... عاشق دیوانه بحرش بی پل است

اسب چوبین زیر پایش دلدل است

نی خبر از دجله دارد نی ز پل ...

... هست مطلق اوست وینها پست او

چون فتاد از اسب المقصود شاه

بی تعین در میان قتلگاه ...

... اشکم خالی و پر دور از درنگ

این رود ره با پر آن با اسب لنگ

کن به موت ابیض ار مردی رجوع ...

... گاه معبود تو باشد جاه و مال

گاه اسب و استر و اهل و عیال

وآن کسان که با خدا باشند دوست ...

... موقع پادر رکاب آوردن ست

اسب عشرت را سواری کردن ست

تنگ شد دل ساقی از روی صواب ...

... پا نهاد از روی همت در رکاب

کرد با اسب از سر شفقت خطاب

کای سبک پر ذوالجناح تیز تک ...

... تا به چند این نخوت و ناز و غرور و عجب و کبر

از غلام و باغ و راغ و اسب و استر داشتن

این سر غدار را تا کی نهفتن در کلاه ...

... کافتاب و مه و نو سنبله و عقرب از اوست

خوش بود تاخت اگر اسب ستم بر افسر

که شهید ستم نعل سم مرکب از اوست

... رحم کن بر پیاده گان غریب

ای که بر اسب عزتی تو سوار

سهل مشمار مردم آزاری ...

... شد رهسپار معرکه آن شاه باوقار

از اسب شد پیاده و آه از جگر کشید

بگرفت از وفا سر فرزند در کنار ...

... دورا و پروانه سان گشتند جمع

هر یکی از اسب با اشک دو عین

پرسشی می کرد از حال حسین ...

... پس سکینه با دو چشم پر ز آب

کرد با آن اسب بی صاحب خطاب

ذوالجناها باب غمخوارم چه شد ...

... ای کاش جان شدی ز تن انس و جان برون

چون پیکر تو گشت گلدکوب اسب ها

زیر و زبر چرا نشد این چرخ نیلگون ...

... شیر خدا و فاطمه و مصطفی گریست

بر پیکری که گشت لگد کوب اسب ها

زینب سکینه همچو یم موج زا گریست ...

... از خنجر جفا ز تنت سر بریده شد

وز سم اسب ها بدنت گشت پایمال

جسمت چو آفتاب و به گردت ستاره وار ...

... جز جسم بی سرش که به خون گشت غوطه ور

پامال پیکری زسم اسب ها نشد

از بهر خاتمی به جز از سبط مصطفی ...

... این ظلم کی رواست که جسم مطهرش

پا مال از جفا ز سم اسب ها شود

دیده کدام چشم که طفل رضیع را ...

... این جسم چاک چاک که از ظلم کوفیان

پامال گشته از سم اسبان حسین توست

پس با زبان پر گله ناموس کردگار ...

... آن تن که روی دامن تو یافت پرورش

پامال از جفا ز سم اسب ها ببین

یک دشت پر زکشته همه لاله گون کفن ...

... مشگین خطان آل علی را کشی ز کین

پامال جسمشان ز سم اسب ها کنی

شمشیر از غلاف کشی وز ره عناد ...

... گاهی میان کوچه و بازار بینمت

گاهی نهان به توبره اسب مشرکان

گاهی عیان به مجلس اغیار بینمت ...

... آن سروری که پیکر پاکش به روی خاک

گردید پایمال سم اسب ها تویی

جان های شیعیان همه بادا فدای تو ...

... تنی که پرورشش در کنار زهرا بود

به خون کشیده و پامال اسب ها کردند

امیر صف شکن عباس نامدارش را ...

... نه مرا باشد غلام و نه کنیز

نه خری دارم نه اسب راهوار

نیستم غواص تا از قعر بحر ...