... ایکمان کش که زنی ناوک پیکان به تنم

عشق را روز بهار است کجا شد رضوان

تا برد لاله بدامن سوی خلد از چمنم

روز عهد است بکش اسپرم ایعقل ز پیش ...

... عبث بچاه فتد کاین نمیتوان کشدا

بباغ اگر بفروزد جمال خلد مثال

چه طعنه ها که گل از دست باغبان کشدا ...

... سهیل را بزمین بوس از آسمان کشدا

نمای چهره چو غلمان که حور از رضوان

برای سجده ات از خلدمو کشان کشدا

بلند طره تو عمر جاودان و مرا ...

... کز نیاکان تو افزود شکوه پسرت

این پسر را که تو داری نه عجب گر رضوان

آید از خلد پی تهنیت از بوالبشرت

ای محمد سیر و نام کز اخلاق نکو ...

... فلک از بیم بلرزید و چنین داد جواب

کای بخدام تو رضوان جنان فرمانبر

ملکتی را که تواش پار نهادی بامن

داشتم هر دمش از خلد برین نیکوتر

هم نشاندم بچمن برلب هر چشمه درخت ...

... اثر سیلی حور است هنوزش در چهر

بلکه بوی می خلد است هنوزش بدهان

خون چکد گویی از دورخ او جای عرق

می بود گویی در دو لب او جای بیان

نی همانا بچه حوریست که شد دزد بخلد

وآنگهش کرد برون گشت چوآگه رضوان

زانکه اکنون چوباندام ولبش درنگری ...

... شور حقیقی و فتنه ساز مجازی

نی چو تو رضوان رخ از صبایح رازی

نی چو تو غلمان بر از بتان طرازی

آن بچه حوری که رفته چون پی بازی

کرده ره خلد گم چمیده به دنیی

خط تو ترسا پسر به نسخ تماثیل ...

... زلعلش گوشه گیری آب حیوان

زچهرش خوشه چینی باغ رضوان

فروغ طور از رویش درخشی ...

... باشک از روی و مو شد گرد شویش

بگفت ای از رخ قد خلد و طوبی

پس از تو خاک غم برفرق دنیا ...

... کلک تو این یا عصای موسی عمران

بوی تو این یا شمیم خلد مزین

کوی تو این یا فضای روضه رضوان

عقل مجرد کجا و بحر گمانت ...

... جهت الفردوس یکسان ست با دوزخ به چشمش

آنکه خلد و کوثر و جنات و انهارش تو می باشی

از سر بستر نمی خواهد که هرگز سر بگیرد

آن مریضی را که در بالین پرستارش تو باشی

بر وصال حوریان باغ رضوان دل نبنددن

هر که ای حوری لقا در دهر دلدارش تو باشی ...

... بیاری حق به عون جبار

به خازن خلد رسید فرمان

که داده زینت به باغ رضوان

به تهنیت حور به وجود غلمان ...

... آن باغ دلگشاست که اینش صنوبر است

تا پی بباغ عارض تو برده است خلد

چشمش به انتظار تو اندر ره است خلد

با آنکه نور چشم گدا و شه است خلد

از گلشن وصال تو یک غنچه است خلد

وز باده جلال تو یک قطره کوثر است ...

... صامت بمخوان حدیث جنان را به گوش من

واعظ دیگر ز روضه رضوان مکن سخن

ما را وصال دوست ز فردوس خوشتر است

آن مونس فرزانه که ما را بود استاد

چون ملک جهان را ز پی خلد ز کف داد

صامت بنوشت از پی تاریخ وفاتش

رضوان به نوا جای نوایی به جنان داد

... بدم شاه حوران مینو سرای

به رضوان خلد اندر آویختم

بدین گیتی از خشم بگریختم ...

... قامت سرو چون قد طوبی

صحن گلشن چو باغ رضوان شد

گلشن از سبزه و صبا چون خلد

با طراوت ز روح و ریحان شد ...

... آنرا که تو از نظر کنی رد

مهر تو اگر نبود در خلد

هرگز نشدی کسی مخلد

قهر تو اگر نبود در نار ...

... چون گشت بهشت و نار تقسیم

وز خلد عدو چه دارد امید

از نار حبیب کی کند بیم

الخلد حلیف من یوالیک

و النار الیف من یعادیک ...

... ای راهنمای هر که سالگ

مفتاح الخلد فی یمینک

اقلید النار فی شمالک ...

... والکون یمیر من نوالک

فراش نعیم تو است رضوان

جلاد جحیم تو است مالک ...

... نفس اماره بود دیو بساط جم دل

چونکه شد راضیه مرضیه رضوان منست

گشت در نشاه من نور حقیقت پیدا ...

... قد او رسته ز باغ دل افلاکی من

من چو خلدم قدا و طوبی بستان منست

بر زر ناسره کثرت مغرور مباش ...

... مهد زمین از ظهور مهدی موعود

عرشه عرش است یا که روضه رضوان

خلوت قدس است یا مدینه ایمان ...

... عالم معنی است یا قلمرو عرفان

باغ ارم یا فزای خلد مخلد

جنت شداد یا حدیقه رحمان ...

... بر سل و دق بضرع سکته و کابوس

کوی تو خلد مخلد است به تحقیق

دشمن تو مارملک چون پر طاووس ...

... مراست کلک فصیح و مراست طبع جری

بویژه اکنون کاندر ریاض رضوانم

بزیر سایه فضل خدایگان رضی ...

... کشاند خدمت وی حبذا و طوبی لی

به باغ خلد شدم در بساحت زرنق

همی بچیدم از آن باغ میوه های جنی ...

... کسی کند که بود مغزش از خیال تهی

بباغ خلد شیاطین کجا و نار کجا

بقلب مؤمن کی راه جسته شرک خفی ...

... به میهمانی حق سوی خوان سرمد رفت

به سوق روضه رضوان روان پر نورش

بباغ خلد در آن عالم مخلد رفت

ز بیت رفعت و تمجید صدر و ضرب شکست ...

... دو گنج از گوهرش آکنده اندر آستین آمد

تو پنداری که رضوان بود و از خلد برین آمد

برویی فرخ و سیمین بخویی عنبرین آمد ...