... در اشتیاق بزرگی و انتظار کرم

غبار بخل زصحن زمین بچرخ رسید

کجاست آخر یک ابر سیل بار کرم

منیر طلعت او سوسن ریاض امل

بلند همت او سرو جویبار کرم

زهی بعرض کریم تو ابتهاج ثنا ...

... در وی از ساقی غم درد دمادم نوشی

بردل از بار شره زخم دمادم بینی

سرهر با هنری زیر پی بی خردی ...

دی هر که دید سلطنت و کار و بار تو

گفت از تعجب اینت ستمگاره آدمی ...

... سوگند خورده بود که عهد تو نشکنم

این بار خود بر غم دلم بیشتر شکست

کارم چو زلف خود همه در یکدگر فکند ...

... بازمان از پی دل دردسری افتادست

کار دل سخت بدافتاد درین بار که او

بکف سخت دل بد جگری افتادست ...

یک بار که لعل او سخن گفت

بنگر که چه نغز و دلشکن گفت ...

... امروز بدوستی بمن گفت

صد بار دروغ کرد وعده

وانگاه مرا دروغ زن گفت ...

... گله کردست ابر از چشمم

که بیک بار کار من بستد

هجر میکرد قصد جانم و چرخ ...

... مگرش جز دلم نشانه نماند

زانهمه کار و بار و آن رونق

آه و دردا که جز فسانه نماند ...

... کمر بر چه بندد نداند نگارم

که این بار بر جان ما می نشیند

وه که دگرباره عشق دست برآورد

صبر بیکبارگی ز پای در آورد

خواب ز چشمم ربود و آب در افزود

وه که خود این بار شیوه دگر آورد

تا بتم از خط عهد پای برون برد ...

... برد دل و گفت توبه کردم و رفتم

تو به صد بار از گنه بتر آورد

دیده من تابروی دوست نگه کرد ...

... جورها کز زلف شبگون میکشد

بار تو کش چرخ نتواند کشید

خود نپرسی کاین دلم چون میکشد ...

... نبود سخت عجب جان جهانی چه کنم

همه را باز نوازی همه را بار دهی

خود مرا یاد نیاری و نخوانی چه کنم

در سخن با همه کس شکر باری ز دهان

با من از بخت من ار تلخ زبانی چه کنم ...

... با حریفان خویش خوش بنشین

بار ما خود بهیچ باب مده

ما بجان بوسه همی خواهیم ...

... تو معشوقه نی مردم روزگاری

مرا دوست خوانی پسم بار ندهی

زهی دوستداری زهی حق گذاری ...

... گویی چرا نباشم زین هم منافقی

صد بار وعده دادی و کردی همه دروغ

صبحی بروی روشن لیکن نه صادقی ...

... هر دمم بی وفا همی خوانی

راست گفتی هزار بار خودی

تا چه نیکی بجای من کردی ...

... دل بردو کنون قصد بجان کرد چه تدبیر

باری دل تنها بربودی سره بودی

صد بار دلم در غم او پشت نمودست

یکبار اگر روی نمودی سره بودی

فی الجمله جفاها و عتابش همه خوش بود ...

... دوش ارزجور تو دلم آهی زدی ز درد

والله که کارو بار تو زیر وزبر شدی

گفتی از آه تو نشود آینه سیاه ...

سوز دل من ز بهر بار غم تست

اشک چشمم بهر نثار غم تست ...

... گفتا شب آدینه نخواهی آسود

گفتم که نه گل سال دگر بار آرد

وآدینه به هر هفته یکی خواهد بود