... غبارم را نسیم از ناتوانی در به در دارد

غریب کشور طالع چه پروای سفر دارد

به دور حسن خود هم جام ما خواهی شدن آخر ...

... چه سازم ای مسلمانان دلم شوری به سر دارد

عجب دردی که فردا ماه من عزم سفر دارد

بمیرم کاش امروز نبینم روی فردا را ...

... به امیدی که با نبض تو دستی آشنا سازد

مسیح از خانه خورشید آهنگ سفر کرده

سر زلف کجت از تار ایمان است نازکتر ...

... همچو جرس مرغ دل زمزمه سر می کند

قافله سالار ما عزم سفر می کند

قافله شب گذشت صبح اثر می کند ...

... توشه راه همان به که بوبندم به کمر

کرده از سلسله اهل خرد هوش سفر

وقت آن شد که زنم سر به بیابانی چند ...

صاحب جاها من از تو زر می طلبم

بی توشه ام و زاد سفر می طلبم

هر چند دویدم اسپ با من نرسید ...

دلبر خر کار اسباب سفر تیار کرد

عشقبازان را به دست خود گرفت و بار کرد

... رحم کن رحم که غمخوار تو من خواهم بود

از سر کوی تو امروز سفر خواهم کرد

سود خود صرف به سودای دگر خواهم کرد ...

نمی باشد زمرگ اندیشه ای پرهیزکاران را

سفر فیض صباح عید بخشد روزداران را

چکد خون گشته از منقار بلبل ناله حسرت ...

... ز ذکر خدا زاد برگیر جویا

در این راه برگ سفر کن زبان را

رفتن از خویش به یادش سفر مردان است

وادی بی خبری رهگذر مردان است ...

دیار غربتم آنجا بود که انجمن است

به هر کجا که زخود می کنم سفر وطن است

هوای دیدنت از بس گرفته جا به سرم ...

کسیکه رفتن ازین نشیه در نظر دارد

به قدر طول سفر زاد راه بردارد

فریب خورده دولت قرین آفتهاست ...

... خشم از دل او چون شرر از سنگ برآورد

وحشت چو رفیق سفر بی خودیم شد

از تندروی گرد زفرسنگ برآورد ...

... تصور کن شدی از باده لایعقل چه خواهی شد

زخود یک ره سفر کن تا به بزم قدس ره یابی

وگر صد سال در دنیا کنی منزل چه خواهی شد ...

... نیندیشد زمردن هر که در ذکر خدا باشد

چو بندد رخت هستی از زبان برگ سفر دارد

به رنگ بهله از سر پنجه اش کاری نمی آید ...

... دست خالی می رود سوی وطن زین خاکدان

هر کرا برگ سفر جویا کف سایل نشد

... هر کس گرفت روزه در این نشیه از حرام

چون از زمانه رخت سفر بست عید کرد

سرگرمی کسی که ز جام ریاضت است ...

پا ز سر در ره شوقش چو شرر باید کرد

خرده جان به کف از خویش سفر باید کرد

این شکرخند کز ابنای زمان می بینی ...

... به راه نیستی زادی نباید صدق کیشان را

زبان حق سرا این قوم را برگ سفر باشد

اگر نادم نباشی ترک اظهار ندامت کن ...