... انس و جان گویای آمنا و صدنا شده

گر تو دریایی چه داری کان رحمت در کنار

ور تو کانی کی بود کان معدن دریا شده ...

... همه ره کشور و آباد بوم است

حقیقت دان که دریایی است این اسب

نبرد راه خشکی هرگز این اسب ...

... بگسترد آفتابی سایه بر خاک

گذاری کرد دریایی به خاشاک

به پاسخ گفتش آن خورشید شب رو ...

... درو پیوند چون باران و می رو

چو جیحونت به دریایی رسانید

قدم بر آب نه آسان و می رو ...

... بهر باذی مکن پرچین چو روی آب پیشانی

کزین سان موج انده را دلی باید چو دریایی

ایا بی عشق تو چون می روانم فتنه انگیزی ...

... ذره گم شده یی در هوس خورشیدی

قطره خشک لبی در طلب دریایی

من ازین در نروم زآنک گروهی عشاق ...

... ز من هر دم غمی تقریر میکرد

ز دریایی نمی تقریر میکرد

چو رمزی زین حکایت یاد کردی ...

... روی زاهد نکند آرزو این چشم نرم

میل خشکی نکند مردم دریایی را

در نگیرد دمت ای ناصح دانا به کمال ...

... چشم ما را بگذاری به لب دجله روی

دجله رودی است ولی دیده ما دریایی است

راز هم با لب خود گوی که خوش همنفسی ست ...

... با خیالش آشنا شد دیده گریان و گفت

همچو این گوهر کسی در هیچ دریایی نیافت

دل چه داند زین میان چون از دهانش پی نبرد ...

... خیالات غریب و لفظ و حرفش

اگر خواهی که دریایی کماهی

زهر لطفش روان مگذر چو خامه ...

قطره قطره از دریا چو به ساحل آیی

گره به دریا برسی قطره نبی دریایی

پیش او آنی و در خانقه الله گونی ...

... کشتی باده بیاور که مرا بی رخ دوست

گشت هر گوشه چشم از غم دل دریایی

سخن غیر مگو با من معشوقه پرست ...

... درر ز شوق برآرند ماهیان به نثار

اگر سفینه حافظ رسد به دریایی

... چون ندارم عقل بگذار احتساب

غرق دریایی و تشنه ای عجب

بر سر آبی و پنداری سراب ...

... غرقه شد در بحر بی پایان ما

دید دریایی ز سیلی درگذشت

گرچه موسی از تجلی محو شد ...

... جامیست وجود ما باده ز صفات اوست

در دامن درد آویز گر طالب دریایی

زیرا که دل مسکین این درد نجات اوست ...

... در آن هم سایه را همسایه بنگر

چه دریایی که ما غرقیم در وی

چه خوش جامی که ما داریم پر می ...

... فارغ ز وجود غرب و وز شرق بود

آن کس که نشسته بر لب دریایی

با غرقه بحر ما بسی فرق بودم

... وجود هرچه می بینم تویی در ظاهر و باطن

چه عالی گوهری یارب چه بی اندازه دریایی

تویی آن عالم وحدت که هستی منشاء کثرت ...