... متصل باشدت بمیم سلام

ز آنکه دنیا پلیست و اهل خرد

بر سر پل نکرده اند مقام

ایدوستان ز صبر قبایی ببر کنید

دنیا پلیست از سر این پل گذر کنید

از تنگنای حبس طریق نجات نیست ...

... ز غیرت همی لب به دندان گزید

همی گشت زورق بدان پای پل

جهان بود بر سام فرخنده گل ...

... گران حربه اش برد بیرون ز چنگ

وز آن پس بسان دمنده پلنگ

... در تنگنای سینه بود در مصادره

دانی که چیست این پل نه طاق ششدری

بستند بر مسیل سخای تو قنطره ...

... همچو خواجو پای در گل مانده یی

بر سر پل مانده بار افتاده یی

... دست گیرید که خواجو که دلش رفت برود

بارش افتاده و گشتست اسیر سر پل

... که چون است احوالشان در سفر

بسا کاروانا کزین پل گذشت

مگر نیست ز آنسو ره بازگشت ...

... تشنه وصل ترا چند سبو زد بر سنگ

طاق ابروی تو آن آب لطافت را پل

هر که بی راه بر عشق تو ره رفت او را ...

... میخانه بساز و بکن وقف عاشقان

خیری که بی ریاست به از صد پل و رباط

زاهد به روز حشر پل و جوی کرد گم

میخواره جت از پل و بگذشته از صراط

ما عاشقیم و رند و به معشوق مختلط ...

... اوفتاد آن شیشه و شد خرد و مرد

بر سر پل ساخت خواجه خانه ای

سیل آمد ناگه آن خانه ببرد ...

... غلطی کرده ای گدا مانی

بر سر پل چه خانه می سازی

زود باشد که بی سرا مانی ...

... یافت سازد بنای خیر بسی

خانقاه و رباط و مسجد و پل

برکه و حوض بر ممر و سبل ...

چون ز میزان و وزن آن برهند

بر جهنم پلی عجب بنهند

پلی آنسان که از قدم تا فرق

عابر آن بود در آتش غرق ...

... هر که باشد ز مؤمن و کافر

بر سر پل کنندگشان حاضر

هر که کافر بود چو بنهد پای ...

... زود بگذر که سالکان سبل

کم اقامت کنند بر سر پل

گرچه آن پل بود برای گذر

به حقارت به سوی او منگر ...

... که در او غرقه اند پیر و جوان

جز به آن پل توان گذر کردن

پی به عشق حقیقی آوردن

... پای میشی شکست در بغداد

در پلی سخت سست و بی بنیاد

هیچ وزری نه زان به گردن من

صاحبش دست زد به دامن من

که چرا از عمارت آن پل

داشتی دست ای خلیفه کل ...

... ولی باید که در صورت نمانی

وز این پل زود خود را بگذرانی

چو خواهی رخت در منزل نهادن

نباید بر سر پل ایستادن

بحمدالله که تا بودم درین دیر ...

... صحرای وجود را گل است این

دریای مجاز را پل است این

زین عشق کسی که بی نصیب است ...

گدای کوی خرابات پل برهنه چراست

اگر نه کفش زده فقر او به فرق غناست ...

... کاسه داریش گل و مطربیش بلبل کرد

کشتی باده پیاپی پل دریای غم است

وقت آن خوش که عمارتگری این پل کرد

جامی از جام جمالیست غزلخوان که به باغ ...

گرچه از دل دیده رخت خود به موج خون برد

با خیال طاق ابرویت به پل بیرون برد

هرکه چون روح القدس در وی دمد لعلت دمی ...