|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی درباره امید و عشق صحبت میکند. شاعر به همدم درونی اشاره میکند که به او زندگی و امید می‌دهد. تا آخرین لحظه زندگی باید از این عشق و محبت بهره‌مند شد، زیرا این عشق از روی کرم و لطف است و همچون عشوه‌ای نیست که قابل دسترسی نباشد. به عبارت دیگر، شاعر بر اهمیت ارزشمند بودن این عشق و امید تاکید میکند که تا آخرین لحظه باید از آن بهره گرفت.
هوش مصنوعی: این همراهی که در درونت وجود دارد، به تو امیدی می‌دهد که به حرم (مکانی مقدس) برسی.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که تو باید تا زمانی که او نفس می‌کشد، از او لذت ببری و او از فضل و generosity خود به تو محبت میکند. یعنی تا زمانی که زندگی جریان دارد، از زیبایی‌ها و نعمت‌هایش بهره می‌بری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.