... شمس را کلک وزیرش زسراکلیل زند

بیدقی زو کشد از چرخ بزین اسب جلال

نکند گوهر او جز بعطا هرگز میل ...

... دریم از صولت او خشک شود کام نهنگ

اسب تازان بدم شیر فراز آرد چنگ

وز زمین برکند و افکندش بر دنبال ...

... بس بدل آید زگرز بر سمن او درم

ناگه گیری بر اسب چون تو زصرصر سبق

بیلکت از پیلها باز نوردد ورق ...

... ز باده و ساده ات اکنون لابد گزیر

ولی به اسب اندر آی پذیره را در پذیر

که بر تماشای جشن وز پی تشریف میر ...

... کز نوالت شد فرو درسیم تا آرنج من

چون بر اسب پیلتن بیدق جهانم سوی لعب

گر وزیر شه بود مات آید از شطرنج من ...

... گر تو با انسان خصوصا چون منی این سان کنی

پس دهد صبری خداوند اسب های شاه را

امروز ملک زاده ضرغام نبرد

اسبی دادم پلنگ وش کوه نورد

از بس به هوا بردم و پایین آورد

از اسب گذشته کار مسهل هم کرد

شاه لاهوت گذر خسرو ناسوت گذار

گشت چون بیکس و شد بر زبر اسب سوار

دخت و اخت وزن و فرزند و کنیزان نزار ...

... در یمینش بگلو بوسه زنان خواهر او

در یسارش بسم اسب رخ دختر او

در جنوبش بفغان عصمت جان پرور او ...

... که شد از ضربه وی برنس او در خون غرق

آمد از زخم فزون از بر اسب بزیر

جسمش از نیزه چو در بیشه نهان گردد شیر ...

... که بد مریخ کمتر جان نثارش

بخواند اسب عقاب برنشستش

عقاب چرخ شد سرعت پرستش ...

... عمودش کوفت برفرق همایون

زبی تابی بیال اسب آویخت

فلک بین اسب او در خصم بگریخت

بقلب دشمن بد قلب بردش ...

... چو کار از حد وسیل ازسد برون شد

پدر را خواند و از اسبش نگون شد

شهنشه اشک ریزان تاخت سویش ...

... کز تو گردد مضطری با آبرو

شکر اسب خوب این است ای فگار

که شود وامانده بروی سوار ...

... بانگ زد کای ابن سعد پر گنه

اسب خود را آب دادی یا که نه

گفت آری تشنه کی مانم کمیت

گفت پس چون تشنه خواهی اهل بیت

اسب تو سیراب و ما در العطش

این یکی مدهوش و آن یک کرده غش

اسب تو سیراب و طفل شیر خوار

در دلش از تنشه کامی خارخار

اسب تو سیراب و اولاد رسول

از عطش بریان وگریان و ملول ...

... استخوان پشت و پیش و پای و دست

زیر سم اسبها درهم شکست

شاه چو نکرد آن جماعت را پریش ...

... رفت و آمدگه کنار وگه میان

ناگهانش اسب پی کردند و وی

خود پیاده رزم را افشرد پی ...

... بی سخن قارون کلیم الله بدی

گر به اسبت نازی این نازش در اوست

که اصیل و چابک و نغز و نکوست

خلق ز اسب و استر ارآدم شدند

اهل اصطبل افسر عالم شدند ...

... نزد پیغمبر تو باش از من گواه

وانکه اسب انگیخت سوی آن گروه

همچو سیلی کو نشیب آید ز کوه ...

... نه دست من از پیکر نزکف علم افتاده است

پس ازچه نرانم اسب اندر پی استعلاج

سنگ محنم امروز پیمانه صبر اشکست ...

... پس مشک گران بردن دید اصل سبکباری

انگیخت سوی شه اسب ازخصم گرفته باج

ناگاه کج آیینیش زد تیغ بدست راست ...

... سوال و پرسش و پیغمبری نیست

بتاز اسب جفا تا می توانی

که فایز را سپاه و لشکری نیست

... سیوال و پرسش و پیغمبری نیست

بتاز اسب جفا تا می توانی

که فایز را سپاه و لشکری نیست

... دیدش که فتاده به زمین نعش برادر

بی خود شد و از اسب بیفتاد به زاری

زآنسان که برفت طاقت و هوش از تن و از سر ...

... عرصه ی دل زنهیب شه پیل افکن عشق

ساده از اسب و رخ و بیدق و فرزین آمد

کسب دولت مکن ای خواجه که درویشان را ...

... بیدقی راند شاه پیل افکن

باخته رخ وزیر ز اسب افتاد

گشت طی نوبت معین الملک ...

... خهی زنام نکو دوست با رسول الله

به پای اسب جلالش تو پیل گردون مور

به جنب فر و شکوه تو کوه آهن کاه ...

... هم دشت ز مقتول به یک دست مطبق

هم اسب ز اثقال به یکبار سبکبار

ز آشوب و هیاهوی و تکاپوی و تبتل ...

... گشت از شمشیر و خنجر چاک چاک

اسب او یعنی عقاب تیز پی

کآن ره معراج بس بد کرده طی ...