نه موج از دل دریا کرانه می طلبد

که بهر محو شدن تازیانه می طلبد ...

... خوش است سلسله جنبان جست و جو صایب

ز موج ریگ روان تازیانه می طلبد

ز بردباری من موج می شود لنگر

ز خاکساری من صدر آستان گردد ...

گل عذار تو بی آب و تاب می گردد

سواد زلف تو موج سراب می گردد

تبسم تو به این چاشنی نخواهد ماند ...

... به جستجوی لبت آب خضر گرد جهان

عنان گسسته چو موج سراب می گردد

درین محیط که تیغ برهنه موجه اوست

غرور پرده چشم حباب می گردد ...

... ز فیض عشق ضعیفان چنان قوی شده اند

که موج رخت به قصر حباب می آرد

هزار میکده خون می کند تهی صایب ...

... دگر کدام جگر تشنه را گداخته است

که آب رحم ز موج سراب می بارد

کمر به خون که بسته است تیغ غمزه او ...

... که هر حباب در او عالم دگر دارد

درین محیط به هر موجه ای که می پیچم

دل رمیده ای از ریگ تشنه تر دارد ...

... تو گوش چون صدف از سنگ کرده ای ورنه

زبان موج خبرها ازان گهر دارد

به داغ عشق منه دل که این ستاره شوخ ...

... ز جذب عشق بود بی قراری صایب

که موج را کشش بحر خوش جلو دارد

درین محیط چو غواص هرکه ته دارد

چو موج به که سر رشته را نگه دارد

شراب روز دل لاله را سیه دارد ...

... ترحم از دل قصاب تازگی دارد

نظر به صبح بناگوش اوست موج سراب

اگرچه پرتو مهتاب تازگی دارد ...

... ز پیچ و تاب من آن چشم شوخ دلگیرست

ز موج شکوه گرداب تازگی دارد

غریب نیست ز سیل ایستادگی صایب ...

... عزیمت تو فتاده است در توکل سست

وگرنه بحر ز هر موجه ای پلی دارد

منم که روزی من پشت دست افسوس است

وگرنه خار به کف دامن گلی دارد

چو موج بی خطر از بحر می رسد به کنار

به دست هرکه عنان توکلی دارد ...

... کسی چگونه کند هوش را عنانداری

که موج لاله و گل از رکاب می گذرد

بنای توبه سنگین ما خطر دارد ...

... دل رمیده بود در بغل بیابانگرد

که موج در دل بحر از کنار می گذرد

چه سود ازین که سراپا چو نرگسی همه چشم ...

... ز تیغ حادثه پروا نمی کند عاشق

ز موج تر نشود هرکه دل به دریا کرد

در آفتاب جهانتاب محو شد صایب ...

... به من که پای به دامن کشیده ام چون کوه

درازدستی موج خطر چه خواهد کرد

چه صرفه می برد از انتقام من دوزخ ...

... محیط روی زمین را رهین احسان کرد

به هر طرف که روی موج می زند مجنون

به نیم جلوه که لیلی درین بیابان کرد ...

... درین محیط که طوفان نوح ابجد اوست

به هر نسیم چو موج اضطراب نتوان کرد

به یک نظر که ترا داده اند حیران باش ...

... به کنه قطره توانی رسیدن آن روزی

که همچو موج به دریا شنا توانی کرد

ترا ز اهل نظر آن زمان حساب کنند ...

... ز آب دیده نیسان گهر توانی کرد

چنان ز خویش برون آ که از اشاره موج

حباب وار سبک ترک سر توانی کرد ...

... مکش سر از خط تسلیم عشق کاین صیاد

به دام موج ز دریا نهنگ می گیرد

چه طالع است که شیرازه سفینه من ...

... به نیم چشم زدن قحطی سر اندازد

خوش آن که گربه سرش تیغ همچو موج زنند

حباب وار کلاه از طرب براندازد ...