ف-ش در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۰۹:۰۷ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۴ - وله فی‌الطامات:
هو
1- در بیت اول منشین کج بگوی راست شنیده شده ولی ماخذ را ندیده ام
2-در این ابیات تعابیر شگفتی برای ارزش حقیقی انسان آمده ازجمله " نامه سر بمهر خدا " نمودار دو جهان"زبده اجزای کائنات"جام جهان نما"عطار هم میگوید
آنچه در قعر جان همی یابم
مغز هردو جهان همی یابم وداستان سیمرغ او هم نمایانگر ارزش اصل انسانست حافظ گوید:
سالها دل طلب جام جم از ما میکرد
آنچه خود داشت زبیگانه تمنا میکرد
این بیانات اهمیت خود آگاهی وخود شناسی را
نمودار میسازد که"من عرف نفسه عرف ربه"
گرچه اشتغالات روزمره ومکتسبات ذهنی به ما اجازه نمیدهد که خویشتن خویش را دریابیم یاحتی ازین مقولات بوئی ببریم(مگر درمعدودی افراد) به هر حال باید تصدیق کرد که این سخنان خیالپردازی نیست وحقیقتی را میرساند
ف-ش در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۰۶:۲۳ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۲:
مصرع آخر اینست:
علم وجان را کیمیا وکیمیا گر داشتن
---
پاسخ: با تشکر، مصرع مورد اشاره (که باید مصرع دوم بیت یکی مانده به آخر باشد) تصحیح شد.
حسین جلالی در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۱۸:۰۴ دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » مسمطات » شمارهٔ ۷ - در وصف صبوحی:
در متن چند غلط چاپی وجود دارد از جمله:
"وز سم اسبش به راه لل تر ریخته" باید اصلاح شود به:
"وز سم اسبش به راه لولو تر ریخته"
همچنین "مذن می خوارگان" در مصراع اول بیت اول بایستی "موذن می خوارگان" باشد
---
پاسخ: با تشکر از شما، ضمن تصحیح غلطهای اشاره شده، چینش ابیات نیز مطابق قالب تصحیح شد.
س. ص. در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۰۸:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۲۵:
نگفتمت که چو مرغان بسوی دام مرو
بیا که قدرت پرواز و پرّ و پات منم
با تشکر.
---
پاسخ: با تشکر از شما، بیت جا افتاده به آخر غزل اضافه شد، اگر از دوستان کسی به نسخه‌ی کاغذی دیوان شمس دسترسی دارد، ما را از موقعیت درست بیت مذکور آگاه کند.
ف-ش در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۰۷:۱۲ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۵۵ - نکوهش بیجا:
بنام خدا
1-چقدر ساده و همه کس فهم بسیاری از نکوهشها را که در روابط اجتماعی اتفاق میافتد با مناظره سیر وپیاز توضیح داده است در تائید این معنی بیتی ازمولوی هم جالب است:
غافلند این خلق واز خود بی خبر
لاجرم گویند عیب یکدگر
از همین ابیات میتوان دریافت که شعرا وعرفا نقش مهمی در روشنگری معارف اسلامی وارتقای سطح معنویات در جامعه داشته ودارند وگاه آثارشان بیش ازتبلیغات رسمی دینی در ذهن بعضی افراد تاثیر گذار بوده است چه آنهاغالبا از افراد طراز اول جامعه از نظر معرفت وآگاهی بوده اند ومورد علاقه بسیاری از اهل ذوق قرار دارند
جادارد آثار مفید شعرای متقدم ازقبیل ابیات فوق که هرکسی می پسندد ومیفهمد مشهورترو در دسترس همگان باشد گمان میرود نسل حاظر به قدر کافی با ادبیا ت غنی گذشته آشنائی ندارد( جنانکه مثلا به حفظ شغر ومسابقات شعرخوانی ومشاعره که بسیار سازنده تر از بازیهای اینترنتی است اهمیتی نمیدهند) به هرحال سایت گنجور وامثال آن درمعرفی گنجینه های ادبی گذشته مغتنم است وبه نظر میرسد که د رمعرفی این سایتها وتشویق مردم بویژه جوانان به مطالعه آثارمفید شعرای متقدم هم باید کار هائی صورت گیرد ومسئولان مربوطه هم از یاد نبرند که شعرای متقدم اغلب مفاهیم بلند دینی ومعنوی را به شکل دلپذیر بیان میکنند وبه اساس دین استحکام میبخشند البته مراسم بزرگداشت برای بسیاری ازشعرا وعرفا ود یگر بزرگان برگزار میشود اما اینکار در صورتی سودمنداست که به پرورش ذوقیات و تفهیم وگسترش آثار آنها کمک کند وبه توصیفات ظاهری وبزرگنمائی آنها اکتفا نشود
اکرمطلب اندکی از شرائط حاشیه نویسی خارج شد جای پوزش است
غلامرضا در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۲۰:۳۳ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » ترکیبات » گلهٔ یار دل‌آزار:
من این شعر را خیلی وقت پیشا از حفظ بودم اما نمی دوستم که از وحشی
ف-ش در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۰۶:۲۶ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳:
بیت سوم بآسانی درست است
---
پاسخ: با تشکر از شما، در بیت مورد اشاره، «بسانی» با «به آسانی» جایگزین شد.
ف-ش در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۰۶:۲۰ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۵۸ - نوروز:
بیت 5 لؤلؤ به جای لل
---
پاسخ: با تشکر از شما، تصحیح شد.
ف-ش در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۰۶:۱۴ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۵۹ - نهال آرزو:
بیت هفتم "ماست" صحیح است
---
پاسخ: با تشکر از شما در مصرع اول بیت مذکور «ما» با «ماست» جایگزین شد.
ف-ش در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۰۶:۰۹ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۶۰ - نیکی دل:
بیت آخر عمارت کردن بجای عمارت کن
---
پاسخ: تصحیح مطابق فرموده انجام شد.
ف-ش در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۰۶:۰۲ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۶۲ - همنشین ناهموار:
در چند بیت به آخر مانده لؤلؤ به جای لل
---
پاسخ: با تشکر از شما، تصحیح شد.
ف-ش در ۱۶ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۰۷:۳۲ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۶۳ - یاد یاران:
هو
درابیات بالا پس از هر پنج بیت یک مصرع به عنوان بند آمده که صحیح نگارش نگردیده وقافیه ها به هم
ریخته است مثلا مصرع :
با ما ونه در میان مائی دربین پنج بیت بالا وپنج بیت پائین باید قرار گیرد همین طور مصرع
گوئی که زسنگ خاره زادی و.....رک به اصل دیوان
---
پاسخ: چینش ابیات مطابق فرموده تصحیح شد.
در بند ششم مصرع «بس آینه را گرفت زنگار» در دو بیت تکرار شده که با توجه معنی مورد اول صحیح به نظر نمی‌رسد، از دوستان اگر کسی به نسخه‌ی چاپی دسترسی دارد مصرع صحیح را در بیت مذکور بازگو کند.
ف-ش در ۱۶ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۰۶:۲۸ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶:
دربیت آخر لؤلؤ درست است
---
پاسخ: با تشکر از شما تصحیح شد.
ف-ش در ۱۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۱۹:۲۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۳۷ - حکایت مارگیر کی اژدهای فسرده را مرده پنداشت در ریسمانهاش پیچید و آورد به بغداد:
بنام خدا
میگوید مارگیری ماری عظیم وظاهرا بیجان رااز کوهستان پر برف به شهر آورد تا مردم را به حیرت اندازد مردم زیادی برای تماشا جمع شدندچون خورشید به آن مار عظیم تافت جان گرفت واز هر طرف به حرکت درآمدهمه فرار کردند ودر این ازدحام عده زیادی کشته شدند ومارگیر طعمه اژدها شد
مولوی ضمن بیان داستان خیلی حرفهادارد از جمله اینکه جوینده چون این مار گیر یابنده است
دیگر اینکه وجودخودآدمی از مار عجیب تر است وازسرنادانی حیران مار میگردد دیگر اینکه همه جهان چون این مار میتواند رفتار دیگری پیدا کند ونیز همه ذرات عالم هوشمند میباشند
مهمتر اینکه اژدها را به نفس انسان تشبیه میکند نفس اگر فعال شود کارهمان مار را انجام میدهد که صاحبش را بلعید وباعث کشتار مردم شد در این کشتار نفس خود مردم هم موثر واقع گردیده است
برای بهره گیری از هشدارهای مولوی میپرسیم که آیا این نفس بااینهمه خطرآفرینی چه تعریف علمی میتواند داشته باشد؟
در کتابهای اخلاق ومواعظ غالبا نفس را همان طبیعت انسان وغرایز او میدانند ازآثار عرفانی چنین برمیآید که هر فکر وعمل که از فطرت سالم برنخاسته باشد شکل نفسانی دارد وبه هرحال گفته نشده که نفس از لحاظ علمی چگونه شکل گرفته وقوت یافته است
از بعضی آثار علمی معرفتی چنین برمیآید که نفس هرچه هست رابطه تنگاتنگی باوابستگی ها و مکتسبات انبار شده انسان دارد مجموعه بدآموزیها وتاثیرات نامطلوبی که فرد از دیگران بویژه ازمربیان اولیه گرفته وترسها وحساسیتهائی که در ضمیر نا آگاهش نشسته وبرغرایز طبیعیش اثر گذاشته ساختمان نفس یا محتوای منیت را تشکیل میدهد
در این زمینه خلاف آنچه گاه تصور رفته غرایز را نمیتوان زیر سئوال برد بلکه عوامل تربیتی که مثلا بر غریزه صیا نت خود وغریزه جنسی یا حس مالکیت وغیره تاثیرمنحرف کننده میگذارد مهم است وعیوبی مانند جاه طلبی وحساد ت وطمع ووسواس ومیل به سلطه وغیره ممکن است ریشه واحدی داشته باشند ونگهبان آنها نوعی ترس عارضی و مکتوم وشبیه بیماری است که در جریان وایستگی ها (وابستگی به دون الله) در گذشته ایجاد شده است (بیماری دل کلمه ای مشهور است)
اگرمتوجه هستیم که نفس دشمن ترین دشمنان است (اعدا عدوک نفسک) باید قبول کنیم که شناخت آن از لحاظ علمی و روانشناسی لازمست (چنانکه در جنگها شناخت مواضع وامکانات دشمن خیلی مهم است)
به نظر میرسدکه باید آثاری وجود داشته باشد که ناشناخته های نفس رابه طور علمی روشن کند تا درمعرفت النفس به کارآید داشتن اطلاعات صحیح از نظر طبیعی بودن یا عارضی بودن مشکلات وحجابهای روانی وآگاهی بر حیله های نفسانی که در درجه اول خود شخص را فریب میدهد برای هر کس لازم است واگر معلوم باشد که تمایلات نفسانی مزاحم در کودکی شکل میگیرد وبعد پیچیده وماندگار میشود اهمیت ملاحظات تربیتی درمورد فرزندان بیشتر نمودار میگردد
م.ر در ۱۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۱۲:۱۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۲ - عاشق شدن پادشاه بر کنیزک رنجور و تدبیر کردن در صحت او:
در یبت سوم کلمه ی قفس به اشتباه قفص نوشته شده است.
---
پاسخ: همچنان که در حاشیه‌ی بعدی گفته شده به نظر میرسد نوشتن این کلمه با این املا هم درست است، قفص را در لغتنامه‌ی دهخدا ببینید. ضمنا بیت مورد نظر شما باید بیت پنجم باشد. تغییری اعمال نشد.
ف-ش در ۱۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۱۴:۵۵ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۴۲ - مست و هشیار:
هو
در مصرع آخر میخوانیم "گفت هشیاری بیار اینجا کسی هشیار نیست"درعرف مامعنی روشنی ندارد حال بد نیست به کلامی از پیامبر توجه کنیم که ترجمه اش اینست: مردم در خوابند وپس از مرگ بیدار میشوند این ابیات مولوی هم شاید توضیحی بر آن باشد
هوش را بگذار آنگه هوشدار
گوش را بربند آنگه گوشدار جای دیگر گوید:
وهم وفکر وحس و ادراکات ما
همچو نی دان مرکب کودک هلا
نتیجه میگیریم که ورای بیداری معمولی بیداری دیگری وجود دارد وورای هشیاری معمولی هشیاری دیگری ودر بیت مذکورهشیاری دوم باید مورد نظر باشد
فکر عارفانه وزرف اندیشی پروین در این منظومه ودیگر منظوماتش که در سن جوانی سروده شده ویادآور سخنان پیران مجرب است فوقالعاده به نظر میرسد
عسکر ادیبی در ۱۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۱۴:۴۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۶۲:
در خصوص تفسیر این غزل 2 سوال برای خواننده جهت دریافت مفهوم غزل مهم به نظر می رسد :
1- این غزل از زبان که سراییده شده است ؟ (خداوند یا مولانا) که در ادامه غزل معلوم میشود از زبان خدا نیست .
2- منظور شاعر از تو در بیتهای 1و2و3 کیست ؟
با سپاس
دوست در ۱۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۰۴:۱۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۴:
" " به نظر کاراکتر رو نمی تونم توی حاشیه نشون بدم خودتون سرچ کنید متوجه می شید.
دوست در ۱۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۰۴:۱۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۴:
به نظر می اید که حرف "ی" در سرچ ها درست عمل نمی کنه. من بس که جهان رو سرچ کردم و این کاراکتر رو ... توی سرچ نشون می داد.
ف-ش در ۱۶ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۱۴:۴۰ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲ - وله روح الله روحه:
به نام خدا
در دوبیت اول این قصیده آمده است نفس ناطقه یا گنج در خراب را بازیاب وبازشناس فرق خود با او را بدان وازخود در گذر
در روانشناسی وروانکاوی امروزی گفته شده که انسان خود اصلی وناخود یا خود بدلی دارد یعنی سخن از دو خود یا من مطرح است
ملاحظه میشود که اهل معرفت درگذشته دور دو وجهی بودن خود را میدانستند ومجاهده میکردند که به خود اصلی برسند ولی با اصطلاح علمی آنرابیان نکرده اند وآنچه در روانشناسی گفته اند کشف جدیدی نیست دوگانگی خود در آثار سایر عرفا از جمله مولوی هم روشن است
کی تو این باشی که تو آن اوحدی
که خوش وزیبا وسر مست خودی