... تا من آن خورشید خوبان را رها کردم ز چنگ

تا بدست خویش تنگ اسب هجران سخت کرد

شد بمن چون حلقه تنکش جهان تاریک و تنگ ...

... برق سرد و مرگ راحت بحر خشک و چرخ تنگ

گرش بودی ملک در خور اسب او را آمدی

ز افسر خان نعل و میخ از موی خاتون حل و تنگ ...

... بخشند بزرگان جهان زر به مثقال

او اسب نه وده دهد و جامه بصد تخت

او سیم بگردون دهد و زر بمکیال ...

... تیغ تو کان بلای دشمنان روز جدال

فخر باشد تاج قیصر را نعال اسب تو

باز باشد پای اسبت را ز تاج او نعال

تا بود رنج و عنای عاشق از روز فراق ...

... پیاده نزد او آیند خلق از راه دور اما

روند از پیش او با حمل و اسب و استر و محمل

ز بس نیکی که من دیدم ز کافی کف او دارم ...

... رسول تو بر ما رزمه باشد و بدره

پیام تو بر ما اسب باشد و استام

ز فضل بر در تو سال و ماه باشد حشر ...

... بکبکان بر چنان برافکند باز

کجا اسب افکند وی بر سواران

بجای دشمنان از کینه توزان ...

... از او بالنده تیر و تیغ از او نازنده جام می

از او باینده تاج و تخت از او نازنده اسب و زین

هر آن یاری که او خواهد دهد گردونش هر ساعت ...

... پشت لشگر لشگری دریای احسان بوالحسن

اسب او دریا گذار و خشت او سندان گذر

لفظ او شکر شکر شمشیر او لشکر شکن ...

... ور همیخواهی که گردد سعد بر تو مفتتن

خاک پای اسب او چون سرمه اندر چشم کش

گرد شادروان او چون عنبر اندر تن بتن ...

... تیغ او را بیش بایستی بروزی صد مجن

تاج خاقانرا کند از نعل اسبش تاج ساز

نعل اسبش را زند از تاج خاقان نعل زن

گر مجن دارد نباید پیش او هرگز سنان ...

... که باشد بر که و بر مه فروغ روی او تابان

بزیر رانش اندر اسب چون باد وزان پران

بجز او هیچ کس را بوده هرگز باد زیر ران ...

... و یا اندر مه نیسان ببستان در بنفشه ستان

بیکفنده است زرین نعل اسب شاه روز افزون

ابوالفضل آنکه شر و خیر هست از مهر و کین او ...

... گران کنند رکاب و سبک کنند عنان

ز گرد اسبان تیره شود رخ خورشید

ز بانگ مردان خیره شود دل کیوان ...

... نه پیر ماند ز خیل مخالفان نه جوان

بجملگی همه ز اسبان درآمدند نگون

بسان برگ رزان از نهیب باد خزان ...

... کسی نرست و گر رست خورده بود سنان

سلاح و اسب بلشگر گه شه ارزان

بشهر دشمن ماز و ونیل گشت گران ...

... عدو را گه رزم بی نور ناری

بر اسب ظفر بر سواری همیشه

بدست هنر بر زمردی سواری ...

... کدام دوست که حقش بدست نگذاری

زمانه اسب حرون بود و کره توسن

بزیر دولت تو کرده پیشه رهواری ...

... به حمله هژبری به فرصت گرازی

به تخت بزرگی بر اسب سعادت

به خوبی نشینی به خوبی گرازی ...

... من شوم پیچان چو مرجان پرده پروین کنی

چون بر آشوبی و بر اسب جدایی زین کنی

جان من مانند آتشخانه برزین کنی ...

... فریدون آمد از کیش تناسخ

گرفته اسب بختش را فلک رخ

نتابد جاودانه بخت زو رخ ...

... زانکه چندانی که هستی این جهان جان پرور است

گرد سم اسب تو در چشم شاهان توتیا است

نعل سم اسب تو بر فرق میران افسر است

گر کسی صد سال یزدان را پرستد روز و شب ...

اسب طرب و عیش تو ای شاه بزین باد

جان و تن خصمان تو پیوسته بزین باد ...

... نه دیو شود حور گرش نام نهی حور

زینراه برون آی زاین اسب فرود آی

تا گنج بلا را نبود جان تو گنجور ...