گنجور

حاشیه‌ها

افشین در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۲۰:۱۵ دربارهٔ کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۲:

براساس کتاب برگزیده اشعار رودکی و منوچهری تالیف دکتر اسماعیل حاکمی این بیت در دیوان منوچهری آمده است.

نگین شکروی در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۸:۳۹ دربارهٔ رضی‌الدین آرتیمانی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵:

با درود وسپاس فراوان
وزن این شعرفعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف) می باشد.

شبدیز در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۷:۵۷ دربارهٔ رضی‌الدین آرتیمانی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵:

لطفا وزن یابی کنین اشعار را
با سپاس

مهاجرانی در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۱:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۲:

شش جهت، مراد از هر سوست که عقل ما رو به سویی کند. شمال و جنوب و شرق و غرب و اسمان و زمین. حافظ هم سروده است:
فریاد که از شش جهتم راه ببستند.
نشانه محدودیت عقل انسانی است که با پای عقل راه به جایی نمی برد. از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود.

منصور محمدزاده در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۱:۵۷ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۲:

خواهشمند است موارد زیر را اصلاح فرمایید:
نادرست:
بگذر ز رجا و خوف کین‌جا
چه جای خیال نار و نور است
درست:
بگذر ز رجا و خوف کاین ‌جا
چه جای خیال نار و نور است

منصور محمدزاده در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۰:۵۰ دربارهٔ اقبال لاهوری » جاویدنامه » بخش ۵۷ - نمودار میشود روح ناصر خسرو علوی و غزلی مستانه سرائیده غائب میشود:

خواهشمند است موارد زیر را اصلاح فرمایید:
نادرست:
آنچه بر تقدیر مشرق قادر است
حزم و حزم پهلوی و نادر است
درست:
آنچه بر تقدیر مشرق قادر است
حزم و جزم پهلوی و نادر است

منصور محمدزاده در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۹:۵۶ دربارهٔ اقبال لاهوری » جاویدنامه » بخش ۳۳ - فلک مریخ اهل مریخ:

خواهشمند است موارد زیر را اصلاح فرمایید:
نادرست:
چون کسی را میرسد روز فراق
چسصت تر می گردد از سوز فراق
درست:
چون کسی را میرسد روز فراق
چست تر می گردد از سوز فراق

خلعتبری در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۸:۴۹ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » شوقیات » شمارهٔ ۱۷۸:

درود
وزن این غزل اشتباه است،فکر کنم مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن صحیح تر باشد.

حمید در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۷:۵۳ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۰:

گمان دارم «در مژده گذر کن» باید به این شکل باشد «بر مرده گذر کن»
با تشکر

منصور محمدزاده در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۷:۲۵ دربارهٔ اقبال لاهوری » زبور عجم » بخش ۱۰ - بصدای درمندی بنوای دلپذیری:

خواهشمند است موارد زیر را اصلاح فرمایید:
نادرست:
بصدای درمندی بنوای دلپذیری
خم زندگی گشادم بجهان تشنه میری
درست:
به صدای دردمندی به نوای دلپذیری
خم زندگی گشادم به جهان تشنه میری
عنوان شعر را نیز تصحیح فرمایید

افشین در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۳:۳۰ دربارهٔ کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۲:

مصراع دوم:
میخ آن خیمه ستاک سمن و نسرینا
درستش:
میخ آن خیمه ستاک سمن و نسترنا
(براساس کتاب برگزیده اشعار رودکی و منوچهری تالیف دکتر اسماعیل حاکمی در قسمت منوچهری در قصیده نوبهار)

ناشناس در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۳:۱۰ دربارهٔ کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۲:

این بیت در کتاب برگزیده اشعار رودکی و منوچهری تالیف دکتر اسماعیل حاکمی (انتشارات اساطیر) ذیل اشعار منوچهری آمده است.

جعفر سرخی در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۰:۴۲ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:

lمتاسفانه در بیت اول غزل دوم شما اشتباه فاحشی صورت گرفته است که امیدوارم متوجه شده و تصحیح نمایید .
به جای ( مردم آسوده ) نوشته شده است ( مردم آزاده ) :
کوی عشق است و همه دانه و دام است اینجا .......جلوه ی مردم آسوده حرام است اینجا
=======================
با تشکر - جعفر سرخی

کامران در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۲۳:۱۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۷:

ای باد ای باد ای باد دیوانه گذشتی

سروش موسوی در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۷:۳۷ دربارهٔ نظامی » خمسه » لیلی و مجنون » بخش ۱۳ - در صفت عشق مجنون:

در بیت
لیلی چه سخن؟ پری فشی بود
مجنون چه حکایت؟ آتشی بود
به نظرم مصرع اول باید به شکل زیر تغییر کند:
لیلی چه سخن؟ پری‌وشی بود
در یکی از نسخ به این شکل دیدم. حتما نام مصحح را به زودی اطلاع می‌دهم.

ملیحه رجائی در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۶:۰۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۳:

یار آشنا = پیک عاشق ( باد صبا )
سزا = شایسته
حق گزار = بجای آورنده حق ، حق شناس
یک زمان = یک لحظه
چه ها = چه چیزها
شاه حُسن = شهریار سرزمین زیبایی
خوش می کنم = عطر آگین می کنم
دلق پوش = صوفی ، زاهد
دور = گردش
گنبد چرخ = روزگار، گردش فلک
ندا کردن = صدا زدن
محض خیر = خالص برای خوبی
عین صواب = کاملاً درست و خوب
دربند آن مباش = درفکر آن نباش
سمع = شنیدن
معنی بیت 1: هرکس بوی دلپذیر تو را از باد بهاری شنید از نسیم صبا که قاصد عشاق است، پیام دوست و محبوب را دریافت کرده است.
‌معنی بتی 3 : جان را با شراب مشکبوی، معطر می کنم زیرا از خرقه پوش زهد فروش جز بوی ناخوش ریا کاری و فریب به مشام نمی رسد.

ملیحه رجائی در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۵:۵۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۶:

عید = عید فطر
د رانتظار = چشم به راه
ساقی = ای ساقی!( منادا)
برگرفتن = برکندن
منت پاکان = دعای روزه داران
فیض = بهره مندی ، بخشش
ترسم = یقین دارم
کریم = بخشنده
پرده پوشی = چشم پوشی
قلب ما = سکه ناخالص دل ما
نقد کم عیار = عیار اندکی دارد
حشر = روز قیامت
ازدست رفت = فرصت تمام شد
معنی بیت 1: عید فطر است و پایان فصل گل و دوستان منتظر باده اند. حال ای ساقی ماه عید را به روی شاه رویت کن و باده بیار.
معنی بی 3: تعلق خاطر به دنیا نداشته باش و درحال مستی از فیض بخشی جام، داستان جمشید کامروا را سوال کن که سرانجام چگونه نا کام ازجهان رفت؟!

ملیحه رجائی در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۵:۵۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳:

صَبوح = شراب بامدادی
مسنَد = تخت
خانقاه = تکیه و مکان صوفیان
پیر مغان = مرشد
وِرد = به زبان همیشگی
گَرَم = اگرمن
نوا = فریا د ، صدا
فارغ = آسوده
وصال = رسیدن به معشوق
آستان = درگاه
اجل = مرگ
ورنه = وگر نه
معنی بیت 1: من گوشه و زاویه میکده عرفان و عشق راخانقاه خود کرده ام و دعای دولت پیر و مرشد میخانه را که رهبر روحانی من است، هر بامداد برزبان می آورم.
معنی بیت 3: بحمدلله از پادشاه و گدا آسوده خاطرم چون پادشاه من، آن گدایی است که چاکر خاک درگاه محبوب است.
معنی بیت 4: مقصود از مسجد و میخانه وصل شماست و خداوند شاهد و گواه من است که من خیال و فکری جز این ندارم.

ملیحه رجائی در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۵:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۳:

شُهره = مشهور عالَم
منم = این من می باشم ، من هستم
بد دیدن = نگاه حرام
نیالوده ام = آغشته نکرده ام
می پرستی = باده نوشی
نقش بر آب = کار بیهوده، کار بی ثبات
خود پرستیدن = غرور
ملامت = سرزنش
خوش باشیم = خرسندیم
طریقت = مسلَک، روش
کافری = کفر و ناسپاسی
پیر میکده = مرشد
راز پوشیدن = اسرار مردم را فاش نکردن
خط یار = سبزه چهره محبوب
مهر = عاشق شدن
گرد عارض = اطراف چهره و صورت
مراد = مقصود
به دست مردم چشم = بوسیله مردمک دیده
از رخ تو گل چیدن = از گلزار چهره محبوب بهره بردن
معنی بیت 6: من به لطف و مرحمت سرزلف تو اعتماد دارم و امیدوار هستم زیرا اگر جازه ای از جانب معشوق نباشد کوشش عاشق بیچاره برای وصال بیهوده است.
معنی بیت 7: می خواهم از این مجلس روی بر تابم و به میخانه بروم زیرا نصیحت این واعظان بی عمل را بهتر است که نشنوم.

ملیحه رجائی در ‫۱۴ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۵:۴۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹:

دلا = ای دل
رفیق سفر بخت نیکخواهت بس = طالع نیک خواه، رفیق سفر تو باشد ، کافیست
پیک = قاصد
روضه شیراز = باغ شیراز
‌پیرمغان = مرشد
مَصطَبه = تختگاه، سکو
زَمام مراد = سررشته آرزو
مَالوف =‌جای انس و الفت
وِرد = دعا ، ذکر
سیر معنوی = سیر جانان
‌رهروان سفر کرده = سیاحان
ساغر = قَدَح می
صراحی = قدح می
جاه = مقام، منصب
معنی بیت 1: ای دل! همسفر تو یعنی طالع سازگارت بسنده است و باد ملایم باغ شیراز قاصد و رانمای تو برای بازگشت به وطن کافی است.
معنی بیت 4: بر پیشگاه سکو و صُفِه میخانه تکیه بزن جام می برگیر که همین اندازه خواسته و مقام از دنیا کسب کردن، برای تو کافی است.
معنی بیت 8 : عادت به منت دیگران نداشته باش زیرا در دو دنیا رضای خداوند و انعام پادشاه برایت کافی است.

۱
۵۳۱۵
۵۳۱۶
۵۳۱۷
۵۳۱۸
۵۳۱۹
۵۴۷۸