... جشن شاهان و خسروان آمد

خز به جای ملحم و خرگاه

بدل باغ و بوستان آمد ...

... سپردند شاهی بران انجمن

ز مرزی کجا مرز خرگاه بود

ازو زال را دست کوتاه بود ...

... ز لشکر هرانکس که بد جنگ ساز

دو بهره نیامد به خرگاه باز

اگر کشته بودند اگر خسته تن ...

... بدان جایگه ترک نزدیک بود

زمینش ز خرگاه تاریک بود

یکی بیشه پیش اندر آمد ز دور ...

... نیایم سپهدار گرسیوزست

بران مرز خرگاه او مرکزست

بدو گفت کاین روی و موی و نژاد ...

... نه استد کس آن پهلوان شاه را

ستوه آورد شاه خرگاه را

پس افگنده بیند بزرگ اردشیر ...

... بفرمود تا همچنانش به بند

به خرگاه بردند ناسودمند

بیاراست خرم یکی بزمگاه ...

... وز آنجا بیامد کی رهنمای

به نزدیک خرگاه و پرده سرای

نهادند خوان و خورشهای نغز ...

... یکی خسروی جای پر پرده بود

نه خرگاه بودش نه پرده سرای

نه خیمه نه انباز و نه چارپای ...

... بفرمود تا جامه ها خواستند

به خرگاه جایی بیاراستند

به کردار کوه آتشی برفروخت ...

... غو پاسبانان چو بانگ خروس

پر از خیمه یک دشت و خرگاه بود

ازان تاختن خود که آگاه بود ...

... سواران شمشیر زن ده هزار

ببردند خرگاه و پرده سرای

همان خیمه و آخر و چارپای ...

... که بی تو مبادا کلاه و نگین

به خرگاه شد چون سپه بازگشت

ز دادنش گیتی پرآواز گشت

یکی دانشی مرزبان پیش کار

به خرگاه نو بر پراگنده خار

نهادند کافور و مشک و گلاب ...

... سراپرده ودشت جای وی است

نه خرگاه وخیمه سرای وی است

فراوان سپاهست بااوبهم ...

... زمین را به ملحم بیاراست روز

همه دشت بی مرد و خرگاه بود

که بهرام زان شب نه آگاه بود ...

... به سر برنهاده ز زر افسری

ز کرسی و خرگاه و پرده سرای

همان خیمه و آخر چارپای ...

... بخندی ز باران ابر بهار

سلیحست و خرگاه و پرده سرای

فزون زانک اندیشه آرد به جای ...

... همه نامدار از در کارزار

ز خرگاه لشکر به هامون کشید

به نزدیکی رود جیحون کشید ...

... نه زین سان بود مهتر لشکری

من ایدون شوم سوی خرگاه خویش

یکی بازجویم سر راه خویش ...

... ببستند هم در زمان پای اوی

یکی تنگ خرگاه شد جای اوی

چو خراد برزین چنان دید گفت ...

... که ایرانیان را که یار آمدست

که خرگاه و خیمه بکار آمدست

ز پیروزه دیبا سراپرده دید ...

... که بودند دانا و شمشیرزن

به خرگاه خاقان چین آمدند

همه دل پر از رزم و کین آمدند ...

... میان بسته ام بندگی شاه را

نخواهم بر و بوم و خرگاه را

بسی پند و اندرز بشنید و گفت ...