انداخته ...