... زانکه مهرش لذت مطلوب اسکندر گرفت

وان که بگذارد قدم در راه کین او اجل

بندی اش برپا نهد کش کس نیارد برگرفت ...

... تا چرا بی حکم تو بر سر همی افسر گرفت

گر ضیافت کرد ابراهیم بن آزر مدام

تا غریبان را به حکم خویشتن چاکرگرفت

شاه چین در این ضیافت چاکر درگاه توست

در ضیافت رسم ابراهیم بن آزرگرفت

تا معزی یافت از ابر قبول تو سرشک ...

... با رضای ایزدی بادی که عالی دولتی است

هر که او راه رضای ایزد داور گرفت

روی بدخواه تو بادا روز و شب نیلوفری ...

... گاهی ز عشق تیر تو خم کمان گرفت

شد در خور سیاست تو مرد راهزن

گر آستین و دامن بازارگان گرفت

در مرو شد به امر تو آویخته به دار

هر دزد کاو به راه پی کاروان گرفت

صاحبقران تویی و وزیر تو صاحب است ...

... هر آن کو طاعت یزدان گیتی آفرین دارد

گرفتارند گمراهان میان ظلمت و بدعت

ز بهر آن که او نور امامت بر جبین دارد ...

... دگرگویی امیرالمؤمنین در آستین دارد

بر او هرگز حوادث را نباشد راه تا محشر

که از تأیید یزدانی یکی حصن حصین دارد ...

... گویی که همی پوید بیک توبه تعجیل

تا نامه فتح و ظفر از راه در آرد

احسنت وزه ای خسرو پیروزکه هر روز ...

... زیرا که او فتوح فزون ازکلام کرد

و هم انام راه نیابد به شرح آنچ

در شام و روم خسرو و شاه انام کرد ...

... غواص گشت عشقش و هر روز و هر شبی

از دل به راه دیده همی گوهر آورد

گوهر ز قعر آب برآرند و عشق او ...

... به وقت ناز و لطف خوش لبند و خوش سخنند

به گاه عهد و وفا یکدلند و یکراهند

به موکب اندر کشورستان و داد دهند ...

... ز هول آهن او جفت ناله و آهند

مباد کس که به راه خلاف او گذرد

که مرگ و محنت و ادبار هر سه در راهند

ز بیم آتش تیغش که بر شود به فلک

ستارگان همه در برج خویش گمراهند

ایا شهی که زاقبال تو به خلد برین ...

... کرام پیش تو هستند بنده وار مطیع

نه زیر جبر و تعدی و بند واکراهند

ز شبه عبهر چشمت خرد کند شبهی ...

... هرکه خواهد تا به منزلگاه وصل او رسد

راه او ناچار بر صفرا و بر سودا بود

گر به حکم طبع یغما رسم باشد ترک را ...

... ورچه پیرست او شود برنا چو آید نزد تو

زانکه همراه و دلیلش دولت برنا بود

ور بود با حرص او حرمان ندارد بس عجب ...

... قد او سروست اگر بر سرو لالستان بود

گر روا باشدکه لالستان بود بر راه سرو

بر مه روشن روا باشد که مشک افشان بود ...

... گرچه ز بهر طاعت و خشنودی خدا

هستند حاجیان به سوی کعبه راهبر

پیش تو آمدی به زیارت هزار بار

گر سنگ کعبه راه پرستی و جانور

عیدت به فال نیک بشارت همی دهد ...

... کجا بگذرد موکب و رایتش

به راهی که آن هست دشوارتر

کنند ای عجب صد هزاران سوار

بر آن راه شاد و تن آسان گذر

توگویی که نصرت بود پیشرو

تو گویی که دولت بود راهبر

من از روستم چند گویم خبر ...

... تا ز چشم شاه گردد چشم هر بدخواه کور

تا ز کوس شاه گردد گوش هر گمراه کر

هر زمان عادل ترست این خسرو بیروز بخت ...

... هرکجا ساید رکاب و هرکجا راند سپاه

نصرت او را همره است و دولت او را راهبر

گر سلیمان نبی را معجز آمد مرغ و باد ...

... خون صد دشمن بریزد مرغ او در یک زمان

راه ده منزل بپرد مرغ او در یک نظر

بود و هست آن مرغ را بر جان بدخواهان گذار

بود و هست آن باد را بر فرق گمراهان گذر

آنچه او امسال کرد از پادشاهان کس نکرد ...

... ز آفتاب منور شود جهان یکسر

به وقت راه سپردن همی وفا نکند

به سیر مرکب تو بر سپهر سیر قمر ...

... به فال فرخ لشکرکشید تا لب آب

سعادتش شده همراه و دولتش رهبر

به فتح روی به توران زمین نهاد و نشست ...

... چو دید خصم که دادند شهر و آمد شاه

گرفت راه حصار و ز شاه کرد حذر

حصار و خانه همه پرسپاه و نعمت کرد ...

... آورد دولتش به سفر ناگه از حضر

عیسی مسیح گشت چو راه سفر گرفت

موسی کلیم گشت چو افتاد در سفر ...

... اقبال شاه مشرق و رای وزیر شاه

او را به فتح راهنمای است و راهبر

آن نصرتی کند که یقین سازد از گمان ...

... کس چنو خاقان ندیدست و نبیند در جهان

یک تن از راه شمار و صد تن از راه هنر

تاکه عدل او پناه ملک ترکستان شدست ...

... این خطر را گر کسی منکر شد و باور نداشت

رفت بر راه خطا و جان نهاد اندر خطر

زو خلیفت را امیدست و شریعت را نوید ...

... گرگ و میش از عدل او باشند در یک آبخور

مرد بازرگان بود ایمن ز دزد و راهزن

گر نهد بر سر به کوه و دشت و وادی طشت زر ...

... بنده گر بینی بدان حضرت توانستی رسید

راه آن حضرت قلم کرد ار بپیمودی به سر

در دو خدمت عرضه کردست اعتقاد خویشتن ...

... خاصه آن شیر دلیر و میر بی همتا و نر

کرد بر راه و رکاب تو نثار سیم و زر

خواستی کش جان و دل بودی به جای سیم و زر ...

... باد حاسد را نذیر و باد ناصح را بشیر

تا بود هنگام حج از بهر راه بادیه

حاجیان را از دلیلی وز خفیری ناگزیر ...

چون شمردم در سفر یک نیمه از ماه صفر

ساختم ساز رحیل و توشه راه سفر

هرکجا دولت نهد راه سفر در پیش من

کی دهد چندان زمان تا بگذرد ماه صفر

چون سپهر از ماه تابان کرد زرین آیتی

راه من معلوم کرد آن ماه روی سیمبر

یافت آگاهی که من ساز سفر سازم همی ...

... عود باشد چون حطب یاقوت باشد چون حجر

دولتم گوید همی کز شهر بیرون شو به راه

اخترم گوید همی کز خانه بیرون شو به در ...

... مشرقی سیماب زای و مغربی سیماب خور

پیش من راهی دراز آهنگ و منزلهای دور

سنگ او بیرون ز حد فرسنگ او بیرون ز مر ...

... که چون آهوی ماده شد شیر نر

به راه بیابان پیاپی شدست

ز بازارگانان نفر بر نفر ...

... به هر کار یزدان تو را رهنمای

به هر راه دولت تورا راهبر