بار فراق دوستان بس که نشست بر دلم
میروم و نمیرود ناقه به زیر محملم
بار بیفکند شتر چون برسد به منزلی
بار دل است همچنان ور به هزار منزلم
ای که مهار می‌کشی صبر کن و سبک مرو
کز طرفی تو می‌کشی وز طرفی سلاسلم
بارکشیده‌ی جفا پرده دریده‌ی هوا
راه ز پیش و دل ز پس واقعه‌ایست مشکلم
معرفت قدیم را بعد حجاب کی شود
گرچه به شخص غایبی در نظری مقابلم
آخر قصد من تویی غایت جهد و آرزو
تا نرسم ز دامنت دست امید نگسلم
ذکر تو از زبان من فکر تو از جنان من
چون برود که رفته‌ای در رگ و در مفاصلم
مشتغل توام چنان کز همه چیز غایبم
مفتکر توام چنان کز همه خلق غافلم
گر نظری کنی کند کشته صبر من ورق
ور نکنی چه بر دهد بیخ امید باطلم
سنت عشق سعدیا ترک نمی‌دهی بلی
کی ز دلم به در رود خوی سرشته در گلم
داروی درد شوق را با همه علم عاجزم
چاره کار عشق را با همه عقل جاهلم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره احساس عمیق دلتنگی و دوری از دوستان و عشق است. شاعر به بار سنگین فراق و سختی‌های آن اشاره می‌کند و می‌گوید که هرچقدر هم در سفر باشد، این بار از دوش او برنمی‌افتد. او به صبر و حوصله نیاز دارد و از کسی که در کنار اوست می‌خواهد که آرامش را حفظ کند. شاعر به یاد عشق و محبت قدیمی می‌افتد و این که هر چقدر هم در جست‌وجوی آن باشد، باز هم نمی‌تواند آن را محقق کند. او خود را غرق در فکر محبوب می‌بیند و در عین حال دچار درد شوق است که هیچ یک از دانش و عقل او نتوانسته راهی برای درمان آن بیابد. در نهایت، عشقش را به عنوان سنتی می‌شمارد که هیچگاه از دل او خارج نخواهد شد.
از بس که بار ِ فراق ِ دوستان بر دل ِ من نشسته، خیلی سنگین شده ام و بار من زیاد است. تا حدی که شتر زیر بار من نمی رود و حاضر نیست این بار را تحمل کند.
وقتی که شتر به منزلی می رسد، (منزل، استراحتگاه کاروان است) بار ِ خود را به زمین می‌نهد. اما من اگر به هزار منزل هم برسم، بار ِ دل را همچنان با خود دارم
(خطاب به کسی که مهار (افسار) شتر را می‌کشد و شتر را هدایت می‌کند) ای کسی که مهار را می‌کشی! اندکی صبر کن و سریع حرکت نکن. چون که من از این طرف در بند هستم. تو مرا به یک طرف می‌کشی و زنجیرهای متصل بر دلم، مرا به سمت دیگر می‌کشانند.
من از طرفی بار ِ جفا کشیده ام و از طرفی هوا و آرزو و هوس من، پرده ی من را دریده است و رسوا کرده است. در مقابلم راه دارم و در پشت سرم دلم باقی مانده است. واقعه‌یِ مشکلی دارم و در بد مخمصه‌ئی گرفتار شده ام.
دوری و بُعد ِ مسافت، نمی تواند حجابی بر معرفت و دوستی و آشنایی و شناخت ِ قدیمی باشد. یعنی دوری باعث نمی شود که دوستان ِ قدیم فراموش شوند. اگرچه جسم تو در نزد من غایب است، اما همیشه در مقابل من و جلوی چشم منی
آخر ِ قصد ِ من تویی. غایت ِ جهد و تلاش و آرزوی من تویی. تا زمانی که به تو نرسم، دست ِ امید از دامن ِ تو نمی گسلم. همچنان امیدوار می‌مانم
چگونه یاد و ذکر تو از زبان ِ من و فکر تو از مغز و اندیشه‌ام بیرون برود؟ نخواهد رفت! چون که در رگ و در مفاصل ِ من رسوخ کرده ای
آن چنان فکرم مشغول ِ تو است که انگار از همه چیز غایبم و اصلا حضور ندارم. چنان به تو فکر می کنم که هیچ کس را نمی بینم و غافل از همه‌ی مردم جهانم
اگر به من نگاهی بیفکنی، آن چیزی که با صبر کاشته‌ام، خواهد رویید و شاخه و برگ خواهد داد. و اگر تو بر من نظر نکنی، امید ِ باطلی که در من ریشه کرده است، چه ثمر و نتیجه‌ای خواهد داشت؟ نتیجه‌ای نخواهد داشت.
کسی به سعدی با ملامت می‌گوید: ای سعدی! سنت ِ عشق را ترک نمی کنی. و سعدی پاسخ می‌دهد: بله! درست است ترک نمی کنم! چون که خویی که در گِل ِ من سرشته شده، از دل نخواهد رفت.
با همه ی علم و دانشی که دارم، از مداوای درد ِ شوق عاجز ام. و با همه‌ی عقلی که دارم، در چاره کردن ِ کار ِ عشق، نادانی بیش نیستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
تا تو به خاطر منی کس نگذشت بر دلم
مثل تو کیست در جهان تا ز تو مهر بگسلم
من چو به آخرت روم رفته به داغ دوستی
داروی دوستی بود هر چه بروید از گلم
میرم و همچنان رود نام تو بر زبان من
[...]
عشق تو داغ بندگی باز کشیده بر دلم
نام و نشان مقبلی شد به غم تو حاصلم
پیش دو دیده قدر من بین که میان مردمان
غیر خیال روی نو کی ننهد مقابلم
نیست عذاب خواندهای نامزد بهشتیان
[...]
عکس جمال این و آن هر چه فتاد در دلم
میرود و نمیرود روی تو از مقابلم
پرتو شمع خاوری تافت زمشرق دلم
شمع برید یک نفس همنفسان زمحفلم
بانگ جرس زهر طرف میرسدم بگوش جان
[...]
آه کزین سفر نشد جز تب و تاب حاصلم
داد ز سعد روشنم وای ز بخت مقبلم
رخت کجا کشم کزین غایله خیز منزلم
بار فراق دوستان بسکه نشسته بردلم
گفت سکینه با پدر نیست اگر چه قابلم
ماندن قتلگاه را بیش ز هر چه مایلم
لیک چه سود کز برت برد و بزد موکلم
بار فراق دوستان بسکه نشسته بردلم
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۲۸ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.